Σελίδες

16 Μαρ 2011

Διαστρέβλωση...

Το να μη γνωρίζεις ένα θέμα και να προσπαθείς να το αναλύσεις, είναι σίγουρο ότι μέσα από την επιχειρούμενη ανάλυση θα φανεί η άγνοιά σου. Αλλά το να το γνωρίζεις, να παρακολουθείς τις τοποθετήσεις του ΚΚΕ, αλλά να του κάνεις πολεμική παραχαράσσοντας την πολιτική του δείχνει το λιγότερο αδυναμία στήριξης της άποψής σου. Αυτό έπαθε ο γνωστός αναλυτής του συγκροτήματος Αλαφούζου, Μπ. Παπαδημητρίου, («Καθημερινή» 10/3/2011), ο οποίος «θίχτηκε» από την τοποθέτηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σε πρόσφατη συνέντευξή της, για το θέμα της ελεγχόμενης χρεοκοπίας της ελληνικής οικονομίας. Και όχι μόνο θίχτηκε, αλλά με αγοραίες εκφράσεις του τύπου «κακώς ανακατεύεται η κ. Παπαρήγα εκεί που δεν την σπέρνουν», επιχείρησε - υποτίθεται - να αντικρούσει τις θέσεις του ΚΚΕ. Αλήθεια, δεν κατάλαβε τη συγκεκριμένη τοποθέτηση του ΚΚΕ; Εδώ αρχίζει η τραγωδία.

***
Κατά τον «αναλυτή», το θέμα της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, ή το «κούρεμα» του κρατικού χρέους, όπως αρέσκονται να το λένε, αποτελεί θέμα πολιτικής απόφασης, αν θα αποφασίσει η ΕΕ να προχωρήσει ή να μην προχωρήσει, σε μια τέτοια λύση. Αν οι «αγορές» αποφασίσουν - με υποκειμενικά πάντα κριτήρια - να οδηγηθεί η Ελλάδα σε ελεγχόμενη χρεοκοπία ή όχι. Και ότι θα πρέπει όλοι μας, η κυβέρνηση, τα κόμματα, οι απλοί πολίτες, να αντιταχθούν σθεναρά σε μια τέτοια προοπτική και να μην επιχαίρουν, αλλά και να μην ονειρεύονται - όπως η «σταλινική» αριστερά - την κατάρρευση του καθεστώτος υπό τους ήχους μίας συμφωνημένης χρεοκοπίας...
***
Εδώ μιλάμε για το μεγαλείο της διαστρέβλωσης, σχετικά με το ΚΚΕ που δείχνει και τα ζόρια των καπιταλιστών στη διαχείριση της κρίσης. Γιατί οι θέσεις του ΚΚΕ για το συγκεκριμένο θέμα, σε καμία περίπτωση δεν αναφέρονται στην υποκειμενική βούληση των πολιτικών ή άλλων θεσμών, και στην οπτική που αυτοί αντιλαμβάνονται και αντιμετωπίζουν το ελληνικό πρόβλημα. Αν στοιχειωδώς παρακολουθεί τις θέσεις του ΚΚΕ για την οικονομική κρίση, και τις παρακολουθεί αλλά δεν τον συμφέρει να τις αναφέρει γιατί αδυνατεί να τους κάνει πειστική κριτική, θα διαπιστώσει ότι το ΚΚΕ λέει: α) Η οικονομική κρίση εκδηλώνεται ανεξάρτητα από τις υποκειμενικές διαθέσεις των ατόμων, των κυβερνήσεων, των πολιτικών κομμάτων και κάθε μορφής διαχείρισης του καπιταλισμού. Οτι η οικονομική κρίση είναι το αποτέλεσμα της όξυνσης όλων των αντιθέσεων και ανισορροπιών και της αναρχίας της παραγωγής, που αντικειμενικά εκδηλώνονται στη διαδικασία της καπιταλιστικής αναπαραγωγής. β) Αναγκαία προϋπόθεση για το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης είναι η καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, δηλαδή εργατικής δύναμης, ήδη γίνεται με την αλματώδη ανεργία, τη μείωση της τιμής της, αλλά και μέρους υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου, η δημιουργία του οποίου οφείλεται στο γεγονός, ότι η καπιταλιστική παραγωγή αναπτύσσεται ταχύτερα - και ανεξάρτητα - από τις ανάγκες της αγοράς. Και είναι ακριβώς το υπερσυσσωρευμένο αυτό κεφάλαιο - το κεφάλαιο που δεν μπορεί να τοποθετηθεί παραγωγικά ή σε άλλους τομείς, επειδή οι τελευταίοι έχουν κορεστεί - που παραλύει την καπιταλιστική οικονομία και την οδηγεί σε κρίση. Και αυτό είναι σήμερα το πρόβλημα της ελληνικής, της ευρωπαϊκής, αλλά και της παγκόσμιας οικονομίας. Οτι για να αρχίσει η επανεκκίνησή της πρέπει να καταστραφεί το πλεονάζον, υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο και στη βάση αυτή εκδηλώνονται σήμερα οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και αντιθέσεις.
***
Φυσικά κανείς δεν έχει την απαίτηση, όλοι οι άλλοι να παρακολουθούν τις θέσεις του ΚΚΕ για το α' ή β' μεγάλο ή μικρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα. Οσοι όμως ασχολούνται μαζί του ή όσοι επιχειρούν, από θέσεις πολεμικής, να αντικρούσουν τις απόψεις του, πρέπει στοιχειωδώς να τις γνωρίζουν. Αλλιώς κινδυνεύουν να κυνηγούν ανεμόμυλους, όπως ο συγκεκριμένος σχολιαστής. Υπάρχει, βέβαια, και η άλλη περίπτωση: Η εμπάθεια απέναντι στο ΚΚΕ να σε φτάνει στη διαστρέβλωση των θέσεών του.
Μόνο που αυτό δεν είναι προπαγάνδα.

Θ. Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου