Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ιρλανδία δαπάνησε 45 δισ. ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό για να στηρίξει το τραπεζικό της σύστημα, εκτοξεύοντας το έλλειμμα της χώρας στο 32% του ΑΕΠ της. Τις τεράστιες αυτές δαπάνες, συνέπεια της συγχρονισμένης κρίσης του κεφαλαίου, καλείται να πληρώσει τώρα ο ιρλανδικός λαός, όπως πλήρωσε για χρόνια, με απώλεια εισοδήματος και δικαιωμάτων, τους ταχύτατους ρυθμούς ανάπτυξης της ιρλανδικής καπιταλιστικής οικονομίας.
Μετά από ένα Σαββατοκύριακο διεργασιών και διαβουλεύσεων της ιρλανδικής κυβέρνησης με την τρόικα, ανακοινώθηκε τελικά το βράδυ της Κυριακής ότι η χώρα προσφεύγει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Οικονομικής Σταθεροποίησης για τριετές δάνειο ύψους 80 - 90 δισ. ευρώ, η πρώτη δόση του οποίου ενδεχόμενα να δοθεί μέσα στο Γενάρη του 2011, σύμφωνα με τον Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, πρόεδρο του Γιουρογκρούπ. Οι διαπραγματεύσεις για το ποσό του δανείου θα ολοκληρωθούν ως το τέλος του Νοέμβρη.
Ενδεικτική της ανησυχίας που προκαλεί στο κεφάλαιο η εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης είναι η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ότι στόχος των αποφάσεων για την Ιρλανδία είναι «να αποτραπούν οι επιπτώσεις από την ενδεχόμενη εξάπλωση της δημοσιονομικής κρίσης στα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ». Πορτογαλία, Ισπανία και ακολούθως η Ιταλία βρίσκονται επίσης στο «κόκκινο», σε ό,τι αφορά στα δημοσιονομικά τους, εξαιτίας των τεράστιων κονδυλίων που διοχέτευσαν οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις για τη σωτηρία των τραπεζών τους.
Χαρακτηριστική είναι και η ανακοίνωση που εξέδωσαν οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης και όλων των χωρών - μελών της ΕΕ, μετά την έκτακτη σύνοδο που συγκλήθηκε ταυτόχρονα με την επισημοποίηση του αιτήματος της Ιρλανδίας να ενταχθεί στο μηχανισμό.
«Η βοήθεια στην Ιρλανδία υποστηρίζεται για τη διάσωση της οικονομικής σταθερότητας της ΕΕ και της Ευρωζώνης», σημειώνουν οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ, ενώ και οι ομόλογοί τους του G7 (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Καναδάς, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία) εξέφρασαν από το Τορόντο την ικανοποίησή τους για την απόφαση της Ιρλανδίας να ζητήσει οικονομική βοήθεια από την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Ειδικό «ενδιαφέρον» από τη Μ. Βρετανία
Η Ιρλανδία αναμένεται να δανειοδοτηθεί και απευθείας, από χώρες εκτός της Ευρωζώνης. Η Σουηδία σκοπεύει να δανειοδοτήσει την Ιρλανδία με 5 έως και 10 δισ. κορόνες (530 εκατ. ευρώ έως και 1,06 δισ. ευρώ), με επιτόκιο της τάξης του 3%, το ίδιο με τα δάνεια που έδωσε σε Ισλανδία και Λετονία, ύψους 5 και 10 δισ. κορονών αντίστοιχα.
«Η Σουηδία είναι μια μικρή χώρα που εξαρτάται από τις εξαγωγές και άρα η σταθερότητα είναι κεφαλαιώδους σημασίας για εμάς», εξήγησε ο Σουηδός υπουργός Οικονομικών, Αντερς Μποργκ, αποκαλύπτοντας τη σκοπιμότητα του απευθείας δανείου.
Ανάλογο δάνειο, ύψους 7 δισ. στερλινών (περίπου 8 δισ. ευρώ), αναμένεται να συνάψει με την Ιρλανδία και ηΜεγάλη Βρετανία, σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών της χώρας, Τζορτζ Οσμπορν. Στο παραπάνω ποσό περιλαμβάνονται τόσο τα διμερή δάνεια, όσο και η συνεισφορά του Λονδίνου στο «πακέτο» βοήθειας που θα συντονίσουν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
«Η Ιρλανδία είναι μια φίλη σε ανάγκη και εμείς θα την βοηθήσουμε», δήλωσε ο αρμόδιος υπουργός, κρύβοντας ότι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο η Μ. Βρετανία παρεμβαίνει πυροσβεστικά είναι το γεγονός ότι οι βρετανικές τράπεζες έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους ιρλανδικά ομόλογα αξίας 222,4 δισ. ευρώ. Μόνο η Royal Bank of Scotland εκτιμάται ότι έχει ομόλογα 5 δισ. ευρώ, καθώς και δάνεια προς ιρλανδικές επιχειρήσεις και νοικοκυριά ύψους 60 δισ. ευρώ.
Ταυτόχρονα, οι βρετανικές εξαγωγές προς την Ιρλανδία είναι περισσότερες από όσο αθροιστικά οι εξαγωγές προς τις τέσσερις οικονομίες των BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα). Αμεσα εξαρτώμενη από την οικονομία της ανεξάρτητης Ιρλανδίας είναι και η οικονομία του βόρειου κομματιού του νησιού, που κατέχει η Βρετανία.
Ο λαός στο καναβάτσο
Τα δάνεια προς την Ιρλανδία συνοδεύονται από ένα αντιδραστικό τετραετές πρόγραμμα φιλομονοπωλιακών μεταρρυθμίσεων που θα εξαγγείλει η κυβέρνηση πιθανότητα σήμερα ή αύριο και το οποίο έρχεται να συμπληρώσει τις δυσβάσταχτες ανατροπές στο εισόδημα και στα δικαιώματα του ιρλανδικού λαού όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Το πρόγραμμα προβλέπει περικοπές ύψους 15 δισ. ευρώ μέχρι το 2014, 6 από τα οποία θα κοπούν μέσα στο 2011, με στόχο το δημοσιονομικό έλλειμμα να φτάσει στο 3%. Η ρήτρα της ετήσιας επανεξέτασης που προβλέπει, προοιωνίζεται προσαρμογές προς το χειρότερο ύστερα από κάθε ανασκόπηση των μεταρρυθμίσεων, όπως γίνεται και στην περίπτωση της Ελλάδας.
Η ανακοίνωση για την προσφυγή της Ιρλανδίας στο μηχανισμό δανειοδότησης προκάλεσε ισχυρές αναταράξεις στο εσωτερικό της χώρας. Στο Δουβλίνο, διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από κυβερνητικά κτίρια για να καταγγείλουν την απόφαση της κυβέρνησης, η οποία από τα ιρλανδικά ΜΜΕ χαρακτηρίζεται «εθνική ντροπή».
Ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος, Ιμον Γκίλμορ, ζήτησε τη διεξαγωγή εκλογών, όχι βέβαια για να γλιτώσει ο λαός από τα νέα βάρβαρα μέτρα, αλλά για να υπάρξει «μια νέα κυβέρνηση, με σαφή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, να μπορέσει να προετοιμάσει το τετραετές οικονομικό πρόγραμμα, να ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ και το ΔΝΤ και να σχεδιάσει έναν προϋπολογισμό για το 2011».
Στο ίδιο πνεύμα, ο μικρότερος εταίρος του κυβερνητικού συνασπισμού, το Πράσινο Κόμμα, ζήτησε να διεξαχθούν πρόωρες εκλογές το Γενάρη, λέγοντας ότι θα υποστηρίξει την κυβέρνηση μέχρι να περάσει ο προϋπολογισμός, στις 7 του Δεκέμβρη, ενώ οι δύο ανεξάρτητοι βουλευτές, από τους οποίους εξαρτάται η πλειοψηφία της ιρλανδικής κυβέρνησης στο Κοινοβούλιο, δήλωσαν χτες ότι δε δεσμεύονται ότι θα υποστηρίξουν τον προϋπολογισμό του 2011.
Ενισχυτικά στον εκβιασμό και στην τρομοκράτηση του ιρλανδικού λαού έσπευσε χτες και ο οίκος Moody's,διαρρέοντας ότι εξετάζει το ενδεχόμενο υποβάθμισης της Ιρλανδίας κατά πολλές βαθμίδες, εξαιτίας της σημαντικής επιβάρυνσης από το δημόσιο χρέος και των οικονομικών αβεβαιοτήτων.
Σενάρια και εκτιμήσεις για το ευρώ
Στο μεταξύ, με τον ίδιο τρόπο που οι τεχνοκράτες της ΕΕ απέκλειαν πριν από μερικές βδομάδες την προσφυγή της Ιρλανδίας στο μηχανισμό δανειοδότησης της ΕΕ, τώρα σκίζουν τα ρούχα τους ότι η Πορτογαλία δεν πρόκειται να ακολουθήσει την Ιρλανδία, παρά τα μεγάλα δημοσιονομικά της χρέη.
Ο υπουργός Οικονομικών της χώρας, Φερνάντο Τεξέιρα ντος Σάντος, ανέφερε σε δήλωσή του ότι «οι περικοπές δαπανών και οι εργασιακές μεταρρυθμίσεις θα είναι αρκετές για να διασφαλίσουν τη μείωση των χρεών και την πορεία ανάπτυξης της χώρας». Τα σφαγιαστικά αντιλαϊκά μέτρα, που περιγράφει κυνικά ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, έχουν στόχο να μειώσουν φέτος το έλλειμμα της χώρας από το 9,3% στο 7,3% του ΑΕΠ, ενώ ο προϋπολογισμός για το 2011, που θα εγκριθεί αυτή τη βδομάδα, προβλέπει στο τέλος του χρόνου έλλειμμα 4,6% του ΑΕΠ.
Την ίδια ώρα, αποκαλύπτεται ότι η Α. Μέρκελ έχει ήδη δεχτεί από Γερμανούς τεχνοκράτες εισηγήσεις για ένα «ευρώ των φτωχών». Σύμφωνα με αυτές τις εισηγήσεις, οι αδύναμες οικονομικά χώρες της Ευρωζώνης - ο αποκαλούμενος «φτωχός νότος» ή επίσης PIGS (Portugal, Ireland, Greece, Spain) - θα πρέπει να βρεθούν εκτός νομίσματος.
Η απόρρητη εισήγηση που δόθηκε στη Γερμανίδα καγκελάριο, λέει ότι η Γερμανία έχει ζωτικό συμφέρον να «απαλλαγεί» από τα βαρίδια του ευρωπαϊκού νότου και να επιταχύνει την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς με τις χώρες του σκληρού πυρήνα της ΕΕ.
Με αυτές τις χώρες, σημειώνει η εισήγηση, η Γερμανία θα διατηρήσει ένα κοινό νόμισμα, το σημερινό ευρώ, και οι υπόλοιπες χώρες που δεν πληρούν τα κριτήρια για να το χρησιμοποιούν θα έχουν ένα πιο «αδύναμο», που στην καλύτερη περίπτωση θα ξεκινούσε υποτιμημένο σε σχέση 1 προς 3 ως προς το σημερινό. Το αδύναμο ευρώ θα βοηθούσε στην αναθέρμανση των οικονομιών του νότου και στο απώτερο μέλλον η γερμανική διοίκηση του ισχυρού ευρώ θα εξέταζε ξανά, ανάλογα με τα δεδομένα, μία διασύνδεση των ισοτιμιών, αν συμφέρει.
Ισχυρές αντιθέσεις και ανταγωνισμοί
Αντανακλώντας τις ισχυρές αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς στο εσωτερικό της ΕΕ, ο Γάλλος Πρόεδρος,Νικολά Σαρκοζί, κάλεσε το Σάββατο την κυβέρνηση της Ιρλανδίας να εξετάσει το ενδεχόμενο να αυξήσει τη φορολογία για τις επιχειρήσεις, που είναι σήμερα από τις χαμηλότερες στη Δυτική Ευρώπη (12,5%).
Η σχετική μάλιστα συζήτηση δεν είναι άσχετη με τα σενάρια σχετικά με την εξέλιξη της Ευρωζώνης, με δεδομένη την ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη και την ανάγκη των ισχυρών οικονομικά κρατών για ένα ισχυρό ευρώ. Χτες, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, Τόμας Μίροου, εκτίμησε ότι μακροπρόθεσμα θα θεσπιστεί ένας μηχανισμός μεταφοράς πόρων στην ΟΝΕ.
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Handelsblatt», διατυπώνει αμφιβολίες «αν εις το διηνεκές μπορεί να υπάρχει μια Οικονομική Νομισματική Ενωση, χωρίς μηχανισμούς μεταφοράς πόρων. Αυτοί από την άλλη πλευρά θα πρέπει να κρατηθούν τόσο χαμηλά, ώστε να μπορούν έγκαιρα να διορθώνονται στρεβλώσεις».
Από την πλευρά του, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Ουίλιαμ Χέιγκ, σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του BBC, εκφράζει την ελπίδα «να μην καταρρεύσει το ευρώ», λέγοντας με νόημα: «Κανένας δεν αναφέρθηκε περισσότερο από εμένα τα τελευταία χρόνια στους κινδύνους να έχουμε ένα νόμισμα το οποίο συνδέεται με συναλλαγματικές ισοτιμίες και επιτόκια χωρών με διαφορετικές οικονομίες. Αλλά ελπίζω πως όχι. Ποιος ξέρει;».
Δείχνοντας κι αυτός τις ισχυρές αντιθέσεις εντός της ΕΕ, πρόσθεσε στην ίδια συνέντευξη: «Η Βρετανία ενδιαφέρεται να υπάρχει μια σταθερή ζώνη ευρώ, παρότι εμείς περισσότερο από άλλους έχουμε προειδοποιήσει για τα μειονεκτήματα του ευρώ».
Στον αντίποδα, ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας, Ράινερ Μπρίντερλε, ελαχιστοποιεί τους κινδύνους για το ευρώ και προαναγγέλλει νέα ληστρικά μέτρα για τους λαούς, λέγοντας πως «είναι σημαντικό για τη σταθερότητα του ευρώ, οι χώρες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να αναμένουν συνέπειες».
Ταυτόχρονα, η Γερμανία πιέζει για ένταση των αντιλαϊκών ανατροπών στην Ιρλανδία, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να σημειώνει ότι «πιέζουμε για ένα αυστηρό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων», συμπληρώνοντας ότι η χώρα του επιμένει στη «συμμετοχή ιδιωτών πιστωτών από το 2013» στο μηχανισμό δανειοδότησης των κρατών - μελών της ΕΕ.
Σύνοδος ΕΕ - ΗΠΑ
Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ο επικεφαλής της FED (Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ) προϊδέασε ότι μπορεί να προκύψει νέα οικονομική κρίση, εάν παραταθεί ο «πόλεμος των νομισμάτων». Μιλώντας στο συνέδριο των τραπεζιτών στη Φρανκφούρτη, ο Μπεν Μπερνάνκι υπογράμμισε ότι εφόσον η πρακτική του «πολέμου των νομισμάτων» ισχύσει για πάρα πολύ χρόνο, «τότε και οι δράστες και τα υπόλοιπα κράτη θα φτωχύνουν εξαιτίας της νέας διεθνούς οικονομικής κρίσης», που θα προκληθεί.
Τους ισχυρούς ανταγωνισμούς ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα της ΕΕ και των ΗΠΑ, παρά την προσπάθεια συγκυριακά να αμβλυνθούν οι αντιθέσεις, επιβεβαίωσε και η σύνοδος ΕΕ - ΗΠΑ που έγινε το Σάββατο στη Λισαβόνα. Ο Μπ. Ομπάμα προσπάθησε να αντικρούσει την εκτίμηση της ΕΕ ότι την κρίση προκάλεσε η χρηματοπιστωτική κατάρρευση στις ΗΠΑ, λέγοντας ότι «η καμπύλη της ανάπτυξης των ΗΠΑ κινείτο με ταχύτερο ρυθμό πριν ανακύψει το πρόβλημα του ελληνικού χρέους» και ότι η ελληνική οικονομία, άρα η ΕΕ, ουσιαστικά «τορπίλισε» την προσπάθεια ανάκαμψης της αμερικανικής οικονομίας.
Επί της ουσίας, τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ προσπαθούν να κρύψουν από τους λαούς ότι η φιλομονοπωλιακή πολιτική τους είναι αυτή που προκάλεσε και οξύνει την κρίση, η οποία είναι καπιταλιστική και συγχρονισμένη.
Στην κοινή τους ανακοίνωση, ΗΠΑ και ΕΕ κάλεσαν τους εταίρους τους στο G20 «να αποφύγουν τις πολιτικές της ανταγωνιστικής υποτίμησης» κάνοντας ένα σαφή υπαινιγμό στη νομισματική πολιτική που ακολουθεί η Κίνα. Η δήλωση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία μετά τις έντονες αντιδράσεις που προκάλεσε στην ΕΕ η πρόσφατη απόφαση της αμερικανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας να αγοράσει κρατικά ομόλογα ύψους 600 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Taso καλησπέρα. Πολύ ενδιαφέρον άρθρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε όσους γνωρίζουν κάποια πράγματα βασικά φαίνεται οξύμωρο σχήμα ο τρόπος με τον οποίο ο καπιταλισμός προσπαθεί να αυτοενισχυθεί. κι αυτό διότι συρρικνώνοντας την αγοραστική δύναμη της μεσαίας και της εργατικής τάξης, ουσιαστικά μειώνει το φάσμα των καταναλωτών του και αποδυναμώνεται.
Καλώς σε βρίσκω λοιπόν. Μόλις σήμερα αποφάσισα να ξεκινήσω δικό μου blog νιώθοντας την ανάγκη να συζητήσω για όλα αυτά που μας πονάνε με ανθρώπους που καταλαβαίνουν.
Θα με βρεις εδώ:
http://olahtipota27.blogspot.com
Καλησπέρα Δανάη,καλώς ήρθες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως με μία πρώτη ματιά φαίνεται όχι απλώς οξύμωρο αλλά καθαρή αυτοκτονία ο τρόπος με τον οποίο ο καπιταλισμός προσπαθεί να αυτοενισχυθεί,όπως λες.Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι,η αστική τάξη δεν είναι ηλίθια,ξέρει πολύ καλά τι κάνει..σε μια ιστορική στιγμή στην οποία όχι μόνο το Ευρωπαϊκό εργατικό κίνημα αλλά και το παγκόσμιο βρίσκεται ή διεσπασμένο και κατακερματισμένο ή είναι ανύπαρκτο,η αστική τάξη προσπαθεί να αφαιρέσει τα δικαιώματα που η εργατιά όλα αυτά τα χρόνια ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ είχε κερδίσει.Η ιστορία και τα σημερινά δεδομένα(το ευρώ των φτωχών για παράδειγμα)δείχνουν οτι η αστική τάξη θα το τραβήξει μέχρι το σημείο που την πέρνει,μετά με διάφορα τεχνάσματα (υποτιμήση του νομίσματος και άλλα κεϋνεσιανά τεχνάσματα)θα σταματήσει(προσωρινά).Εν τω μεταξύ θα έχει βγεί κερδισμένη καθώς θα έχει πετσοκόψει αν όχι εξαφανίσει κάθε εργατική και κοινωνική κατάκτηση ΚΑΙ θα έχει ρήξει το κόστος της εργατικής δύναμης.ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ είναι ένα αυτή τη στιγμή,πόσο έτοιμοι είμαστε για να αντικρούσουμε την αισχρή επίθεση που δεχόμαστε;όσο πιο γρήγορα και αποφασισμένα δράσουμε τόσα περισσότερα θα διαφυλάξουμε,αλλά δεν φτάνει να αρκεστούμε μόνο στο να διαφυλάξουμε τα υπάρχοντα,αλλά μέτα πρέπει να περάσουμε στην αντεπίθεση,και τότε το θήραμα γίνετε κυνηγός...