Ο λαός πρωταγωνιστής.

Με έναν αξιομνημόνευτο συγχρονισμό,επανέρχεται αυτές τις μέρες η προπαγάνδα ορισμένων των συγκροτημάτων του αστικού Τύπου για «απαξίωση του αστικού πολιτικού συστήματος», υπό το βάρος των λαϊκών αντιδράσεων που οξύνονται στο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης και της βάρβαρης πολιτικής, με την οποία τα κόμματα του κεφαλαίου προσπαθούν να τη διαχειριστούν προς όφελος της πλουτοκρατίας. Επισημαίνουν ότι όταν η πρωτοβουλία περνάει στο πλήθος - έτσι θεωρούν και ονομάζουν εξευτελιστικά το λαό που αγωνίζεται τα δημοσιογραφικά όργανα των αστών - τότε, λένε, υπάρχει κίνδυνος να χάσουν οι αστοί τον έλεγχο, εκτιμώντας ότι αυτό συμβαίνει αφού, τριάντα επτά χρόνια μετά τη δικτατορία, η χώρα βρίσκεται εμπρός στο φάσμα μιας γενικής πολιτικής αποσύνθεσης.

Τι επιδιώκουν μ' αυτή την προπαγάνδα; Να προβάλουν έναν ακόμη εκβιασμό στην εργατική τάξη, στα φτωχά λαϊκά στρώματα προκειμένου να ανεχτούν, να αποδεχτούν τα βάρβαρα μέτρα για τη σωτηρία του καπιταλισμού ως μονόδρομο για το λαό. Με το φόβο της πολιτικής αποσύνθεσης, δηλαδή της αδυναμίας του αστικού πολιτικού συστήματος να χειραγωγεί και να υποτάσσει τους εργαζόμενους στη σκλαβιά του συστήματος. Και εδώ ξαναπροβάλλουν σαν «μπαμπούλα» την οργανωμένη ταξική πάλη, τις κινητοποιήσεις του οργανωμένου μαζικού λαϊκού κινήματος ενάντια στην αστική πολιτική. Το δικό τους φόβο υπό το βάρος της λαϊκής δράσης ενάντια στο σύστημα επιδιώκουν να τον μετατρέψουν σε ένα από τα εφόδια, τα όπλα της πάλης τους κατά της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων σπέρνοντάς τους φόβο όταν αγωνίζονται οργανωμένα διεκδικώντας την ικανοποίηση των αναγκών της λαϊκής οικογένειας, επιμένοντας να πληρώσουν την κρίση και τα χρέη οι κεφαλαιοκράτες που τα προκάλεσαν, και όχι ο λαός, που δε χρωστά αλλά του χρωστούν από τα νομίμως κλεμμένα από τον ίδιο με την εκμετάλλευση.

***

Ποιο είναι το πρόβλημά τους; Η αμφισβήτηση της αστικής δημοκρατίας και κατ' επέκταση της αστικής εξουσίας από λαϊκές δυνάμεις. Και μπορεί, βέβαια, σήμερα να μη βλέπουν τόσο άμεσο ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ξέρουν όμως ότι η ταξική πάλη θα οξυνθεί το επόμενο διάστημα, με δεδομένες και τις μεγάλες δυσκολίες των αστών να διαχειριστούν την κρίση. Στο έδαφος αυτό, ανησυχούν για τη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών συνειδήσεων, για το ενδεχόμενο δηλαδή ο λαός, με όρους μαζικής πολιτικής πάλης, να διεκδικήσει ριζικές αλλαγές προς όφελός του, υπερβαίνοντας τις δομές και τους θεσμούς του αστικού πολιτικού συστήματος. Το φόβο και την ανησυχία τους επιτείνει η δράση του ταξικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος του μετωπικού σχήματος ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΜΑΣ - ΟΓΕ, που οργανώνεται και παλεύει συγκροτώντας τη λαϊκή συμμαχία. Τους ανησυχεί η δράση του ΚΚΕ, που θέτει ως στρατηγικό στόχο τη συσπείρωση του λαού και την ανάπτυξη μαζικής πολιτικής πάλης, για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.

Για να τρομοκρατήσουν το λαό προσπαθούν να δημιουργήσουν επικίνδυνους συνειρμούς, λέγοντας, για παράδειγμα, ότι η κλιμακούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμό της δημοκρατίας. Αναπαράγουν φρασεολογία περασμένων εποχών, την οποία πλήρωσε βαριά ο λαός, γι' αυτό και την έχει καταδικάσει. Κουνάνε το δάχτυλο σε όσους αγωνίζονται ή όσους τώρα χειραφετούνται από την κυρίαρχη πολιτική και τους λένε πως οι αγώνες τους πρέπει να έχουν όρια και συγκεκριμένο περιεχόμενο, εντός της διαχείρισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

***

Ο λαός να μη φοβηθεί από τις κραυγές τους. Οσο κλιμακώνεται η λαϊκή πάλη και σε πλατιές λαϊκές συνειδήσεις απαξιώνονται το αστικό πολιτικό σύστημα και τα κόμματά του, όσο ταυτόχρονα δυναμώνουν το ΚΚΕ και το ταξικό κίνημα, όσο δυναμώνει η λαϊκή συμμαχία, τόσο θα μεγαλώνει η προσπάθεια να χειραγωγήσουν το λαό, να τον τρομάξουν. Το ίδιο κάνουν και τώρα που βρίσκονται χιλιάδες στο δρόμο, ξέροντας ότι σε μια πορεία, πολλοί από αυτούς θα συναντηθούν με το οργανωμένο ταξικό κίνημα και το ΚΚΕ, με τους άλλους ριζοσπαστικούς μαζικούς φορείς. Επικίνδυνο για το λαό είναι να τους αφήσει μόνους τους να μαγειρέψουν αλλαγές και φτιασιδώματα που θα αναστηλώσουν το αστικό σύστημα. Αντίθετα, θα έχει μόνο κέρδος όσο αυτό αδυνατίζει με τη λαϊκή παρέμβαση και ο λαός βρίσκεται οργανωμένα πρωταγωνιστής στους δρόμους στοχεύοντας στη λαϊκή εξουσία.

Π. - Ι.