Το Πανεπιστημιακό Ασυλο δεν τους ενοχλεί γιατί κάποιοι το αξιοποιούν για «αλλότριες» επιδιώξεις. Αλλωστε, ανάμεσα σε αυτούς τους «κάποιους», πρώτο και καλύτερο είναι το καθεστώς τους.
Το καθεστώς που υπό οποιασδήποτε απόχρωσης κυβερνητική εξουσία, σπρώχνει δεκαετίες τώρα μέσα στα Πανεπιστήμια τους συμπαίχτες του στο παιχνίδι μεταξύ «κλεφτών και αστυνόμων», ώστε μετά να καταγγέλλει το... Ασυλο.
*
Το Ασυλο τους ενοχλεί, γιατί αποτελεί ένα αξιακό ιστορικό, πολιτικό και κοινωνικό σύμβολο. Ενα σύμβολο μέσω του οποίου ο λαός επέβαλε ως όριο απέναντι στην εξουσία του κνούτου τη συλλογικά κατοχυρωμένη αλήθεια των αγώνων του: ότι, δηλαδή, οι ελπίδες του, τα όνειρά του, το δίκιο του, αποτελούν τελικά ένα «άβατο» για τους δυνάστες του.
Ενα «άβατο» που δεν μπορούν να το παραβιάσουν όση πυγμή κι αν επιδείξουν οι εκμεταλλευτές του, όποια μορφή κι αν πάρουν τα «τανκς» της καταστολής, της αυθαιρεσίας, των διώξεων και της συκοφαντίας.
*
Αυτός είναι ο λόγος που για χρόνια, για δεκαετίες, πασχίζουν να διασύρουν, να ποινικοποιήσουν, να προβοκάρουν την έννοια του Ασύλου.
Για να στείλουν το δικό τους συμβολικό μήνυμα στην κοινωνία.
Για να διακηρύξουν, με το συμβολισμό της κατεδάφισης του Ασύλου, ότι για την καθεστωτική τους βαρβαρότητα δεν υπάρχουν «άβατα», δεν υπάρχουν όρια.
*
Αυτός είναι και ο λόγος που η κατάλυση του Ασύλου δεν πρέπει να περάσει.
Γιατί δεν αφορά μόνο στις Πανεπιστημιακές αίθουσες, στις ακαδημαϊκές ελευθερίες, στην επιστημονική έρευνα.
Γιατί η κατάλυσή του στοχεύει ευθέως στη συνείδηση μιας κοινωνίας που τη θέλουν καθυποταγμένη, να μην μπορεί να αρθρώσει απέναντι στην κεφαλαιο-τρομοκρατία το «ως εδώ» ούτε στο εργοστάσιο, ούτε στο γραφείο, ούτε στο σχολείο, ούτε στο σπίτι, ούτε στο δρόμο, ούτε πουθενά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου