Ο οπορτουνισμός μέσα στην κρίση (μέρος 2ο) .

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ : redfly planet
'Αρθρο του αναγνώστη Vidalius
Ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Πέραν του 902 ας δούμε λίγα πράματα για τον τρόπο που λειτουργούν τον τελευταίο καιρό οι παραπάνω πολιτικοί χώροι. Στις πολυδιαφημισμένες “αγανακτισμένες” και “απολιτίκ” πλατείες, έγινε μια προσπάθεια, να τις μετατρέψουν σε αντι-κκε φυτώρια. Τα “δημοκρατικότατα” συνθήματα: “χωρίς σημαίες” και “έξω τα κόμματα” έγιναν κυρίαρχα, φυσικά εννοώντας “έξω το ΚΚΕ”. Άλλη μια ευκαιρία να μιλήσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι παραπάνω “αριστεροί” για τον “διασπαστικό ρόλο του ΠΑΜΕ”. Μόνο που η κομμουνιστική ιδιότητα δεν είναι κάτι που το έχεις στην τσέπη σου και που μπορείς αναπάσα στιγμή να αφήσεις στο κωμοδίνο. Έγινε προσπάθεια να ευνουχιστεί η “πλατεία” από οποιοδήποτε πολιτικό περιεχόμενο μένοντας στο “όλοι ίδιοι είναι”, “οι πολιτικοί...” μουτζώνοντας την βουλή.

Ανάμεσά τους και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ των οποίων το κόμμα 20 χρόνια πριν ψήφιζε με χέρια και με πόδια τη συνθήκη του Μάαστριχτ, μια συνθήκη που αποτελεί το θεμέλιο λίθο της δομής της σύγχρονης καπιταλιστικής Ευρώπης, μια συνθήκη από την οποία απορρέουν όλα τα δεινά που έχουν βρει την εργατική τάξη όχι μόνο της χώρας μας αλλά ολόκληρης της Ευρώπης. Το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνοδοιπόροι με τη ΓΣΕΕ, και στα κατά τόπους σωματεία σε αγαστή συνεργασία με την ΠΑΣΚΕ, χωρίς ντροπή αποτελούν τους βαστάζους των πανώ των εργοδοτικών εργατικών κέντρων και ένα καλό ακροατήριο για τους προέδρους τους.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (όπου αυτός έχει τον έλεγχο των καλλικρατικών δήμων) πρώτος τρέχει να εφαρμόσει τις αποφάσεις για τις ΜΚΟ για τις προσλήψεις της ντροπής εργαζομένων όπως έκανε και παλαιότερα με τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης. Δια στόματος Τσίπρα καλείται η κυβέρνηση να ξαναγίνει ΠΑΣΟΚ και “νοσταλγώ το ΠΑΣΟΚ”. Δηλαδή, το “παλιό καλό” ΠΑΣΟΚ (πιθανώς του Σημίτη, δεν ξέρω) προσπαθώντας να σπείρει αυτός και το κόμμα του, αυταπάτες στους εργαζόμενους για ακόμα μια φορά για το ρόλο του ΠΑΣΟΚ. Ο συντάκτης της Αυγής χλευάζοντας το σύνθημα του ΠΑΜΕ “εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά” αναφέρει πως αυτό το σύνθημα “ηχεί κάπως περίεργα” ενώ ταυτόχρονα ρίχνει ποταμούς δακρύων για την ενότητα της Αριστεράς. Επίσης όταν ρωτήθηκε ο Τσίπρας για το αν αυτός πληρώσει το χαράτσι απάντησε: “Δεν έχει σημασία τι θα κάνω εγώ…” . Μέχρι και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ νιώσανε άβολα.


Τί προτείνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για την κρίση του καπιταλισμού (την οποία ονομάζει κρίση χρέους); Ευρωομόλογο τώρα και διαχωρισμό του νόμιμου από το παράνομο χρέος. Η διαχείριση του καπιταλισμού στο πλαίσιο της σοσιαλδημοκρατίας σε όλο της το μεγαλείο. Πραγματικά δεν την αντέχω τόση “επανάσταση” εγώ ο απολίθωμένος και κολλημένος κομμουνιστής. Ενότητα της Αριστεράς...προσφιλής και αγαπημένη καραμέλα των αναθεωρητών. Χρόνια τώρα βομβαρδίζουν το ΚΚΕ με επιθέσεις φιλίας χρεώνοντάς του το γεγονός της μη σύμπραξης. Η κορύφωση του γελοίου του πράγματος ήταν η διάσπαση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και η δημιουργία του μικρού ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜ.ΑΡ. Του Κουβέλη. Ενότητα; Παρόλαυτα συνεχίζεται το πιπίλισμα της καραμέλας και κανένας από τα “έγκυρα” ΜΜΕ δε ρωτά τις ηγεσίες των αναθεωρητών το αυτονόητο: “μα καλά γιατί κατηγορείτε το ΚΚΕ όταν εσείς που διαφέρεται ελάχιστα μεταξύ σας δε μπορείτε να συνυπάρξετε στο ίδιο κόμμα;” Προβοκατόρικο ερώτημα; ή λογικός συνειρμός;

Η “επαναστατική” ΑΝΤΑΡΣΥΑ εξαντλεί την επαναστατικότητά της μόνο στο πλαίσιο του καπιταλισμού με τις βαρύγδουπες κορώνες της και τις εφυέστατες, ομολογουμένως, εφευρέσεις νέων πολιτικών όρων (επαναθεμελίωση κλπ). Χαρακτηριστικό είναι (το συναντάς και στο ΣΥΡΙΖΑ) ότι το πολιτικό σύστημα που ζούμε λέγεται “νεοφιλελευθερισμός”. Θεωρείται πιο “πιασάρικη” λέξη από τον χοντροκομένο καπιταλισμό που δεν είναι και πολύ ελκυστικός ως λέξη. Βέβαια, η ουσία είναι ότι κατακεραυνώνοντας τον “νεοφιλελευθερισμό” που είναι μια άγρια μορφή του καπιταλισμού (όχι η πιο άγρια) μπορούμε να εννοήσουμε, και καλόπιστα μάλιστα, ότι τουλάχιστον ας έχουμε κεϋνσιανικό καπιταλισμό (μη τα θέλουμε και όλα δικά μας). Εμπρός, δλδ, για μια “αριστερή” κυβέρνηση στο πλαίσιο του καπιταλισμού που όμως θα προστατεύει τα εργασιακά δικαιώματα. Πολύ ρεαλιστικό. Έχει δοκιμαστεί κι έχει πετύχει. Θυμάστε τις πλειοψηφίες της “αριστεράς” στην ευρώπη πώς διαχειρίστηκαν τον καπιταλισμό. Φτάσανε μέχρι και στον βομβαρδισμό-διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας.

Ο ρόλος του “αντιεξουσιαστικού” χώρου

Το “χωρίς σημαίες” και “έξω τα κόμματα” που καλλιεργήθηκε στις πλατείες και με την ευγενή χορηγία του ΣΚΑΪ, τον τελευταίο καιρό γίνεται μια προσπάθεια να περαστεί και στα πανεπιστήμια.

Αποκορύφωμα αυτής της “προοδευτικής” αντίληψης και άποψης τα γεγονότα της ΑΣΟΕΕ που δεν ήταν και τα μοναδικά (βλέπε πολυτεχνείο ΑΠΘ). Το χτύπημα στην ΑΣΟΕΕ και στο πολυτεχνείο του ΑΠΘ με την απαγόρευση αφίσσας-πανώ, εξορμήσεων με προκήρυξη και αναγορεύοντας κάθε δράση παράταξης (της ΚΝΕ εννοείται) ως παράνομη (κατά την συνέλευση) είναι φασισμός με περικεφαλαία. Η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ άλλο που δε θέλανε τη στιγμή που αμήχανα συστρατεύονται με τα ανώδυνα για το σύστημα πλαίσια των ΕΑΑΚ. Το "απολιτίκ" που καλλιεργείται από το σύστημα έχει πιάσει σε μεγάλη μερίδα των φοιτητών. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως αιώνιες ουρές είτε του ΠΑΣΟΚ είτε των Αναρχικών (κατά περίσταση) μέσα κι αυτοί στο πανηγύρι έχοντας κάνει την κομματική τους ταυτότητα μακώ φανελάκι. Ο αντιεξουσιαστικός χώρος που τον τελευταίο καιρό έχει γίνει φιλοεξουσιαστκός και κρυφοφασιστικός έχει ανοίξει ένα μέτωπο άνευ προηγουμένου κατά του ΚΚΕ. Η προβατοποίηση του “χώρου”, η στέρηση οποιουδήποτε πολιτικού λόγου, ο χουλιγκανισμός και ο αχαλίνωτος αντικομμουνισμός έχουν γίνει τα κύρια χαρακτηριστικά τους. Ουδέποτε στην ιστορία του φοιτητικού κινήματος πλην της χούντας και των μεταεμφυλιακών χρόνων δεν απαγορεύονταν η δράση πολιτικών οργανώσεων μέσα στα πανεπιστήμια. Είναι πρωτοφανές το πως επενδύεται με πολιτικά επιχειρήματα αυτή η φασιστική συμπεριφορά και νοοτροπία του συγκεκριμένου χώρου. Χέρι-χέρι, λοιπόν, (εκτός από τον Καρατζαφύρερ) και με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που προωθεί με το νέο νόμο πλαίσιο τον περιορισμό της δράσης των φοιτητικών παρατάξεων στα πανεπιστήμια. Αφού ο “χώρος” έκανε τα πάντα για να καταργηθεί το άσυλο (χτύπημα της κλούβας των ΜΑΤ με καλάσνικωφ μέσα από το άσυλο) πήρε και το ρόλο του χωροφύλακα. Κάποτε πίστευα πως κάποιοι από αυτούς είναι απλά χαφιέδες ή στη χειρότερη ασφαλίτες. Σήμερα πιστεύω πως πολλοί από αυτούς είναι φασίστες στην υπηρεσία του συστήματος λειτουργώντας και ως όργανα καταστολής συνειδητά ή ασυνείδητα. Όποτε τις τρώγανε από την ΚΝΕ ήταν επειδή είτε προσπαθούσαν να μπαχαλέψουν τις πορείες μας είτε να χαλάσουν συγκεντρώσεις μας ή διαδικασίες κλπ. Κανένας από μας δεν απαγόρεψε την δράση τους. Κανένας από μας ακόμα και όταν ήταν 2-3 άτομα μόνα στα στέκια "τους" δεν πήγε απροκάλυπτα να τους χτυπήσει. Κανένας από μας δεν έστησε καρτέρι έξω από το σπίτι κάποιου δικού τους (προσφιλής μέθοδος χρυσαυγιτών και αναρχικών). Τέτοιο εκφυλισμό, τέτοια κατρακύλα στο φασισμό και στον γκεμπελισμό από τους αναρχικούς, τέτοια συμπόρευση με το σύστημα δεν την περίμενα. Νομίζω τελικά ότι ο "χώρος" βαδίζει προς τον άγριο εκφασισμό του αναλώνοντας την οποιαδήποτε δράση του χτυπώντας αποκλειστικά το ΚΚΕ.

Πώς αντιμετωπίστηκε από το σύνολο των αναρχικών το γεγονός του χτυπήματος (και όχι της απαγόρευσης της δράσης της ΚΝΕ); Επίσημα τίποτα. Καμία “συνέλευση”, “κατάληψη”, “πυρήνας”, “ομάδα” κλπ, δεν κατήγγειλε το γεγονός. Αυτά που ειπώθηκαν είναι σε ένα πλαίσιο κουτσομπολιού “ήταν λάθος γιατί τώρα η σταλινική ηγεσία του ΚΚΕ θα μπετονάρει τους Κνίτες και θα τους συσπειρώσει γύρω από αυτό “. Δεν το αντιμετωπίζουν, δλδ, ως τραμπούκικο χτύπημα αλλά ως λάθος τακτικής. Επί της ουσίας όλοι συμφωνούν. Μπορείτε να μπείτε στο αντίστοιχο άρθρο του indymedia να διαβάσετε τα επινίκια των “ηρωικών” αναρχικών (ράμπο) όπου ο καθένας ζει το προσωπικό του video clip. Κάποιοι πάλι είπαν πως η “μαζική πλειοψηφία” των αναρχικών καταδικάζει το χτύπημα. Καταρχήν διαφωνώ, και “ποια μαζική πλειοψηφία”; Τη στιγμή που οι ψηφοφορίες αποφεύγονται από τους αναρχικούς όπως ο διάολος το λιβάνι. Μπορούν να συζητάνε μέχρι λιποθυμίας αλλά ψηφοφορία δεν έχει. Πώς μπορεί κανείς να μιλάει για πλειοψηφίες; Και είναι συμπέρασμα αυτό μέσα από το indymedia. Επαναλαμβάνω, καμιά ανακοίνωση υπαρκτής ή ανύπαρκτης οργάνωσης η οποία να παίρνει θέση υπεύθυνα. Τους αναρχικούς δε μπορείς να τους πιάσεις από πουθενά. Γλυστράνε σαν τα χέλια. Τα ίδια με τη Μαρφίν. Μετά το δολοφονικό χτύπημα στη μαρφίν και τον θάνατο των εργαζομένων (και όχι την απόλυσή τους) όλοι οι αναρχικοί έσπευδαν να δηλώσουν ότι “Α, δεν ήμουν εγώ και η παρέα μου” ή “αυτοί είναι οι μηδενιστές” κλπ. Το γεγονός βέβαια δεν καταδικάστηκε ως δολοφονικό και προβοκατόρικο. Απεμπόλιση ευθυνών, ρίχνοντας την ευθύνη στην παραδίπλα παρέα. Συνεπής στάση επαναστατών. Ζητάνε αυτοί υπευθυνότητα από το ΚΚΕ που 90 και πλέον χρόνια αποδεικνύει με τους αγώνες και το αίμα του την συνέπεια του. Αυτοί που δολοφονούν εργαζόμενους, αυτοί που απαγορεύουν ως σύχρονα τσιράκια του Μανιαδάκη την δράση των κομμουνιστών στα πανεπιστήμια χτυπώντας τους με λοστούς και σιδερογροθιές. Θα πρέπει να γνωρίζουν πως η αυτοκριτική είναι η πρώτη αρετή του επαναστάτη. 

“Αριστερή πρωτοβουλία” ΠΑΣΟΚ

Ναι έχει και τέτοιους. Είναι αυτοί που δίνουνε αριστερό άλλοθι (προσωπείο) και δεκανίκι στο ΠΑΣΟΚ μέσα όμως από το ΠΑΣΟΚ. Όχι από έξω, δλδ, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜ.ΑΡ. και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είναι αυτοί που συνδικαλιστικά αποστασιωποιούνται από το ΠΑΣΟΚ όταν αυτό επιτίθεται κατά των εργαζομένων όπως κάνει η ΠΑΣΚΕ και η ΠΑΣΠ τα τελευταία 15 χρόνια. Αλλά που καταγράφονται πάντα ως παράταξη του ΠΑΣΟΚ στις συνδικαλιστικές εκλογές.

Είναι αυτοί που βάλανε πλάτη τόσα χρόνια να περάσουν τα πιο αντιδραστικά-αντεργατικά μέτρα παλεύοντας να φρενάρουν το κίνημα. Να μη συντονιστεί ποτέ ο αγώνας ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ. Υποκριτές και φαρισαίοι όπως και το κόμμα τους. Είναι αυτοί που σήμερα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το ξεπούλημα της ΔΕΗ (ΓΕΝΟΠ) και την εργασιακή εφεδρία (Φωτόπουλος) κλπ. Είναι οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ της ΟΛΜΕ που έβαλαν πλάτη στο ξεθεμελίωμα της δωρεάν παιδείας, στην κατάργηση της επετηρίδας, στην επιβολή του ΑΣΕΠ ως θεσμού πρόσληψης και στην εξαθλίωση χιλιάδων (πλέον ανέργων) πρώην ωρομίσθιων εκπαιδευτικών. Είναι οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΠ που μέσα στα πανεπιστήμια “παλεύουν” να ανατραπεί ο νόμος πλαίσιο καλώντας σε συστράτευση και την ΠΚΣ (το θράσος δεν έχει όρια) ενώ οι ουρές τους ΕΑΑΚ-ΣΥΡΙΖΑ κάνουν γαργάρα τον ρόλο της ΠΑΣΠ κατεβάζοντας κοινά πλαίσια.

Βέβαια όλοι αυτοί παραμένουν και είναι ΠΑΣΟΚ. Τι ΠΑΣΟΚ; Μα αυτό του Ανδρέα και της διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη. Τέτοια υποκρισία. Όποτε έχουμε εκλογές “για το καλό του κινήματος” και προσπαθώντας να μας πείσουν πως προσπαθούν να αλλάξουν τα πράματα “από τα μέσα” συστρατεύονται και γίνονται οι γνωστοί πρασινοφρουροί που όλοι γνωρίζουμε. Ναι, το κόμμα που από τότε που ιδρύθηκε αφιέρωσε τις δυνάμεις του στον εκμαυλισμό των συνειδήσεων με τα ρουσφέτια και τον “εγχσυχρονισμό” του πελατειακού κράτους , που έκανε τα πάντα για την χειραγώγηση των εργαζομένων και πάλεψε λυσσαλέα για τον πολιτικό ευνουχισμό ενός ολόκληρου λαού έχει και “αριστερούς”.

Η “αριστερή” πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει την κυβέρνηση “άτολμη”, “φοβισμένη”, “χωρίς κότσια” για να αντιμετωπίσει τους Ευρωπαίους της Τρόικα, αθωώνοντάς την μ'αυτό τον τρόπο και ρίχνοντας την ευθύνη και ενοχή μόνο στην Τρόικα και στο ΔΝΤ. Παρουσιάζουν την χώρα μας ως κατεχόμενη και άρα το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ο συνειδητός υπηρέτης της αστικής τάξης. Στην χώρα μας η σοσιαλδημοκρατία “παίζει” σε πολύ ψηλό επίπεδο. Αποσιωπούν και κουκουλώνουν το γεγονός του πόσο υπέρμαχοι είναι της συγκεκριμένης πολιτικής οι βουλευτές και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ. Πόσο φανατικά και χωρίς ίχνος ντροπής θα φορολογίσουν και τον άνεργο ενώ ταυτόχρονα θα θωρακίσουν τα κέρδη του κεφαλαίου. Παρουσιάζουν κάποιους “ηρωικούς” βουλευτές που “κατακεραυνώνουν” την “νεοφιλελεύθερη” στροφή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που όμως όλως τυχαίως δεν την ρίχνουν ποτέ. Αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ το οποίο έχει και ανθρώπους που χωρίς ντροπή δηλώνουν “αριστεροί” και διατηρούν και blog στο διαδίκτυο και που φυσικά (όπως και οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ) ονομάζουν το σύστημα που ζούμε “νεοφιλελευθερισμό” και όχι “καπιταλισμό”. Λογικό, όταν μιλάμε για ανθρώπους που έχουν αναγορεύσει την δεκαετία του '80 του ΠΑΣΟΚ (που είχαμε “ευγενικό” καπιταλισμό) σαν την περίοδο προόδου, ευημερίας του λαού, νοσταλγώντας τέλος πάντων, τον Ανδρέα με το ζιβάγκο του.

Η “αριστερή” πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ χωρίς ντροπή μοστράρει τη φωτογραφία του Άρη Βελουχιώτη δίπλα στη φωτογραφία του πρωθυπουργού των Δεκεμβριανών τον παππού του νυν πρωθυπουργού (όπως και ο γνωστός χυδαίος αυριανιστής-αντικομμουνιστής Ε.Γιαννόπουλος που τον βλέπαμε τη δεκαετία του '90 στα κανάλια του Κουρή), του Μαρξ δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Che δίπλα στον Αραφάτ κλπ. Αυτοί που λείπουν (γιατί άραγε;) είναι ο Καντάφι δίπλα στον Ανδρέα και ο Μουμπάρακ δίπλα στον ΓΑΠ. Πραγματικά μια ποικιλία που θα την ζήλευε οποιαδήποτε ταβέρνα του κόσμου. Αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ και φυσικά αυτοί είναι οι αμετανόητοι (πλην “αριστεροί”) ΠΑΣΟΚοι.

Επίλογος

Όλοι λοιπόν οι παραπάνω (μιλάω για τους “αριστερούς” και τους “αντιεξουσιαστές”) συμπτωματικά τελείως ποτέ δεν διασταυρώνουν τα ξίφη τους. Όλως τυχαίως βρίσκουν έναν κοινό τόπο στον “αντισταλινισμό” (βλέπε αντικομμουνισμό με προοδευτική “αριστερή” επένδυση). Έναν “αντισταλινισμό” με μπόλικο μακαρθισμό και τροτσκισμό κατά το δοκούν. Καμιά φορά και με Αλτουσέρ ή Όργουελ. Ως νέοι Μενσεβίκοι προτίθενται να δώσουν όσο το δυνατόν περισσότερες ανάσες στο σύστημα που πνέει τα λοίσθια, κρατώντας το όσο μπορούν όρθιο. Καμιά αυταπάτη για τον ρόλο των “αριστερών” μικροαστών και λοιπών συνοδοιπόρων. Τα διδάγματα του Κόκκινου Οκτώβρη για την εδραίωση της Μεγάλης Σοσιαλιστικής Επανάστασης δείχνουν τον δρόμο. Έναν δρόμο χωρίς ταλαντεύσεις, χωρίς δισταγμούς. Στο δρόμο που βάδισε το Κόμμα μας από την ίδρυσή του με δυσκολίες και πισωγυρίσματα πολλές φορές, αλλά που από το 1991 και μετά κινείται σαν ατμομηχανή φέρνοντας σε αμηχανία τους “αριστερούς” μικροαστούς.

Παραπομπές
 

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=638870

http://syrizaeydap.wordpress.com/2011/09/20/%CE%B1-%CF%84%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1%CF%82%C2%AB%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B9-%CE%B8%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CF%89-%CE%B5/

http://axortagos.gr/proedros/tsipras-pasok-epithesi-proedros.html

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=310595

http://www.inews.gr/98/tsipras-den-miso-to-pasok-to-nostalgo.htm

http://redflyplanet.blogspot.com/2011/09/blog-post_7918.html

http://fadomduck2.blogspot.com/2011/09/indymedia.html

http://tasosnastos.blogspot.com/2011/09/indymedia.html

http://aristeripolitiki.blogspot.com/2011/09/blog-post_785.html

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1332468

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1332479

http://tasosnastos.blogspot.com/2011/09/blog-post_1973.html

http://vathiprasino.blogspot.com/

Υ.Γ. 

Ο οπορτουνισμός μέσα στην κρίση (μέρος 1ο)

http://redflyplanet.blogspot.com/2011/09/1.html