Oλο το προηγούμενο διάστημα, βασικό προπαγανδιστικό εργαλείο πολιτικών αστικών κομμάτων, της κυβέρνησης, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ., αλλά και αστικών ΜΜΕ, για να συκοφαντήσουν τις κινητοποιήσεις που εκδηλώνονται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, είναι «η τήρηση της νομιμότητας», «η ανομία που πρέπει να σταματήσει για να λειτουργεί το κράτος». Η κινητοποίηση ενάντια στο χαράτσι των νοσοκομείων, ενάντια στην επιβολή διοδίων, ενάντια στην αύξηση των εισιτηρίων τροφοδότησε μιαν ομοβροντία παρεμβάσεων του αστικού Τύπου, που ζητούσε ευθέως το χτύπημα, την καταστολή τέτοιων εργατικών λαϊκών κινητοποιήσεων και δράσεων και την «επιβολή του νόμου» προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.
Και ήρθαν τα πρόσφατα γεγονότα με την εγκατάσταση 250 μεταναστών στη Νομική Σχολή. Ενα γεγονός που προβαλλόταν πολλές μέρες πριν γίνει, μέσα από ιστοσελίδα του Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης. Επίσης, η διαδικασία μεταφοράς από τη Σούδα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη προβαλλόταν μέσω βίντεο στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα, ενώ για πολλές μέρες ήταν σε εξέλιξη συλλογή υπογραφών συμπαράστασης. Μαζί με τους μετανάστες υπήρχαν και άλλοι 40 «αλληλέγγυοι», όπως χαρακτηρίζονται στην ίδια ιστοσελίδα. Πληροφορίες αναφέρουν ότι είχε γίνει και συνάντηση εκπροσώπων - ή κάποιων που εμφανίζονταν ως εκπρόσωποι των μεταναστών - με κυβερνητικά στελέχη, θέτοντας σε γνώση τους συγκεκριμένα αιτήματα.
Από την περασμένη Πέμπτη, στον «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» θέταμε ορισμένα ερωτήματα με αφορμή την υπόθεση.
Γιατί οργάνωσαν όλη αυτήν την επιχείρηση μεταφοράς και εγκατάστασης των μεταναστών και γιατί στους συγκεκριμένους χώρους, δηλαδή στα Πανεπιστήμια; Τι επιδιώκουν εκείνοι που εκθέτουν τους μετανάστες σε σοβαρούς κινδύνους; Γιατί τους μετέφεραν στο συγκεκριμένο πανεπιστημιακό χώρο;
Στη Νομική ένας από εκείνους που εμφανίζεται ως εκπρόσωπός τους είναι ο Ν. Γιαννόπουλος από το «Δίκτυο για τα Κοινωνικά Δικαιώματα» και από την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας. Θυμίζουμε ότι πρόκειται για εκείνον που στις 21 Δεκέμβρη 2008, με αφορμή την προβοκατόρικη δράση των κουκουλοφόρων, έγραφε στην εφημερίδα «Εποχή» της ΑΚΟΑ, συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ, τα εξής: «Η "κουκούλα" και η "πέτρα" είναι μητρικά ουσιαστικά στο λεξικό της εξέγερσης (...)». Λογική που θεωρεί το μπάχαλο ως «κοινωνική εξέγερση» και είναι γνωστό ότι τότε εκείνο το μπάχαλο συνέβαλε αντικειμενικά στο να «ανοίξει» ένας τεράστιος κύκλος άγριας καταστολής από τους μηχανισμούς του αστικού κράτους με τη συγκρότηση νέων ομάδων της Αστυνομίας που περιπολούν 24 ώρες το 24ωρο σε όλη τη χώρα. Και όχι μόνο. Εκείνα τα γεγονότα λειτούργησαν σαν το καλύτερο έδαφος για να ξεδιπλωθούν προβοκάτσιες ενάντια στο λαϊκό κίνημα. Είναι, επίσης, ένας εκ των μαρτύρων υπεράσπισης στη δίκη των κατηγορουμένων για συμμετοχή στον προβοκατόρικο μηχανισμό της «17 Νοέμβρη», μηχανισμό, που, αν δε στήθηκε, χρησιμοποιήθηκε από κρατικές υπηρεσίες η δράση του για χρόνια, για γιγάντωση της κρατικής καταστολής και του τρομοκρατικού νομοθετικού οπλοστασίου ενάντια στο λαό. Σε εκείνη τη δίκη ο Ν. Γιαννόπουλος είχε καταθέσει ότι ο Δ. Κουφοντίνας ήταν «αγωνιστής με ευγενή κίνητρα» και η «17 Ν» «μια αριστερή οργάνωση» και πως «είναι παιδί της αριστεράς».
Τα ίδια έλεγαν και το 2008
Στη διάρκεια των γεγονότων της Νομικής, ο Ν. Γιαννόπουλος δήλωνε σκληρός αντίπαλος της κυβέρνησης. Αυτός ήταν μπροστά στην υπόθεση παραμονής των μεταναστών στη Νομική, εκθέτοντας τους μετανάστες στη συκοφάντηση, στις απειλές, στην κρατική καταστολή. Κάποιοι τις προηγούμενες μέρες έκαναν λόγο για εξέγερση, όπως ο Σκυφτούλης, που εμφανίζεται να ηγείται ομάδας επίδοξων επαναστατών του μπάχαλου. Και θέσαμε το ερώτημα: Τι εννοούν ότι οι έγκλειστοι στη Νομική και οι «προστάτες» τους θα εξεγερθούν, ενάντια σε ποιον και για ποιο σκοπό; Τα ίδια έλεγαν και το Δεκέμβρη του 2008, βαφτίζοντας εξέγερση τις προβοκάτσιες με τις κουκούλες και τις πέτρες, τις σπασμένες βιτρίνες και τις φωτιές με μολότοφ, αλλά το κράτος δεν έπαθε και τίποτα. Τότε, έστελναν 13χρονα παιδιά να κάνουν έφοδο στα αστυνομικά τμήματα (σ.σ. από πρωτοσέλιδο της «Ελευθεροτυπίας»), τώρα με τη στάση τους αντικειμενικά εγκλώβισαν τους μετανάστες και τους έφεραν αντιμέτωπους με τις διμοιρίες των ΜΑΤ. Μήπως δεν ξέρουν ότι προκαλούν την καταστολή ή μήπως αυτό επιδιώκουν; Μήπως δε χρησιμοποιούνται ανάλογες δράσεις για να ξεδιπλώνονται προβοκάτσιες κατά του εργατικού κινήματος; Το ξέρουν. Τι επιδιώκουν; Και, μάλιστα, μπροστά στην οργάνωση της πανεργατικής απεργίας ενάντια στην αδίστακτη πολιτική κυβέρνησης - τρόικας - κεφαλαίου;
Τι γνώριζε η κυβέρνηση;
Μια μέρα πριν τη μετεγκατάσταση των μεταναστών, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη έκανε λόγο για«οργανωμένο σχέδιο μεταφοράς των μεταναστών από τα Χανιά στην Αθήνα από συγκεκριμένο φόρουμ μεταναστών», με προφανή στόχο να προετοιμάσει το έδαφος για μια πιθανή δυναμική καταστολή της κατάληψης, μέσω της κατάλυσης του ασύλου, από άτομα του «αντιεξουσιαστικού χώρου» που στοχεύουν στην πρόκληση «έντασης, προκειμένου να μπει στο παιχνίδι και η αστυνομία», με απώτερο στόχο να υπάρξει ακόμα και θύμα. Γιατί το είπε; Εψαχνε άλλοθι για οτιδήποτε συμβεί με την κυβερνητική και κρατική ή παρακρατική και προβοκατόρικη δράση; Κρατικοί μηχανισμοί και υπηρεσίες, αναπτύσσουν τέτοια δράση, προκαλώντας και την καταστολή. Και είναι η κυβέρνηση υπεύθυνη. Ηθελε να αποσείσει την ευθύνη για οτιδήποτε συμβεί και με τη δράση του κρατικού μηχανισμού και την «εφαρμογή του νόμου» στη Νομική μετά την άρση του ασύλου; Από ποιους φοβήθηκε, αν φοβήθηκε, η κυβέρνηση; Από τους «προστάτες» των μεταναστών τύπου Γιαννόπολου και δικτύου, Σκυφτούλη της «εξέγερσης», «φόρουμ μεταναστών»; Τόση δύναμη έχουν και τους φοβάται ή φοβάται άλλους που χρησιμοποιούν τη δράση τους; Στην υπόθεση μπήκε και ο Π. Κωνσταντίνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ποιοι μηχανισμοί, λοιπόν, κινούν τα νήματα τέτοιων ενεργειών και για ποιο σκοπό;
Είχαμε, επίσης, προτροπή από ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. για ανάληψη κρατικής δράσης στη Νομική από την κυβέρνηση, πέρα από την κατάθεση νόμου και τροπολογίας για την κατάργηση του ασύλου. Τα αστικά ΜΜΕ, επίσης, σήκωσαν τα αντιδραστικά αντανακλαστικά, δηλαδή των κινδύνων για τους μετανάστες από δυνάμεις ρατσιστικές, εθνικιστικές. Κάνοντας λόγο, μάλιστα, και για τον Αγ. Παντελεήμονα ως εμπόλεμη ζώνη.
Ετσι ξεδιπλώθηκε ένα παζλ που ξεκινά από την προπαγάνδα περί ανομίας, την οποία παρουσίαζαν τα αστικά ΜΜΕ με αφορμή την υπόθεση της Νομικής, προβάλλοντας την άποψη ότι σ' αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει άσυλο, δηλαδή να εφαρμοστεί ο νόμος. Εχουμε ενέργειες οργανωμένες από ανθρώπους και ομάδες, που αντικειμενικά η δράση τους προκαλεί την κρατική καταστολή, μιλώντας ταυτόχρονα για εξέγερση των ομάδων του μπάχαλου και της προβοκάτσιας! Η κυβέρνηση εκ των υστέρων μίλησε για σχέδιο που φτάνει μέχρι την πρόκληση της Αστυνομίας ώστε να υπάρξει θύμα. Προχτές, η κυβέρνηση μίλησε ξεκάθαρα και είπε ότι αποφύγαμε γενικευμένα επεισόδια σε όλη την Αθήνα επειδή δεν έγινε παρέμβαση της αστυνομίας. Τι γνωρίζουν;
Ζημιά στο λαϊκό εργατικό κίνημα
Από την πλευρά της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, τα ερωτήματα πρέπει να είναι τα εξής: Ποιον ωφελεί αυτή η πραγματικότητα που πήγαν να διαμορφώσουν; Αντικειμενικά, κάνει τεράστια ζημιά στο λαϊκό κίνημα, ενισχύοντας το σύστημα. Με την επιβολή του κράτους του νόμου από ένα σύστημα που στέλνει στην κόλαση το λαό και απαιτεί τη μέγιστη λαϊκή οργάνωση και πάλη ενάντια στο κεφάλαιο. Την οποία τσακίζουν τέτοιες ενέργειες. Και σ' αυτή τη μεθόδευση είναι συμμέτοχοι και συνένοχοι όσοι έχουν συμβολή. Γι' αυτό χρειάζεται επαγρύπνηση και οργάνωση του λαού στο δικό του κίνημα. Ο ταξικός αγώνας για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών συνδέεται άμεσα με τον αγώνα ενάντια στην καταστολή. Αλλά και ενάντια στα σχέδια άλλων μηχανισμών, που αντικειμενικά με τη δράση τους τροφοδοτούν την κρατική καταστολή, τα σχέδια επιβολής της άρχουσας τάξης σε βάρος του λαού.
Κ.
Οι μετανάστες δεν υπάρχουν για να δικαιολογούν ή να εφευρίσκουν κάποιοι τους «ακτιβισμούς» τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ εντυπωσιασμός δε συνιστά ασφαλή οδό για τη θετική μετατόπιση του πολιτικού και κοινωνικού εκκρεμούς.
Η δράση όταν δεν έχει σκοπό να τονώσει το ναρκισσισμό των υποκειμένων της και να εξυμνήσει την αυτοαναφορικότητά τους, οφείλει να παίρνει υπόψη της την αντίδραση που προκαλεί και να λαμβάνει υπόψη τους συσχετισμούς. Μόνο έτσι δημιουργείται το στέρεο έδαφος για το επόμενο βήμα «μπροστά». Ειδάλλως, γίνεται το άλλοθι - και τελικά συνεργός - εκείνων που θέλουν να οδηγήσουν την κοινωνία «δύο βήματα πίσω».