ΑΠΟ :Κώστας Παπαιωάννου
Ιστορική αλλαγή των εργασιακών σχέσεων στην μεγάλη βιομηχανία χαρακτηρίζουν όλοι στην Ιταλία το δημοψήφισμα το οποίο πραγματοποιήθηκε χθες και προχθές στις εγκαταστάσεις της Mirafiori στο Τορίνο. Το 54% των εργαζομένων στην καρδιά της Fiat απάντησαν με ένα ναι στο σχέδιο της διοίκησης για την ριζική αναθεώρηση των εργασιακών σχέσεων και την παραγωγική ανασυγκρότηση το οποίο φέρει την υπογραφή του διευθύνοντα συμβούλου της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας Σέρτζιο Μαρκιόνε. Το “σχέδιο Μαρκιόνε” όπως ονομάσθηκε έθεσε το δίλημμα της ανασυγκρότησης των εργασιακών σχέσεων ως όρο για την συνέχιση της παραγωγικής δραστηριότητας της φάμπρικας Mirafiori. Με αυτό προτείνεται για πρώτη φορά από την περίοδο της φασιστικής Ιταλίας του Μουσολίνι η μη εκπροσώπηση στην παραγωγική μονάδα εκείνων των συνδικάτων που θα αντιτίθενται στις στρατηγικές επιλογές της διοίκησης. Το δικαίωμα στην συνδικαλιστική δράση στην Mirafiori θα ανήκει με αυτό το τρόπο αποκλειστικά και μόνον στα συνδικάτα που συνυπέγραψαν το προτεινόμενο βιομηχανικό σχέδιο τόσο στο παρών όσο και στο μέλλον.
Επιχειρηματολογώντας ο Σέρτζιο Μαρκιόνε μίλησε για μία επιλογή η οποία υπαγορεύεται από το νέο καθεστώς της παγκοσμιοποιημένης παραγωγής προειδοποιώντας με έκδηλο τρόπο ότι εάν οι εργαζόμενοι απορρίψουν στο δημοψήφισμα το σχέδιο του η Fiat θα εγκαταλείψει οριστικά την στρατηγικής σημασίας βιομηχανική μονάδα της Mirafiori μεταφέροντας την παραγωγή στις εγκαταστάσεις της Crysler στις ΗΠΑ.
Αρνούμενη να σεβαστεί την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στον τομέα του μετάλλου και αποχωρώντας ακόμη και από την Confindustria (ιταλικός ΣΕΒ) Η διοίκηση της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας εγκαινιάζει για τις εγκαταστάσεις στην Mirafiori ένα εξουθενωτικό ωράριο απασχόλησης το οποίο μπορεί να ανέλθει και στις 10 ώρες την ημέρα, μειώνει δραστικά τις παύσεις και μειώνει τις αποδοχές για τις ώρες που θα χάνονται λόγω ασθένειας! Στο “σχέδιο Μαρκιόνε” συμπεριλαμβάνεται και η χρήση της βραδινής βάρδιας χωρίς προηγούμενη ενημέρωση στο βαθμό που αυτές θα κρίνονται αναγκαίες από τους ρυθμούς παραγωγής.
Η παραγωγική ανασυγκρότηση και η ριζική αλλαγή των εργασιακών και συνδικαλιστικών σχέσεων στις εγκαταστάσεις της Mirafiori αποτελεί συνέχεια των νέων συνθηκών απασχόλησης οι οποίες υιοθετήθηκαν το περασμένο φθινόπωρο στην μονάδα της Fiat του Πομιλιάνο ντ’Αρκο. Και στην περίπτωση της συγκεκριμένης μονάδας οι περίπου 5000 εργαζόμενοι θα προσληφθούν εκ νέου με την μορφή της ατομικής σύμβασης οι όροι της οποίας θα καθορίζονται από την διοίκηση και ανεξάρτητα από τις ρυθμίσεις της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Οι νέες συμφωνίες υπεγράφησαν από το καθολικό συνδικάτο Cisl και από αυτό της Uil ενώ συνάντησαν την αποφασιστική αντίθεση του μεγαλύτερου συνδικάτου στο μέταλλο Fiom οι εκπρόσωποι του οποίου προκήρυξαν γενική απεργία στον κλάδο για τις 28 του μήνα. Καθώς τα συνδικάτα που συναίνεσαν στις επιλογές της Fiat μιλούν για μία υποχρεωτική επιλογή που στοχεύει στην παραμονή της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας στο εθνικό έδαφος, η Fiom στιγματίζει την όπως την αποκάλεσε “εκβιαστική” πρακτική του Σέρτζιο Μαρκιόνε η οποία ανοίγει την πόρτα σε έναν νέο “εργασιακό μεσαίωνα” κατάφωρης παραβίασης των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Οι εξελίξεις στην Fiat πυροδότησαν έντονες αντιπαραθέσεις ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις της χώρας και συνέβαλαν στην διάσπαση ακόμη και των παραδοσιακών δυνάμεων της κεντροαριστερής αντιπολίτευσης.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι τάχθηκε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό του Μαρκιόνε καλλιεργώντας και ο ίδιος το εκβιαστικό δίλημμα της αποχώρησης της Fiat από την χώρα σε περίπτωση μη αποδοχής του σχεδίου της διοίκησης. Πλάι στον Καβαλιέρε και ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας Μαουρίτζιο Σακόνε χαιρέτισε τις επιλογές της Fiat τις οποίες ταύτισε με την “μοντέρνα εποχή” των εργασιακών σχέσεων.
Στις τάξεις της αντιπολίτευσης το Δημοκρατικό κόμμα αποφεύγοντας να πάρει μία ξεκάθαρη θέση περιορίστηκε σε γενικόλογες διακηρύξεις περί σεβασμού της θέλησης των εργαζομένων στην Fiat ενώ κορυφαίοι εκπρόσωποι του που προέρχονται μάλιστα από τις γραμμές του πρώην Κομμουνιστικού κόμματος όπως οι Μάσιμο ντ’Αλέμα, Πιέρο Φασίνο και Βάλτερ Βελτρόνι τάχθηκαν ανοιχτά υπέρ των επιλογών του Σέρτιο Μαρκιόνε χαρακτηρίζοντας το συνδικάτο Fiom “δέσμιο παρωχημένων ιδεολογικών απόψεων”!
Σήμερα και λίγες ώρες από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος στις εγκαταστάσεις της Mirafiori ο Μαρκιόνε και οι επίσημοι κυβερνητικοί εκπρόσωποι μιλούν για ιστορική νίκη του ναι στις επιλογές της Fiat παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι πρόκειται για μία πύρρεια νίκη η οποία οφείλεται αποκλειστικά και μόνον στην ψήφο των αποκαλούμενων “άσπρων γιακάδων”. Οι επιλογές της Fiat καταδικάσθηκαν από τους εργαζόμενους στην αλυσίδα της παραγωγής στους οποίους κυριάρχησε το όχι παρά τον εκβιαστικό χαρακτήρα ενός δημοψηφίσματος το οποίο καλούσε τους εργαζόμενους να απαντήσουν ανάμεσα στο ερώτημα εάν επιθυμούν να εργάζονται με λιγότερα δικαιώματα και σε πιο δύσκολες συνθήκες ή επιλέγουν την απόλυση τους!
Αυτή η κατάσταση οδηγεί, όσο συνεχίζεται σε τεράστια εξαθλίωση των εργατών, και πρέπει επιτακτικά να μπει το θέμα της κατάργησης της ατομικής ιδιοκτησίας "στο τραπέζι": Όσο "δύσκολο" ή "μακρινό" και αν φαίνεται, η ίδια η άρχουσα τάξη αποδεικνύει εμπράκτως κάθε μέρα ότι δε θα σταματήσει μέχρι να μας στείλει πίσω στο μεσαίωνα, και άρα πρέπει το γρηγορότερο δυνατό να απομακρυνθεί από την εξουσία και τον έλεγχο της παραγωγής, και να αντικατασταθεί από την εξουσία των εργατών
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά, αρχίζουν και υλοποιούνται όλες οι αναφορές της Λευκής Βίβλου, που ήταν απόρροια της Συνθήκης του Μάαστριχτ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπουν (οι ολιγάρχες όλης της Ε.Ε.) ότι έφτασε ο καιρός που μπορούν να πάρουν τα μέτρα εκείνα που είναι η ρεβάνς για όσα έδωσαν (αναγκάστηκαν) στους εργαζόμενους κάτω από την πίεση της Σοσιαλιστικης πραγματικότητας.
Η άγρια μετάλλαξη "αριστερών" και "κομμουνιστών" που συντελέστηκε όλα αυτά τα χρόνια (από την εποχή του "ευρωκομμουνισμού"), καθώς και η κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν είναι το άλλοθι ή το σκαλί που πατάνε.
Πόσο δίκιο έχει το ΚΚΕ, που μιλάει για Οργάνωση και Αντεπίθεση των εργαζομένων.
Πόσο επίκαιρο είναι το σύνθημα "προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε" !
Μπαίνει επιταχτικά η προώθηση με κάθε τρόπο της Σοσιαλιστικής προοπτικής της ανατροπής του καπιταλισμού της κοινωνικοποίησης των μέσω παραγωγής !
υ.γ.: Καλά, είμαι σίγουρος, ότι αυτό θα βρει μιμητές και στη χώρα μας και μάλιστα πολύ σύντομα.
Συντροφικούς χαιρετισμούς !