Ενώ η πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων έχει «πτωχεύσει», «καταρρεύσει» και ό,τι άλλο, κόμματα, πολιτικοί και δημοσιογράφοι της αστικής εξουσίας λογομαχούν με υποκρισία για τον κίνδυνο κατάρρευσης της χώρας.
Λες και η χώρα, η Ελλάδα, η πατρίδα είναι κάτι εν κενώ.
Γι' αυτούς δεν υπάρχει ο λαός που καταρρέει.
Πίσω από αυτή την σκανδαλώδη κενολογία βρίσκεται ο φόβος ανατροπής του αστικού πολιτικού εποικοδομήματος και μαζί του αστικού κοινωνικοοικονομικού καθεστώτος.
Εχει σημασία γι' αυτό να θυμηθούμε πώς φτάσαμε εδώ με χαρακτηριστικά γεγονότα της τελευταίας εικοσαετίας:
-- Αρχές του 1990 συνεχίζεται και ολοκληρώνεται η ανατροπή και διάλυση της ΕΣΣΔ και των Λαϊκών Δημοκρατιών. Η ανατροπή των συσχετισμών του πλανήτη είναι δεδομένη.
-- Ο ευρω-αμερικανικός καπιταλισμός επιχειρεί εισδοχή στις Βαλκανικές Λαϊκές Δημοκρατίας και υποταγή τους στους κανόνες της καπιταλιστικής αγοράς και τους στρατηγικούς τους προσανατολισμούς.
-- Η ελληνική μεγαλο-αστική τάξη αρπάζει την ευκαιρία να λειτουργήσει ως εργολάβος και ατζέντης στα Βαλκάνια ως «η μοναδική χώρα - μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για λογαριασμό των ευρωατλαντικών συμμάχων της.
-- Υιοθετεί το δόγμα της «διείσδυσης» στα Βαλκάνια και κολλάει ως ουρά των συμμαχικών συμφερόντων.
-- Προς εξεύρεση κεφαλαίου αρχίζει η επιβολή ενός συνεχούς αντιλαϊκού προγράμματος έμμεσων φόρων και αρπαγής λαϊκών αποταμιεύσεων κάθε μορφής.
-- Διαπιστώνοντας ότι το παιχνίδι της «διείσδυσης» στα Βαλκάνια είναι ανταγωνιστικό και συνεχές εισπράττει ως κρατική εξουσία υπέρογκα δάνεια.
Ετσι, το «σεντόνι» της απλώνεται πολύ πιο πέρα από τα ποδάρια της.
-- Πολλαπλασιάζει τον υπέρογκο δανεισμό και από τις συνεχείς πιέσεις εταίρων δανειστών της με υπερβολικές αγορές εξοπλισμών που ανακουφίζουν τις παραγωγές χώρες.
-- Η κατάληξη αυτής της πορείας έχει ως αποτέλεσμα να επιζητά συνεχώς δάνεια ως μοναδικό πλέον μέσο οικονομικής στήριξης.
-- Οι δανειστές αρνούνται να δανείσουν εάν δεν μπουν σε πορεία είσπραξης των προηγούμενων δανειοδοτήσεων.
-- Ετσι ολοκληρώνεται το τωρινό «θαύμα». Η ελληνική μεγαλο-αστική τάξη, μέσω των πολιτικών της εκπροσώπων, υπογράφει τα «μνημόνια» και προσφέρει ως τιμάριο το λαό να τα πληρώσει.
Με σειρά ατέλειωτων μέτρων καταδικάζει το λαό σε υλική και ηθική φτώχεια.
Οι ντόπιοι και ξένοι εταίροι του καπιταλισμού προσπαθούν να διαμορφώσουν ένα λαό φάντασμα χωρίς εσωτερική συνοχή.
Ωστόσο, ο λαός έχει όπλα στα χέρια του.
Την ενίσχυση του ταξικού αγωνιστικού αντικαπιταλιστικού κινήματος για να αλλάξει το συσχετισμό υπέρ των συμφερόντων του.
Στη μοιρολατρία και την υποταγή, στο δήθεν μονόδρομο που θέλουν να του επιβάλουν οι εκμεταλλευτές του να απαντήσει με αγώνα για τη δική του λαϊκή εργατική εξουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου