Διλημματικές αθλιότητες,

   Με εμπροσθοφυλακή της προπαγάνδας, για να προχωρήσουν οι προαποφασισμένες ανατροπές στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, αναγορεύει η κυβέρνηση το αισχρό επιχείρημα ότι δεν μπορεί οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα να δουλεύουν για να συντηρούν τον δημόσιο. Η θέση αυτή, την οποία επανέλαβε την Κυριακή σε συνέντευξή του ο υφυπουργός Οικονομικών, ταυτίζεται στην ουσία και στη στόχευση με την προκλητική δήλωση του προέδρου του ΣΕΒ, ότι πρέπει να γίνουν μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο, επειδή δεν είναι δίκαιο, εξαιτίας της κρίσης, να απολύονται εργαζόμενοι μόνο από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ο τρόπος με τον οποίο το κεφάλαιο και τα κόμματά του επιχειρούν να νομιμοποιήσουν τη βάρβαρη πολιτική τους, προκαλεί ρίγος και απαιτεί ενιαία απάντηση από τους εργαζόμενους και το λαό.

   Πού στοχεύουν; Πρώτον, να δημιουργήσουν τεχνητά διαχωριστικά τείχη ανάμεσα στους εργαζόμενους και να στρέψουν τους εργατοϋπάλληλους του ιδιωτικού τομέα ενάντια στους συναδέλφους τους δημόσιους υπάλληλους. 

Μ' αυτόν τον τρόπο, προσπαθούν να κρύψουν ότι η πολιτική τους είναι ο πραγματικός αντίπαλος της εργατικής τάξης, ανεξάρτητα από ειδικότητα, τομέα και σχέση εργασίας και να αποτρέψουν έτσι να εκφραστεί ενιαία η αντίδραση και αντίσταση των εργαζομένων στην ενιαία στρατηγική τους. Δεύτερον, προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι οι ανατροπές στο Δημόσιο θα είναι προς όφελος των άλλων εργαζομένων, αφού, όπως λένε, θα απαλλαγούν από υπερβολικά κόστη που σήμερα εμφανίζονται να προκύπτουν από τη λειτουργία του Δημοσίου.

   Λένε ψέματα. Ας σκεφτούν οι εργαζόμενοι: Τι όφελος μπορεί να έχουν σήμερα τα λαϊκά στρώματα αν γίνουν μαζικές απολύσεις και περικοπές, για παράδειγμα, στα νοσοκομεία, συνολικά στις δομές Υγείας και Πρόνοιας; Οι παρεχόμενες υπηρεσίες θα υποβαθμιστούν ακόμα περισσότερο. Η ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση του τομέα Υγείας θα βαθύνει και μαζί ο αποκλεισμός των φτωχών λαϊκών νοικοκυριών από στοιχειώδεις παροχές. Το ίδιο ισχύει και για άλλες υπηρεσίες, όπως για παράδειγμα οι συγκοινωνίες. Η περικοπή κονδυλίων και προσωπικού γίνεται για να βοηθηθεί η ολοκληρωτική τους ιδιωτικοποίηση και είναι βέβαιο ότι θα στοιχίσει στο λαό σε ποιότητα υπηρεσιών, κόστος και ασφάλεια. Ιδια είναι η πραγματικότητα στον τομέα της Ενέργειας και σε άλλους στρατηγικούς τομείς της παραγωγής, όπου το κράτος διατηρεί κατά ένα μέρος τη συμμετοχή του.

   Οι κυβερνήσεις του δικομματισμού χρησιμοποίησαν διαχρονικά το κράτος, για να υπηρετήσουν τα γενικότερα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης. Παράλληλα, για δεκαετίες ολόκληρες, αξιοποιούσαν το Δημόσιο σαν μηχανισμό εξαγοράς λαϊκών συνειδήσεων, για να ισχυροποιήσουν την εξουσία του κεφαλαίου. Σήμερα, τα δεδομένα άλλαξαν και το κεφάλαιο ζητάει επιπλέον ζωτικό χώρο, ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη, περισσότερο ζεστό χρήμα από τον κρατικό προϋπολογισμό, για να αυξήσει την απόδοση των επενδύσεών του.

 Γι' αυτό φουντώνει τώρα η συζήτηση για παραπέρα συρρίκνωση του Δημοσίου, με άλλοθι τις παθογένειες που τα αστικά κόμματα εξέθρεψαν συνειδητά όλα αυτά τα χρόνια. Οι εργαζόμενοι, όχι μόνο δεν πρέπει να αποδεχτούν τις διλημματικές αθλιότητες, αλλά πρέπει να βγουν και ένα βήμα μπροστά. Να αποτρέψουν σε ενιαίο μέτωπο τις απολύσεις και τις άλλες αντιλαϊκές ανατροπές, παλεύοντας για ένα Δημόσιο όπου κουμάντο θα κάνει ο λαός και όχι οι καπιταλιστές, Δημόσιο, κράτος των εργαζομένων, καταργώντας την εξουσία των μονοπωλίων γιατί μόνο τότε θα είναι σε όφελός τους.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ