«εργασιακή εφεδρεία του πλεονάζοντος προσωπικού»

Δεκάδες χιλιάδες είναι οι απολύσεις που ετοιμάζεται να κάνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από δημόσιους φορείς και οργανισμούς που θα κλείσουν, αλλά και σε ολόκληρο το δημόσιο τομέα, με «όχημα» την ιδέα της ΝΔ για «εργασιακή εφεδρεία του πλεονάζοντος προσωπικού». 

Τα όσα είπε προχτές ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Το προσωπικό που εργάζεται στο ευρύτερο δημόσιο, αλλά και στα υπουργεία πρέπει να το εξετάσουμε συνολικά, ενιαία, είπε ο υπουργός και υποστήριξε ότι «δεν είναι καθόλου λογικό η εργασιακή εφεδρεία να αφορά μόνο φορείς που έτυχε να αναδιαρθρωθούν, διότι εκεί μπορεί να υπάρχουν πάρα πολλοί καλοί εργαζόμενοι, επιστήμονες με προσόντα, με εμπειρία. Αυτοί είναι χρήσιμοι για το Δημόσιο και τον δημόσιο τομέα. Υπάρχουν άλλοι φορείς, μεγάλοι, που δεν μπορεί να πάψουν να υπάρχουν, οι οποίοι έχουν πλεονάζον προσωπικό. Και μπορεί το προσωπικό αυτό να είναι προσωπικό χωρίς ιδιαίτερα προσόντα, προσωπικό που δεν προσφέρει τώρα κάτι».

Με δυο λόγια, η περιβόητη διαδικασία της αξιολόγησης, που ενεργοποιείται μόνο και μόνο για να δικαιολογηθεί η επιλογή των κυβερνώντων να προχωρήσουν σε απολύσεις, αφορά όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας που έχουν, ανεξάρτητα αν είναι μόνιμοι ή όχι, ανεξάρτητα από το χώρο εργασίας τους κ.ο.κ. 

Ο στόχος δεν είναι απλά και μόνο να μειωθεί η μισθολογική δαπάνη, αλλά να μειωθεί δραστικά ο αριθμός όσων απασχολούνται στο δημόσιο και από εκεί και πέρα, ας είναι καλά ο ...ΟΑΕΔ.

***

Σαν να μην έφτανε όμως το στραπατσάρισμα όσων θεωρηθούν «πλεονάζον προσωπικό», η κυβέρνηση τους εμπαίζει και από πάνω, αφού όπως είπε ο Βενιζέλος, τους προσφέρεται η δυνατότητα της ...επανακατάρτισης, προκειμένου να βρουν μια θέση εργασίας στην αγορά. 

Στην αγορά, δηλαδή, της ανεργίας και της υποαπασχόλησης, που ξερνάει καθημερινά κατά χιλιάδες τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, ρίχνοντας τις οικογένειές τους στα Τάρταρα της οικονομικής κρίσης του συστήματος.

Το θράσος τους δεν έχει όρια. 

Γι' αυτό και ο αντιπρόεδρός του Γ. Παπανδρέου μπορεί και λέει ότι «απολύσεις, στην φάση αυτή, δεν υπάρχουν γιατί προβλέπεται ότι το στάδιο της εργασιακής εφεδρείας δίνει ευκαιρίες στον εργαζόμενο», ωστόσο με τη μεγαλύτερη ευκολία σπεύδει να συμπληρώσει ότι αν κάποιος δεν καταφέρει να βρει δουλειά «τότε βεβαίως η εργασιακή του σχέση θα λυθεί».

***

Ο πόλεμος που έχει ανοίξει η κυβέρνηση είναι ένας πόλεμος σε βάρος του συνόλου των εργαζομένων με στόχο να διασωθεί το κεφάλαιο από την κρίση και να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για υψηλές κερδοφορίες, την περίοδο που θα ακολουθήσει την κρίση. 

Οι κυβερνώντες, μαζί με την οικονομική ολιγαρχία, δεν κάνουν διακρίσεις ανάμεσα στους εργαζόμενους που απασχολούνται στο δημόσιο και εκείνους που λιώνουν στον ιδιωτικό τομέα. 

Τα χτυπήματά τους στοχεύουν και στον μεν και στους δε. 

Στο δημόσιο αφού μείωσαν 20% και 30% τις αποδοχές, τώρα τους καταργούν τη μονιμότητα και ετοιμάζονται να μειώσουν κι άλλο τους μισθούς, ώστε να προσεγγίσουν τα μεροκάματα φτώχειας του ιδιωτικού τομέα. 

Στον ιδιωτικό τομέα καταργούν τις κλαδικές συμβάσεις και μαζί με τους μισθούς των 520 ευρώ χρυσώνουν τους εργοδότες για να μπορούν πιο αποτελεσματικά να εκμεταλλεύονται την εργατική δύναμη. 

Η ανεργία θα αυξηθεί κι άλλο από τις απολύσεις στο δημόσιο, συμπιέζοντας ακόμη πιο κάτω μισθούς και μεροκάματα. 

Να γιατί χρειάζεται ενιαίος αγώνας εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Στον κλιμακούμενο πόλεμο και τις αλλεπάλληλες επιθέσεις κυβέρνησης και άρχουσας τάξης, οι εργαζόμενοι διαθέτουν ένα και μόνο όπλο. 

Την πάλη και την αγωνιστική τους αντιπαράθεση, που για να είναι όμως όπλο ισχυρό και αποδοτικό, οι εργαζόμενοι οφείλουν να ενισχύσουν το δικό τους μέτωπο, να οργανώσουν την από κοινού, με τα άλλα λαϊκά στρώματα, αντίστασή τους, στην κατεύθυνση της ανατροπής αυτής της πολιτικής, της ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων και των εκφραστών τους.