Το «αγρόκτημα βιολογικής καλλιέργειας» κοντά στο βόρειο γερμανικό χωριό Μπινενμπίτελ φέρεται ως η πηγή της διατροφικής επιδημίας με το υπερτοξικό εντεροαιμορραγικό βακτήριο του είδους e.coli που από τις 2 Μάη ως το τέλος της περασμένης βδομάδας είχε προκαλέσει το θάνατο 31 ανθρώπων και σοβαρά προβλήματα υγείας σε πάνω από 3.100 άλλους.
Οι φύτρες φασολιών βιολογικής καλλιέργειας του Γερμανού καπιταλιστή, που βρέθηκαν σε πακεταρισμένη σαλάτα λαχανικών σε κατάστημα του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, ταυτοποιήθηκαν ως ένοχες για την επιδημία που έπληξε κυρίως εκατοντάδες κατοίκους του Αμβούργου και άλλων περιοχών της Γερμανίας αλλά και ξένους ταξιδιώτες που πέρασαν από κείνα τα μέρη. Αυτό τουλάχιστον ανακοίνωσαν προχτές οι εκπρόσωποι του ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Εκτίμησης Κινδύνων και το ομοσπονδιακού Γραφείου Προστασίας Καταναλωτή στη Γερμανία.
Ωστόσο, κανείς δεν ξέρει υπό ποιες ακριβώς συνθήκες μολύνθηκαν τα όσπρια, στη βιολογική καλλιέργεια. Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν από περίπου 10 μέρες είχαν εξεταστεί δείγματα της παραγωγής από το αγρόκτημα στο Μπινενμπίτελ και είχαν βρεθεί μολυσμένα από το υπερτοξικό βακτήριο. Στη συνέχεια, η καραντίνα ανακλήθηκε και μετά επιβλήθηκε εκ νέου...
Είτε πρόκειται για αλληλοσυγκρουόμενες και αντιφατικές επιστημονικές ενδείξεις είτε για προχειρότητα στην έρευνα των αρμόδιων γερμανικών αρχών που το τελευταίο διάστημα δέχθηκαν ασφυκτικές πιέσεις τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό (π.χ. Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) προκειμένου να βρεθεί η πηγή της επιδημίας, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Πως και αυτή η επιδημία δεν είναι παρά η τελευταία μέχρι την εκδήλωση της επόμενης. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού η παραγωγή τροφίμων παραμένει εγκλωβισμένη στο καπιταλιστικό κερδοσκοπικό σύστημα, όπου βεβαίως προτεραιότητα δεν είναι η υγεία των λαών, ούτε η προστασία της χλωρίδας και της πανίδας...
Από την άλλη, η αδυναμία των αρμόδιων αρχών της Γερμανίας και της ΕΕ να εντοπίσουν εγκαίρως την πηγή της επιδημίας αποκαλύπτει τις εγκληματικές παραλείψεις στην ύπαρξη μηχανισμών που αφορούν στην έρευνα, στην παραγωγή και στη διακίνηση των τροφίμων. Επιπροσθέτως, η πολιτική λιτότητας και διαρκούς συρρίκνωσης των κρατικών δαπανών για την υγεία στη Γερμανία τα τελευταία χρόνια αποκάλυψε τη γύμνια του «αυτοκράτορα» και τις δραματικές ελλείψεις των γερμανικών νοσοκομείων σε κλίνες, γιατρούς και ειδικευμένο νοσηλευτικό προσωπικό. Οπως σημείωναν γιατροί και νοσοκομειακές πηγές σε σχετικά ρεπορτάζ του «Der Spiegel», η νέα επιδημία απέδειξε στην πράξη πόσο σημαντική είναι η ύπαρξη ενός πλήρους και καλά οργανωμένου νοσοκομειακού συστήματος που θα παραμένει διαθέσιμο για τους πολίτες όχι μόνο σε εποχές παχιών αλλά και σε εποχές ισχνών αγελάδων...
Εν κατακλείδι, όσο η υγεία, η διατροφική ασφάλεια, τελικά η ίδια η ζωή των εργαζομένων βρίσκονται υπό το καθεστώς της κυριαρχίας των μονοπωλίων με όποιο διαχειριστικό μείγμα, δεν μπορεί να εξασφαλιστούν πραγματικά. Γι' αυτό και μονόδρομος για τους εργαζόμενους τα άλλα λαϊκά στρώματα είναι η ρήξη με το κεφάλαιο για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που προϋποθέτει την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και της γης, της βιομηχανίας τροφίμων και συμπεριλαμβάνει τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, με συνολικό κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό και εργατικό - λαϊκό έλεγχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου