Το 3οΣυνέδριό του ολοκλήρωσε πριν 2 βδομάδες το λεγόμενο «Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» (ΚΕΑ) στο Παρίσι. Εκεί, από τον βασικό φορέα του οπορτουνισμού στην Ευρώπη έγινε άλλη μια μάταιη προσπάθεια να γίνει «ο λύκος πρόβατο», να εξανθρωπιστεί δηλαδή ο καπιταλισμός. Τα ίδια τα ντοκουμέντα κι οι αποφάσεις του συνεδρίου δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας. Πρόκειται για αποφάσεις - πραγματικό δηλητήριο στη σκέψη και τη συνείδηση κάθε εργάτη και ανθρώπου του μόχθου, προορισμένες να τον πείσουν να μη σηκώσει κεφάλι ποτέ από τον καπιταλιστικό ζυγό και την εκμετάλλευση.
«Να σώσουμε τον κόσμο, διορθώνοντας τον καπιταλισμό»!
Σε μια περίοδο που τα αδιέξοδα του καπιταλισμού αποκαλύπτονται περισσότερο από ποτέ, τώρα που ο εργαζόμενος μπορεί από την ίδια του την πείρα να διαπιστώσει ότι ο καπιταλισμός και στην περίοδο της ανάπτυξης και σε αυτή της κρίσης είναι βάρβαρος, επιθετικός, το ΚΕΑ αναλαμβάνει εργολαβικά να τον καλλωπίσει, αφήνοντας σκόπιμα την καπιταλιστική εκμετάλλευση και την εξουσία του κεφαλαίου στο απυρόβλητο.
Για να μην υπάρχουν αμφιβολίες για το πού το πάει το ΚΕΑ, αφού αναφέρει ότι παλεύει για το «σοσιαλισμό με δημοκρατία» για να θολώσει τα νερά και να ενισχύσει την εχθρική γραμμή απέναντι στο σοσιαλισμό που γνώρισαν οι λαοί, καταλήγει στο σύνθημα: «Δεν μπορούμε να βελτιώσουμε τον κόσμο εάν δεν τον σώσουμε, αλλά μπορούμε να τον σώσουμε βελτιώνοντάς τον...»1. Συνθηματοποιημένος δηλαδή εδώ ο εξανθρωπισμός του καπιταλισμού, η αγωνία του ΚΕΑ για να περισώσει τον καπιταλισμό και τη χαμένη του τιμή στη συνείδηση της εργατικής τάξης μέσα από τη χρεοκοπημένη οδό των αστικών μεταρρυθμίσεων.
«Επανιδρύοντας» τα μονοπώλια και την εξουσία τους
Ο στρατηγικός στόχος που διακηρύσσει το ΚΕΑ είναι «η δημοκρατική επανίδρυση της Ευρώπης και της ΕΕ (...) μια νέα δημοκρατική διαδικασία βασισμένη στην ενεργή συμμετοχή του λαού, του ευρωπαϊκού και των εθνικών κοινοβουλίων...»2. Διακηρύσσει, δηλαδή, την πίστη του σε ένα δήθεν εκδημοκρατισμένο καπιταλισμό με τα μονοπώλια να κυριαρχούν, απαιτώντας σεβασμό στους αστικούς θεσμούς και κοινοβούλια. Η «επανίδρυση» που επικαλείται το ΚΕΑ κινείται στη λογική μιας καλύτερης ΕΕ, ενώ δεν απαντά βεβαίως στο τι θα κάνει ο λαός σε κάθε χώρα απέναντι στην ΕΕ. Το ΚΕΑ απορρίπτει την αποδέσμευση από την ΕΕ, την πάλη για την ανατροπή της πολιτικής εξουσίας των μονοπωλίων, την πάλη για την εξουσία της εργατικής τάξης. Αυτή είναι η αλήθεια.
«Να φτιάξουμε ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο απέναντι στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο»3, αναφέρει επίσης το ΚΕΑ. Μοντέλο στον καπιταλισμό κι όχι κοινωνικοπολιτικό σύστημα θέλει να αλλάξει το ΚΕΑ. Σήμερα που οι λαοί στην Ευρώπη έχουν συσσωρεύσει πικρή εμπειρία τόσο από τη φιλελεύθερη όσο και από τη σοσιαλδημοκρατική διαχείριση του καπιταλισμού, οι αποφάσεις του ΚΕΑ αποτελούν κυριολεκτικά «κολυμπήθρα ξεπλύματος» της σοσιαλδημοκρατίας. Στο επίκεντρο της σοσιαλδημοκρατικής αυτής ανάλυσης, η καπιταλιστική κρίση αποδίδεται στο νεοφιλελευθερισμό ως «αποτέλεσμα της παγκοσμιοποιημένης και χρηματιστικοποιημένης μορφής του καπιταλισμού»4, αφήνοντας ανέγγιχτη τη βασική αντίθεση κεφαλαίου και εργασίας. Αποκρύβοντας ότι η κρίση είναι του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος κι όχι μιας μορφής διαχείρισής του, το ΚΕΑ ταυτίζεται κι εδώ, όπως άλλωστε καθημερινά, με τους εργατοπατέρες της ΙΤUC, της Διεθνούς των «ελεύθερων συνδικάτων». Το ΚΕΑ μιλά για έλεγχο και χαλινάρι στο κεφάλαιο, προσπαθώντας να πείσει ότι αυτό μπορεί να ελεγχθεί προς το συμφέρον των εργατών, για να χειραγωγήσει την εργατική τάξη, τους λαούς να περιορίσουν την πάλη τους στα όρια του συστήματος.
Οι πιστοί υποστηρικτές της ΕΕ στα δύσκολα φαίνονται...
Τώρα που η αμφισβήτηση απέναντι στην ΕΕ, στο ΔΝΤ και στην ΕΚΤ μεγαλώνει, που οι αυταπάτες στην Ελλάδα αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη διαλύονται σε ολοένα περισσότερους εργαζόμενους, το ΚΕΑ αποδεικνύεται ο πιο πιστός απολογητής των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Τα συνεδριακά κείμενά του ξεπερνούν σε αυταπάτες και προσδοκίες ακόμα και κείμενα της ίδιας της ΕΕ...
«Αν η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι ικανή να βάλει τέλος στην κερδοσκοπία, τότε ποιος μπορεί να το υλοποιήσει; (...) Τίθεται ως επιτακτική η ανάγκη για τη ριζική αλλαγή του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, μέσα από τη δυνατότητά της να τυπώνει νόμισμα, να κυκλοφορεί ευρωομόλογα και να δανείζει απευθείας τα κράτη - μέλη με χαμηλό επιτόκιο (...) Μια άλλη Ευρώπη είναι εφικτή...»5.
Οι προτάσεις του ΚΕΑ είναι φανερό ότι αποτυπώνουν τις επιδιώξεις κύκλων των αστικών τάξεων των χωρών από τις οποίες προέρχονται οι κυρίαρχες δυνάμεις του κάθε φορά, ενώ η διαμόρφωση των θέσεών του αντανακλά σε ένα σημαντικό βαθμό και τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις αστικές τάξεις στο επίπεδο της ΕΕ.
Την ίδια στιγμή η ΕΕ και η ΕΚΤ ως διά μαγείας στα κείμενα του ΚΕΑ μετατρέπονται από ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί που χτυπούν αλύπητα τους λαούς, σε ευαγή ιδρύματα που φορώντας φιλολαϊκή προβιά θα χτυπούν την κερδοσκοπία (λες και υπάρχουν καπιταλιστές που δεν αποσκοπούν στα κέρδη) και θα μοιράζουν χρήμα για νέα δάνεια που θα τα ξεπληρώνουν ξανά οι λαοί. Δηλαδή, το ΚΕΑ αποδέχεται ότι οι εργάτες χρωστάνε και είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν το μάρμαρο για τα κέρδη, τις επιδοτήσεις, τις φοροαπαλλαγές και τα προνόμια της πλουτοκρατίας, μόνο που φροντίζει και προτείνει να γίνει αυτό σε ...φιλικές τιμές και με ευκολίες πληρωμής.
Μπροστά στο ταξικό του καθήκον να φανεί χρήσιμο στους αστούς, το ΚΕΑ τα δίνει όλα σε μια διαχειριστική προτασεολογία: Για την έκδοση ευρωομολόγου (αναμασά δηλαδή την πρόταση μερίδας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, του επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Ζ. - Κ. Γιούνκερ, καθώς και αστών οικονομολόγων) και για ελάχιστους μισθούς στο επίπεδο τουλάχιστον του 60% του μέσου εθνικού μισθού (γιατί πρέπει οι μισθοί να ...«εκλογικεύονται» με βάση τα κέρδη των βιομηχάνων). Επίσης, στο ευχολόγιο συμπεριλαμβάνεται η «μακροοικονομική ισορροπία ανάμεσα στα κράτη (...) με ίδρυση ευρωπαϊκών δημόσιων οργανισμών αξιολόγησης»6, δηλαδή η δημιουργία δήθεν φιλολαϊκών κρατικών οίκων αξιολόγησης με τον απατηλό στόχο να αλλάξει ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας αυτού του μηχανισμού και να καταργηθεί ο νόμος της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Το ΚΕΑ, μάλιστα, καυχιέται ότι θα 'ναι το πρώτο ευρωπαϊκό κόμμα που θα προστρέξει να κάνει χρήση του νόμου που προβλέπει η συνθήκη της Λισαβόνας για το δικαίωμα διενέργειας δημοψηφίσματος με σκοπό το μάζεμα ενός εκατομμυρίου υπογραφών με αίτημα τη δημιουργία ενός «Ευρωπαϊκού ταμείου για την κοινωνική ανάπτυξη», «με την επιτακτική ανάγκη για τηριζική αλλαγή του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας»7. Τέτοια είναι η πρεμούρα του για να πλασάρει την αντίληψη ότι στην ΕΕ υπάρχει υποτίθεται συμμετοχική δημοκρατία. Οσο για την ουσία της πρότασης είναι τόσο... ριζοσπαστική όσο οι προτάσεις των ίδιων των βιομηχάνων για το στήσιμο «ταμείων φτώχειας κι αλληλεγγύης», για χρηματοδότηση στο όνομα της ανάπτυξης ως ξεγέλασμα για τη μαζική εξάπλωση της εξαθλίωσης, σπέρνοντας αυταπάτες ότι μπορεί η ΕΚΤ να γίνει κάποτε φιλολαϊκή. Το ΚΕΑ συστρατεύεται έτσι απόλυτα με τα συνθήματα και τις καμπάνιες της ΕΕ για τη δήθεν καταπολέμηση της φτώχειας.
Περιμένοντας το ΝΑΤΟ να διαλυθεί από μόνο του...
Οσον αφορά στο ΝΑΤΟ το ΚΕΑ, σπέρνοντας συγχύσεις, αναφέρει: «Απαιτούμε το ΝΑΤΟ να διαλυθεί και να αντικατασταθεί από ένα διεθνές σύστημα ασφαλείας στη βάση της συνεργασίας κι ενός εκδημοκρατισμένου συστήματος Ην. Εθνών (...) επιδιώκουμε διάλογο, συνεργασία με τους γείτονές μας και σταθερότητα στην Ευρώπη συμπεριλαμβανομένης και της Ρωσίας»8. Ενώ συμπληρώνει για την ΕΕ «αγωνιζόμαστε για έναν ειρηνικό ρόλο της Ευρώπης στον κόσμο»9.
Πώς θα διαλυθεί άραγε το ΝΑΤΟ, αν οι λαοί δεν παλεύουν στην κατεύθυνση της αποδέσμευσης της κάθε χώρας από αυτό, κάτι που το ΚΕΑ κάνει γαργάρα; Αντ' αυτού υιοθετεί το δόγμα περί διεθνούς συστήματος ασφάλειας καλλιεργώντας αυταπάτες ότι το όργανο των ιμπεριαλιστών, ο ΟΗΕ, μπορεί δήθεν να εκδημοκρατιστεί, ως αντικαταστάτης του ΝΑΤΟ σε έναν πολυπολικό κόσμο που οι ΗΠΑ θα ανταγωνίζονται στα ίσια με τη Ρωσία. Αντίστοιχα, επικίνδυνες αυταπάτες τρέφουν οι οπορτουνιστές και για τον «κεντρικό ρόλο των Κίνας, Ινδίας, Βραζιλίας10», περιγράφοντας «έναν κόσμο αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας»11 - όπως αναφέρεται σε άλλο σημείο της απόφασης - (σημειωτέον ότι το ΚΕΑ δηλώνει περιχαρές για την εκλογική νίκη της Βραζιλιάνας σοσιαλδημοκράτη Ντίλμα Ρουσέφ). Από αυτό τον ...όμορφο κόσμο αγγελικά πλασμένο δε λείπει και η ΕΕ, την οποία το ΚΕΑ βάζει όλη τη φαντασία του για να τη δει ως «ένα διεθνή παράγοντα με αυτοπεποίθηση, ανεξάρτητο από τις ΗΠΑ». Υπόσχεται λοιπόν ότι οι ιμπεριαλιστικές πολεμικές μηχανές και οι ενώσεις των καπιταλιστών που ματοκυλούν με εξαιρετική ...αυτοπεποίθηση τους λαούς και αλλάζουν σύνορα, θα μετατραπούν τάχα σε περιστέρια της ειρήνης, μέσα από την πολυπολικότητα.
Ο επικίνδυνος ρόλος του ΚΕΑ διαφαίνεται επίσης κι από τον προσανατολισμό του στη Λατινική Αμερική, όπου αγκαλιά με τον σοσιαλδημοκρατικό φορέα του Φόρο του Σάο Πάολο (στη σύνοδο του οποίου προσκαλείται το ΠΑΣΟΚ καθώς και δεκάδες σοσιαλδημοκρατικά κόμματα από όλο τον κόσμο) προωθούν την οπορτουνιστική εκδοχή περί σοσιαλισμού του 21ου αιώνα. Την ίδια στιγμή στα Βαλκάνια το ΚΕΑ δηλώνει ότι «στηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική των βαλκανικών χωρών»12, δηλαδή να ενταθεί η πλύση εγκεφάλου των λαών της Βαλκανικής για όσα τάχα ευεργετήματα θα κερδίσουν με την ένταξη στην ένωση των μονοπωλίων.
Ο ΣΥΝ και η ...χαρά του που δεν μπορεί να κρυφτεί
Από το συνέδριο του ΚΕΑ, ο ΣΥΝ επιχείρησε να προβάλει ακόμα πιο ξεκάθαρα τη στρατηγική ενσωμάτωσης στη σοσιαλδημοκρατία, την οποία ακολουθεί με συνέπεια. Ο Αλ. Τσίπρας, «διαβάζοντας» την εκλογή του νέου προέδρου του ΚΕΑ, του εθνικού γραμματέα του «Γαλλικού ΚΚ», Π. Λοράν, στη θέση του πρώην επικεφαλής της γερμανικής «Ντι Λίνκε», Λ. Μπίσκι, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αυτό το οποίο επικροτείται με την εκλογή στην ηγεσία του ΚΕΑ του εθνικού γραμματέα του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος είναι η επιμονή στην επιλογή συμπόρευσης και συστράτευσης με τη ριζοσπαστική και σοσιαλιστική αριστερά στη Γαλλία. Και αναφέρομαι σε ένα πολύ ελπιδοφόρο εγχείρημα που έχει μόλις δύο χρόνια λειτουργία, που είναι το "Μέτωπο της Αριστεράς" στη Γαλλία, που συγκροτείται από το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, από το Κόμμα της "Γαλλικής Αριστεράς" με επικεφαλής τον Μπελανσό, ένα διακεκριμένο στέλεχος του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος που αποχώρησε καταγγέλλοντας τη δεξιά μετατόπιση του Σοσιαλιστικού Κόμματος»13. Οπως και στην Ελλάδα με τις αντίστοιχες κουμπαριές του ΣΥΝ με το ΠΑΣΟΚ μέσω Μητρόπουλου, έτσι και το μεταλλαγμένο Γαλλικό ΚΚ, που ακολουθεί σοσιαλδημοκρατική στρατηγική, ορέγεται κοινή κάθοδο με το Σοσιαλιστικό Κόμμα, στις γραμμές του οποίου είναι στέλεχος ο γνωστός μας, γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος - Καν, τον οποίο προαλείφει αυτό το κόμμα για υποψήφιο Πρόεδρο της Γαλλίας στις εκλογές το 2012.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Αλ. Τσίπρα στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε ο ΣΥΝ, η γαλλική επιλογή για πρόεδρο του ΚΕΑ έγινε και για να συμβολίσει το ρόλο που έπαιξε το ΓΚΚ και οι δυνάμεις του ΚΕΑ ως οργανωτές των μαζικών κινητοποιήσεων που έγιναν στη Γαλλία, κάτι που απέχει παρασάγγας από την αλήθεια, μιας και αυτοί οργανώθηκαν κατά βάση από το Σοσιαλιστικό Κόμμα με ουρά το ΓΚΚ και τις άλλες γαλλικές παραφυάδες του ΚΕΑ. Ολες αυτές οι δυνάμεις «εγγυήθηκαν» πολιτικά ότι αυτοί οι αγώνες δε θα αποκτούσαν - όπως κι έγινε - αντιμονοπωλιακό περιεχόμενο, περιοριζόμενοι σε ανώδυνα αιτήματα για την αντιλαϊκή πολιτική και το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Γελοιοποιούνται όταν επιχειρούν μάταια ο εγχώριος και διεθνής οπορτουνισμός να θολώσουν τα νερά, να αποκρύψουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ΚΚΕ στους εργατικούς αγώνες στην Ελλάδα και στη διεθνή διάσταση που είχε αυτός με το μήνυμα για τους λαούς της Ευρώπης που σάλπισε από την Ακρόπολη. Προσπαθούν με χίλιους τρόπους να αποδείξουν ότι δε χρειάζονται τα ΚΚ σήμερα, ότι αποτελεσματικά μπορούν να είναι τα θολά σοσιαλδημοκρατικά - οπορτουνιστικά σχήματα «της αριστεράς». Ομως, η ίδια η συζήτηση που αναπτύχθηκε στο συνέδριο του ΚΕΑ ήταν αποκαλυπτική μιας και σύμφωνα με την εφημερίδα του «Ντι Λινκε», τη «Νόιες Ντόιτσλαντ», η εκπρόσωπος του ΚΚ Ισπανίας εξέφρασε τη λύπη της για το γεγονός ότι «το ΚΕΑ δεν είναι ακόμα το σημείο εκκίνησης των απογοητευμένων στην Ευρώπη»14. Αυτό που δεν μπορούν και δε θέλουν να παραδεχτούν οι οπορτουνιστές του ΣΥΝ και του ΚΕΑ, είναι ότι η πρωτοπορία κρίνεται στην πάλη πάνω στην ταξική γραμμή αντιπαράθεσης με την εξουσία των μονοπωλίων. Δεν κρίνεται πρώτα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αλλά στο τι κάνεις και με ποιους πας στην ίδια σου τη χώρα. Αν αντιπαλεύεις τους καπιταλιστές και την εξουσία τους ή με τη στάση σου γίνεσαι κομπάρσος της αστικής τάξης υποδυόμενος ότι μπορεί κιόλας να συμφιλιώσεις τους εκμεταλλευτές με τους εκμεταλλευόμενους.
Το χαρακτήρα του ΚΕΑ επιβεβαιώνει και το ότι ο βουλευτής της «Ντι Λινκε» Ντ. Ντεμ εκλέχτηκε εκπρόσωπός της και νέος οικονομικός υπεύθυνος στην ηγεσία του ΚΕΑ. Στην ουσία ο ίδιος επιβραβεύτηκε για την πρόσφατηδήλωσή του που εξίσωνε ανιστόρητα τον κομμουνισμό με το ναζισμό χαρακτηρίζοντάς τον πανούκλα. Σε συνθήκες που η ΕΕ εξαπλώνει σε όλες τις χώρες τις αντικομμουνιστικές διώξεις, το ΚΕΑ δείχνει την εχθρότητά του στο σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες της Ανατ. Ευρώπης.
Ενα μήνυμα που δυναμώνει ανάμεσα στους κομμουνιστές
Μαρτυρώντας τη βασική και μόνιμη αποστολή και προσπάθειά τους να μεταλλάξουν τα ΚΚ, να τα εκτρέψουν από τη βασική αποστολή τους, την πάλη τους για ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, οι οπορτουνιστές όρισαν το συνέδριο του ΚΕΑ πάνω στις μέρες της Διεθνούς Συνάντησης των ΚΚ. Δεν υπολόγισαν στα σχέδιά τους όμως την επιστολή που απέστειλε το ΚΚΕ στα Κομμουνιστικά κι Εργατικά Κόμματα της Ευρώπης. Επιστολή που αποκάλυπτε την όλη στρατηγική του ΚΕΑ και των κομμάτων που το συναπαρτίζουν, μεταξύ των οποίων και ο ΣΥΝ, που τεκμηριωμένα αποδομούσε τη σοσιαλδημοκρατική φιλοευρωενωσιακή γραμμή τους, που βασική επιδίωξή της έχει να νερώσει τη στρατηγική των κομμουνιστών και να αποτελέσει τον κυματοθραύστη της ριζοσπαστικοποίησης των λαών στην Ευρώπη που είναι αναγκαία και επίκαιρη όσο ποτέ. Αυτή η πρωτοβουλία του ΚΚΕ τροφοδότησε τη συζήτηση ανάμεσα στους κομμουνιστές της Ευρώπης, και άλλες αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Ευρώπης. Σηματοδότησε ότι χρειάζεται ανοιχτή πολεμική στα οπορτουνιστικά κατασκευάσματα των μονοπωλίων, που έχουν στόχο το χτύπημα του κομμουνιστικού κινήματος σε κάθε χώρα και διεθνώς. Αυτή η αντιπαράθεση αποτελεί κι ένα κρίσιμο παράγοντα για το ξεπέρασμα της κρίσης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Η επιστολή του ΚΚΕ συνάντησε την επομένη, πέρα από τον πανικό της εφημερίδας «Αυγής», δείχνοντας την αδυναμία της να απαντήσει πολιτικά, πολλούς παραλήπτες σε όλη την Ευρώπη. Δυνάμεις που παρά τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης δίνουν μάχη με τον οπορτουνισμό στη χώρα τους. Ενδεικτικό της επίδρασης που είχε αυτή η συζήτηση, ήταν η ανοιχτή επιστολή στελεχών του Κόμματος Εργασίας Ελβετίας, ιδρυτικού μέλους του ΚΕΑ, που μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Αντί να ανησυχούμε για το ότι οι πολίτες των ευρωπαϊκών χωρών χάνουν την εμπιστοσύνη τους στην ΕΕ, το ΚΕΑ θα έπρεπε να καλέσει τους λαούς να "τελειώσουν" την ΕΕ, όπως το κάνουν οι Ελληνες σύντροφοι του ΚΚΕ και όλοι οι σοβαροί κομμουνιστές στην ήπειρό μας. Η ανησυχία των κομμουνιστών δεν πρέπει να αφορά στην καλή υγεία της ΕΕ, αλλά την καλή υγεία των εργαζομένων, των λαϊκών τάξεων και του περιβάλλοντος. Για εμάς είναι προφανές ότι δεν είναι δυνατό να είμαστε και με την ΕΕ και με τις λαϊκές τάξεις, είναι δύο θέσεις ασυμφιλίωτες...»15.
Οσο δυναμώνει αυτή η ουσιαστική συζήτηση, θα ξεκαθαρίζει η «ήρα από το στάρι», τα χλωρά από τα ξερά, οι κομμουνιστικές δυνάμεις και οι αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις από τα ναυάγια της ταξικής πάλης. Θα ξεχωρίζουν αυτοί που μπαίνουν μπροστά στην πάλη για το χτίσιμο της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων σε κάθε χώρα, από αυτούς που θα τα δώσουν όλα για να μη χτιστεί ποτέ αυτή η λαϊκή συμμαχία. Με τα μονοπώλια ή με το λαό ήταν, είναι και θα είναι η κρίσιμη επιλογή. Επιλογή που το ΚΕΑ, ο ΣΥΝ και ο διεθνής οπορτουνισμός γενικότερα έχουν κάνει προ πολλού σε συστράτευση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου για τη διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Παραπομπές:
1. Κείμενο Απόφασης του 3ου Συνεδρίου του ΚΕΑ - «Ατζέντα για μια κοινωνική Ευρώπη»
2. Οπως παραπάνω
3. Οπως παραπάνω
4. Κείμενο Απόφασης του 3ου Συνεδρίου του ΚΕΑ - «Ατζέντα για μια κοινωνική Ευρώπη»
5. Οπως παραπάνω
6. Οπως παραπάνω
7. Ανακοίνωση Τύπου του ΚΕΑ - Από το Κλείσιμο του Συνεδρίου
8. Κείμενο Απόφασης του 3ου Συνεδρίου ΚΕΑ - «Ατζέντα για μια κοινωνική Ευρώπη»
9. Οπως παραπάνω
10. Οπως παραπάνω
11. Οπως παραπάνω
12 Ψήφισμα 3ου Συνεδρίου του ΚΕΑ - «Σχέδιο Δράσης για τα Βαλκάνια»
13. Συνέντευξη Τύπου του προέδρου του ΣΥΝ και αντιπροέδρου του ΚΕΑ, Αλ. Τσίπρα, για τις αποφάσεις του 3ου Συνεδρίου του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς - 8/12/10
14. Εφημερίδα «Νόιες Ντόιτσλαντ» - 6/12/10
15. «Εκκληση των Κομμουνιστών του Κόμματος Εργασίας Ελβετίας» - 3/12/10
Του Κώστα ΠΑΠΑΔΑΚΗ*
*Ο Κ. Παπαδάκης είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων
*Ο Κ. Παπαδάκης είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου