Το ΚΕΑ, στο πρόσφατο Συνέδριό του, αποφάσισε να βελτιώσει προς το φιλολαϊκό την ΕΕ.
Αυταπάτες στους λαούς ή συνειδητή υπεράσπιση του καπιταλισμού; Αντικειμενικά και τα δύο μαζί.
Προτείνει μια άλλη ευρωενωσιακή πολιτική, η οποία διατυπώνεται στη λεγόμενη «ατζέντα για την κοινωνική Ευρώπη».
Τι λένε; «...δημιουργία ενάντια στο "ευρωπαϊκό ταμείο για την οικονομική σταθερότητα" του "ευρωπαϊκού ταμείου για την κοινωνική ανάπτυξη". Σκοπός του θα είναι να χρηματοδοτήσει τις δημόσιες επενδύσεις που δημιουργούν εργασίες, διευρύνουν την επιμόρφωση, την έρευνα και τις χρήσιμες υποδομές και έχουν αποτελέσματα και στο περιβαλλοντικό επίπεδο. Οι πηγές αυτού του ταμείου δεν θα εξαρτώνται από τις χρηματιστικές αγορές, γιατί θέλουμε να μειώσουμε την παντοδυναμία των αγορών, που είναι η καρδιά της κρίσης, αλλά τα χρήματα πρέπει να προέλθουν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η φορολόγηση των συναλλαγών είναι απαραίτητη αλλά δεν είναι αρκετή για να πετύχουμε τους στόχους για έναν πιο δίκαιο κόσμο».
***
Τι λένε εδώ; Οτι πρέπει να στηριχθούν οι επιχειρηματικές επενδύσεις, αρκεί να είναι δημόσιες αλλά τέτοιες που να δημιουργούν θέσεις εργασίας! Και μάλιστα μαζί με τις «χρηματιστικές αγορές», αλλά μειώνοντας την παντοδυναμία τους. Και για να γίνει αυτό, το ΚΕΑ προτείνει το εξής: «την επιτακτική ανάγκη για τη ριζική αλλαγή του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η ΕΚΤ οφείλει να είναι σε θέση να τυπώνει νόμισμα, να κυκλοφορεί ευρωομόλογα και να δανείζει απευθείας τα κράτη - μέλη με χαμηλό επιτόκιο».
Ζητάνε, δηλαδή, να γίνει κοινωνική η ΕΚΤ, για να δανείζει φθηνά τους επιχειρηματίες. Αλλά από πότε μια καπιταλιστική τράπεζα μπορεί να δανείζει φτηνά, δηλαδή να χάνει κέρδη, τους μεγαλοεπιχειρηματίες; Σε συνθήκες καπιταλισμού, δηλαδή ανταγωνισμού, όπου κάθε τομέας του κεφαλαίου, κάθε μονοπωλιακός όμιλος, αυτό που κάνει είναι να δρα με στόχο το ολοένα και μεγαλύτερο κέρδος; Και μήπως επειδή η ΕΚΤ είναι διακρατική δε θα λειτουργεί καπιταλιστικά, επειδή ιδιοκτήτης είναι η ΕΕ, ή οι αντίστοιχες, στα κράτη - μέλη όπως π.χ. η Τράπεζα Ελλάδας που είναι ιδιοκτησία του κράτους;
Και πώς θα βάλουν φρένο στις αγορές; (εννοούν ότι θα ασκούν πολιτική περιορισμού των τραπεζών, των χρηματιστηρίων). Μα οι τράπεζες και τα χρηματιστήρια είναι αναπόσπαστο μέρος του κεφαλαίου. Χωρίς να καταργηθεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία πώς θα περιοριστεί η δράση τους; Με έλεγχο του Δημοσίου; Μα το Δημόσιο, δηλαδή το κράτος, είναι των καπιταλιστών. Θα δράσει ενάντιά τους; Να, λοιπόν, οι αυταπάτες που υποτάσσουν τους λαούς στην καπιταλιστική ΕΕ, στηρίζοντας ταυτόχρονα το σύστημα.
***
Μιλούν επίσης για«δημιουργία, αντί του υπάρχοντος, τιμωρητικού "Μηχανισμού Στήριξης", ενός μόνιμου μηχανισμού προστασίας και αλληλεγγύης, που θα παρεμβαίνει για να αποσοβήσει τις μελλοντικές κρίσεις και όχι εκ των υστέρων».
Τι φαίνεται απ' αυτό; Δηλαδή, από το «θα παρεμβαίνει για να αποσοβήσει τις μελλοντικές κρίσεις και όχι εκ των υστέρων»; Οτι είναι υπέρ του καπιταλισμού. Μόνο που καπιταλισμός, και μάλιστα σε θεσμική ενοποίηση όπως η ΕΕ, με τους οξύτατους μονοπωλιακούς ανταγωνισμούς διεθνώς και εντός ΕΕ δεν μπορεί να εξασφαλίσει άλλη αλληλεγγύη παρά μόνο στην ενιαία βάρβαρη πολιτική κατά των λαών. Οσο για καπιταλισμό που θα δρα χωρίς τις κρίσεις του, αυτό το είχε πει και ο μεγάλος οπορτουνιστής και σοσιαλδημοκράτης Κάουτσκι, αλλά η ζωή είναι πεισματάρα και τους διέψευσε και τους διαψεύδει. Κοινωνικοποιημένη παραγωγή και καπιταλιστική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της, αναρχία στην παραγωγή, φέρνουν νομοτελειακά περιοδικές οικονομικές κρίσεις.
Οι κρίσεις στον καπιταλισμό με καμιά διαχείριση δεν εξαλείφονται.
Μόνο η κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής εξαφανίζει τις οικονομικές κρίσεις.
Που σημαίνει λαϊκή εξουσία και οικονομία, δηλαδή σοσιαλισμό.
Ι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου