ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: Black Bedlam
Δεν έχω μέχρι σήμερα αναρτήσει
καμιά συνέντευξη αρχηγού κόμματος.
καμιά συνέντευξη αρχηγού κόμματος.
Σήμερα όμως θα κάνω μια εξέγερση τιμητική.
Θα ασχοληθώ με την συνέντευξη του Αλέξη!
Άντε βρε καλώς όρισες στο σπιτικό μου.
Και να τι είπε το παλιόπαιδο το ατίθασο.
«θα είναι αντίστοιχου μεγέθους ιστορικό λάθος με το λάθος, τα λάθη που έγιναν μετά το αντάρτικο, μετά τις ένδοξες αυτές μέρες του λαού μας, όπου παραδώσανε τα όπλα και χάσαμε την ευκαιρία να δοθεί μια άλλη προοπτική στη χώρα μας».
Καταλήγει σε αυτό το συμπέρασμα, ταυτίζοντας την περίοδο του 40-45 με την σημερινή δομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος.
Το πόσο εύστοχος είναι αυτός ο παραλληλισμός, το αν ο ξένος κατακτητής είχε τα χαρακτηριστικά που έχουν οι ντόπιοι εκπρόσωποι του κεφαλαίου μέσα σε συνθήκες βαθιάς κρίσης και το ζητούμενο που προβάλλει επιτακτικά σήμερα, ας το παρακάμψουμε προς το παρόν.
Όπως καταλαβαίνεται η παρατήρηση αυτή έχει να κάνει με την άρνηση της Αλέκας και του "Περισσού" να συνεργαστούν σε αυτές τις κρίσιμες για την χώρα και τον λαό της στιγμές!
Δείτε πόσο δίκιο έχει! :
«Εάν μοιρολατρικά πρέπει να δεχτούμε, ότι μονάχα στη δεύτερη παρουσία του σοσιαλισμού μπορεί να υπάρξει ελπίδα και ζωή, τότε θα καταντήσουμε να περιμένουμε δευτέρα παρουσία. Θα είμαστε στα σπίτια μας και να λέμε ότι δεν υπάρχει φως και ελπίδα».
Μην πει κανείς όχι, είναι αλήθεια ότι ο Σοσιαλισμός απαιτεί προϋποθέσεις που τέτοιες στο άμεσο μέλλον δεν διαφαίνονται.
Χρειάζεται πολύ δουλειά μέχρι ο υποκειμενικός παράγοντας να συμπέσει με τις αντικειμενικές συνθήκες, να αναπτυχθεί η ταξική συνείδηση των εργαζομένων, να επαναστατικοποιηθεί βρε αδερφέ και μέχρι τότε, η εργατική τάξη όχι στον παράδεισο, ούτε στην κόλαση δεν θα γίνεται δεκτή από τον Βελζεβούλη.
Το τι διεργασίες,τι μορφής και τι περιεχομένου αγώνες αναπτύσσονται βέβαια από την μεριά του κ.Τσίπρα και του κόμματός του προς αυτήν την κατεύθυνση ,ας το αφήσουμε και αυτό επί του παρόντος.
Και συνεχίζει ο Αριστερός
«Αυτές είναι υπεκφυγές. Ούτε η κα Παπαρήγα τα πιστεύει αυτά τα πράγματα. Είναι υπεκφυγές για να κρύψουν την αδυναμία τους να πάρουν αποφάσεις που τους υπερβαίνουν και τους ίδιους, όπως θα υπερβούν κι εμάς. Οι εξελίξεις μας υπερβαίνουν. Δηλαδή, αν αυτή τη στιγμή δεν συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε σε μια ιστορική τομή, ότι επαπειλείται το μέλλον των παιδιών μας, το μέλλον αυτής της χώρας, ότι το διακύβευμα σήμερα δεν είναι ο σοσιαλισμός, αλλά είναι η εργασία, η ίδια η εργασία, εάν θα υπάρχει αύριο η εργασία»,
Τώρα αρχίζει και ξετυλίγεται το παραμύθι :
"Το διακύβευμα σήμερα δεν είναι ο σοσιαλισμός αλλά η εργασία ..."
Για να δούμε που το πάει,γιατί εδώ που τα λέμε και για τους λόγους που είπαμε πάρα πάνω, ε,η κατάληψη των Χειμερινών Ανακτόρων και ο Σοσιαλισμός, δεν είναι δα και προ των πυλών!
«Έβλεπα προχθές ένα ωραίο σύνθημα που είχε στην πλάτη της η Αλ. Παπαρήγα στη ΔΕΘ. Και έλεγε: «εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά». Πολύ ωραίο και ποιητικό. Το λέμε κι εμείς στις πορείες μας και το τραγουδάμε. Όμως σήμερα το πρόβλημα είναι ότι οι εργάτες χάνουν τα αφεντικά τους γιατί απολύονται. Αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν έχουν δουλειά και ότι δεν θα έχουν αύριο. Το 1/3 είναι στο περιθώριο. Άρα, εάν το διακύβευμα σήμερα είναι η εργασία, είναι το κοινωνικό κράτος, είναι ο μισθός και οι συντάξεις, τότε πρέπει να προχωρήσουμε γοργά σε ένα μέτωπο αντίστοιχο με αυτό που προχώρησαν οι δυνάμεις της αριστεράς το '40 - ' 44 όταν πάλι το διακύβευμα δεν ήταν άμεσα ο σοσιαλισμός, αλλά ήταν η εθνική ανεξαρτησία, η λευτεριά, η κοινωνική δικαιοσύνη και η προκοπή που ερχόντουσαν τότε οι κατακτητές τότε και μας τα έκοβαν όλα αυτά με τη βία».
Αυτή πρέπει να ομολογήσουμε ότι είναι μια μεγάλη αγωνία, είναι ένας βαθύς προβληματισμός και οφείλω να σας ομολογήσω ότι δεν είναι ο Αλέξης ο μόνος που έχει αυτή την αγωνία.
Τις προάλλες στην αγορά της περιοχής μου το άκουσα από έναν παραγωγό πατάτας.
Αφού του εξήγησα και "ομολόγησε" γιατί ένας θεός ξέρει τι κατάλαβε, ότι έχω δίκιο για το κεφάλαιο και την εκμετάλλευση της υπεραξίας του εργαζόμενου κατέληξε:
Ναι αλλά βρε κορίτσι μου και τα αφεντικά χρειάζονται, ποιος θα μας δίνει δουλειά!!!
Δείξτε κατανόηση λοιπόν στον πόνο και την αγωνία του Προέδρου.
Δείτε ποιο είναι λοιπόν το διακύβευμα: Να μην χάσει η εργατική τάξη τα αφεντικά της!!!!
Εδώ είναι βέβαια που προκύπτει η σχέση του ξένου κατακτητή με τους σημερινούς αδίστακτους εκπρόσωπους του κεφαλαίου.
Τότε λοιπόν είχε ο λαός απέναντί του τον κατακτητή και πολεμούσε να τον διώξει,το διακύβευμα λέει ήταν η Εθνική ανεξαρτησία η λευτεριά η κοινωνική δικαιοσύνη και πολύ σωστά.
Σήμερα έχει απέναντί του το Καπιταλιστικό σύστημα, που καλά θα έκανε να πολεμήσει και να πολεμήσουμε όλοι μαζί για να το διώξουμε.
Αλλά, ο Αλέξης δεν εστιάζει τον εχθρό στο "πρόσωπο" του οικονομικού συστήματος, αλλά σε εκείνους που το υπηρετούν.
Είναι σαν να λέει αντιφάσκοντας μάλιστα ότι τότε το 40-45 ο στόχος του ΕΑΜ ήταν οι κουκουλοφόροι συνεργάτες των Γερμανών και όχι η ίδια η Ναζιστική Γερμανία και ο Φασισμός ενάντια στους οποίους ιδρύθηκε και πολέμησε το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ.
" Όμως σήμερα το πρόβλημα είναι ότι οι εργάτες χάνουν τα αφεντικά τους γιατί απολύονται. Αυτό είναι το πρόβλημα".
Το ζητούμενο σήμερα λοιπόν είναι να εξασφαλίσουμε τα αφεντικά μας!
Το ζητούμενο σήμερα και μέσα σε αυτό το σύστημα, μιας και ο Σοσιαλισμός δεν είναι το διακύβευμα μέσα σε συνθήκες βαθιάς κρίσης του συστήματος, ενός συστήματος που πνέει τα λοίσθια, που έχει εξαντλήσει τα όριά του, που σπαράσσεται από τις εσωτερικές του αντιθέσεις, εμείς καλούμαστε από τον "Αριστερό σύντροφο" να εξασφαλίσουμε για λογαριασμό μας τα αφεντικά μας, τους δυνάστες μας,να τους δώσουμε άλλη μια ευκαιρία.
"Το 1/3 βρίσκεται σήμερα στο περιθώριο"
Ομολογεί και, με τους σημερινούς ρυθμούς εύκολα μπορεί να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι σε λίγο θα είναι στο περιθώριο πάνω από το 1/2 του πληθυσμού.
Αυτός λαός λοιπόν πρέπει να πιστέψει και να δεχτεί ότι συνέβαλε και αυτός, ότι είναι συνυπεύθυνος για τις σημερινές εξελίξεις. Άλλωστε ,μαζί δεν τα φάγαμε;
Αυτός λοιπόν είναι και ο λόγος που σήμερα καλεί το παλικάρι όλες τις αριστερές δυνάμεις να αναπτύξουν κοινούς αγώνες με στόχο την εξασφάλιση εργασίας.
Ούτε καν με άλλες συνθήκες από τις συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα που ήδη έχουν επιβάλλει οι πολιτικοί εκπρόσωποι των αφεντικών.
Από αυτούς δε τους πολιτικούς, αλλά και τους φυσικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου, θα διεκδικήσουμε να πάρουν πίσω τα μέτρα και θα είναι αυτοί που θα μας εξασφαλίσουν το κοινωνικό κράτος που εμπορευματικοποίησαν, από αυτούς θα διεκδικήσουμε μισθούς και συντάξεις που τις πετσόκοψαν οδηγώντας στην εξαθλίωση μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης, γιατί δεν μπορούν να διαχειριστούν τα αδιέξοδά τους,γιατί δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά.
Γιατί Αλέξη άλλο είναι να λες ότι παλεύουμε και διεκδικούμε τα δικαιώματά μας με στόχο την ανατροπή τους και άλλο είναι να λες, ότι το ζητούμενο είναι μέσα στα πλαίσια του συστήματος αυτού να εξασφαλίσουμε τα αφεντικά μας και τα δικαιώματα που αυτά μας πήραν.
Αλλά σταματημό δεν έχει και συνεχίζει ο αθεόφοβος απτόητος.
« Κι επειδή, ευτυχώς που είμαστε μια χώρα της Ε.Ε., είμαστε στο 2011, αλλιώς αυτά τα μέτρα δεν θα πέρναγαν παρά μονάχα με δικτατορίες. Εάν ήμασταν στη δεκαετία του ' 60 ή του '70, θα είχαμε δικτατορία στην Ελλάδα. Επειδή δεν είμαστε στο ' 60 αλλά στο 2011, επειδή είμαστε μια χώρα της Ε.Ε., ο μόνος τρόπος για να περάσουν αυτά τα μέτρα είναι να παρακάμψουν τη δημοκρατία χωρίς τη δικτατορία, να καταστρατηγήσουν το Σύνταγμα, να αφήσουν τον κόσμο να βγαίνει στους δρόμους αλλά να μην κάνουν εκλογές».
Βλέπεται ευτυχώς που είμαστε στην ΕΕ που καμιά σχέση δεν έχει με όσα ο ίδιος περιγράφει!
Τι δουλειά έχουν οι περικοπές,το συνταξιοδοτικό, οι φοροεπιδρομές, τι δουλεία έχει η Τρόικα, η Μέρκελ, ο Στρος Καν και όλο το κονκλάβιο, το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο, η καταστολή, η κατάργηση δημοκρατικών δικαιωμάτων, η τρομοκρατία με την ΕΕ;
Ευτυχώς λοιπόν λίγο ακόμη και θα του ξέφευγε αυτό που με περίσσιο θράσος και κυνισμό ομολόγησε και ο Υπερυπουργός μας λέγοντας στην Βουλή ότι :
"ευτυχώς που έχουμε τεθεί υπό έλεγχο "
"ευτυχώς που έχουμε τεθεί υπό έλεγχο "
Βρε Αλέξη γιατί το κάνεις αυτό.
Δεν σου μάθανε να βουτάς την γλώσσα σου πρώτα στο μυαλό σου και μετά να μιλάς;
Γιατί βλέπεις τι κάνεις τώρα, θα δώσεις επιχειρήματα και αιτιάσεις στο ΚΚΕ να αρνηθεί ξανά και ξανά την συνεργασία για την οποία "παλεύεις" και για την οποία λαχταράει ο κόσμος της Αριστεράς.
Και τι θα βγεις να πεις στους ψηφοφόρους σου τότε, σε αυτούς τους ανθρώπους που τους έχουν ήδη οδηγήσει τα "αφεντικά"(που χάσανε) στο χείλος της αβύσσου;
Ότι δεν συναινεί το ΚΚΕ να δώσει άλλη μία ευκαιρία στα αφεντικά;
Βρε Αλέξη μήπως αυτά δεν τα έλεγες τελικά για να τα ακούσουν οι ψηφοφόροι σου,μήπως δεν τα έλεγες για τους ανθρώπους του μόχθου,για τους γνήσιους αριστερούς, και ούτε καν για την Αλέκα και για τον Περισσό;
Αλήθεια λέω πολύ θα ήθελα να ακούσω το σκεπτικό των φίλων του ΣΥΝ.
Πολύ θα ήθελα να δω πως και με τι επιχειρήματα μπορούν να δικαιολογηθούν τέτοιου είδους απόψεις, αν και νομίζω ότι και γι΄αυτούς τα περιθώρια έχουν λιγοστέψει και κάτω από τις πραγματικές ανάγκες, δεν μπορεί παρά να βρεθούμε στους ίδιους δρόμους του αγώνα για την ανατροπή του σάπιου και εκμεταλλευτικού συστήματος, έχοντας για διακύβευμά μας τον ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ !
ΕΔΩ η συνέντευξη.
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=421882&h1=true#commentForm
Η απάντηση στο δράμα του Αλέξη βρίσκεται εδώ:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://parallhlografos.wordpress.com/2011/09/26/η-δρ-βιργινία-απαντά/