«Επιλεκτική»; «Εκλεκτική»; «Ελεγχόμενη»; «Ατακτη»; «Τακτική»; «Αναδιαρθρωμένη»; «Επιμηκυμένη»;
Ποιον αφορούν όλα αυτά;
Το λαό;
Μα, ο λαός ζει τη μια, τη μοναδική χρεοκοπία που τον αφορά:
Την ανεξέλεγκτη, την αέναη,
την αβάσταχτη, την ολοσχερή, την απόλυτη χρεοκοπία, πτώχευση και καταστροφή του!
*
Δεν είναι «δίλημμα» και «υποχρέωση» του λαού να διαλέξει το όνομα που θα έχει η «οδός» του μαρτυρίου του και του αφανισμού του.
Ο λαός έχει έναν και μοναδικό δρόμο, μια και μοναδική «υποχρέωση», ένα και μόνο «δίλημμα»,
που η απάντησή του αποτελεί πλέον ζήτημα ζωής, προϋπόθεση της ίδιας του της ύπαρξης:
`Η θα σαρώσει την τάξη των πλουτοκρατών
και τα όργανά της,
τις αδίστακτες κυβερνήσεις της,
τα χρεοκοπημένα κόμματά της,
τις ληστρικές Ευρωενώσεις της,
τα μισητά ΔΝΤ της,
ή θα τον αφανίσουν.
«Θα τον αφανίσουν»!
Μακάρι να ήταν σχήμα λόγου.
Δεν είναι πια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου