Συναγερμός και κάλεσμα!

Δί-Νε-Του!

Γράφει: 

ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Στο μέτρο όμως που (το προλεταριάτο) ωριμάζει για την αυτοαπελευθέρωσή του, συγκροτείται σε δικό του κόμμα, εκλέγει τους δικούς του εκπροσώπους και όχι τους εκπροσώπους της τάξης των κεφαλαιοκρατών. Το γενικό δικαίωμα ψήφου είναι έτσι ο δείκτης της ωριμότητας της εργατικής τάξης. Περισσότερο δεν μπορεί να είναι και δεν θα είναι ποτέ μέσα στο σημερινό κράτος, αλλά κι αυτό φτάνει. 

Την ημέρα που το θερμόμετρο του γενικού δικαιώματος ψήφου θα δείχνει στο σημείο του βρασμού ανάμεσα στους εργάτες, θα ξέρουν κι αυτοί, όπως και οι κεφαλαιοκράτες, τι να κάνουν».

(Φρίντριχ Ενγκελς, «Καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους»).

***

Αν το αποτέλεσμα της Κυριακής ερμηνευτεί με όρους κομματικής καταγραφής, ουδείς μπορεί να διαφωνήσει: Νικητής αυτών των εκλογών είναι το ΚΚΕ.

Ομως μια τέτοια αποτίμηση, αν περιοριστεί να γίνει με όρους φωτογραφίας, δηλαδή με όρους ακινησίας, θα είναι στενή και στείρα. Και τούτο διότι λόγω των συνθηκών μέσα στις οποίες διεξήχθησαν οι εκλογές, η απόδοση των κοινωνικών διεργασιών, όπως αποτυπώθηκαν στο εκλογικό αποτέλεσμα, δεν μπορεί να καταγραφεί με τρόπο στατικό - φωτογραφικό.

*

Το αποτέλεσμα της κάλπης, αναμφισβήτητα, αναδεικνύει το ΚΚΕ ως τη μόνη πολιτική δύναμη που σημειώνει αύξηση (κατά δεκάδες χιλιάδες) τόσο σε απόλυτο αριθμό ψήφων όσο και σε ποσοστό (που συγκριτικά με τον Οκτώβρη του 2009 ανέβηκε κατά 47%)!

Εκ των πραγμάτων, όμως, η δυναμική ενός τέτοιου αποτελέσματος, υπό τις προϋποθέσεις που επετεύχθη (πόλωση, κινδυνολογία, απειλές, εκβιασμοί κ.λπ.), ισοδυναμεί με κάτι πολύ περισσότερο ποσοτικά. Σηματοδοτεί τις δυνατότητες για κάτι πολύ μεγαλύτερο ποιοτικά.

*

Χωρίς υπερβολή, το προχτεσινό αποτέλεσμα ήταν ένα σαφές, ευδιάκριτο βήμα μπροστά.

Ηταν μια δήλωση εμπιστοσύνης, συμπαράστασης και συμπαράταξης εκ μέρους ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας με το ρεύμα της ανυπακοής, της απειθαρχίας και της αντεπίθεσης, ενάντια σε μια πολιτική που καθηλώνει το παρόν και το μέλλον του ελληνικού λαού.

Υπ' αυτήν την έννοια, μπορεί βάσιμα να υποστηριχθεί ότι είναι δυνατόν να αποδειχτεί, ταυτόχρονα, και ένα σταθερό βήμα.

*

Η καταγραφή της διευρυμένης πολιτικής επιρροής του ΚΚΕ και στην κάλπη, συνιστά μια απάντηση χειραφέτησης λαϊκών δυνάμεων, κόντρα στις σειρήνες της χειραγώγησης και των αναχωμάτων. Γεγονός που προσδίδει στο αποτέλεσμα ακόμα μεγαλύτερη αξία.

Ιδιαίτερα δε, μιας και πρέπει να αξιολογηθεί πως το «βήμα» έγινε από εκείνα τα λαϊκά στρώματα, τα πραγματικά «δυναμικά στρώματα», στις εργατογειτονιές και στις αγροτικές περιφέρειες, που η δύναμή τους συνίσταται στο γεγονός ότι, ακριβώς, είναι αυτά τα λαϊκά στρώματα που «κινούν το μοχλό της Ιστορίας».

***

Αυτό το αποτέλεσμα δεν αποτελεί για το ΚΚΕ κάποιο θετικό στοιχείο στο «ενεργητικό» του που κατατίθεται στο «κομματικό ταμείο» για ίδιον όφελος και που θα αξιοποιηθεί ως λάφυρο στα κομπρεμί και στα πολιτικά παζάρια μεταξύ των πολιτικών κορυφών. Αυτά αφορούν το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τους πολυποίκιλους θαμώνες της δικομματικής «πολυκατοικίας».

Με άλλα λόγια: Η εκλογική επιτυχία δεν πρόκειται να επιφέρει καμία επανάπαυση στους κομμουνιστές.

Είναι συναγερμός και κάλεσμα. Προς όλους!

Κάλεσμα τόσο προς αυτούς που ψήφισαν, όσο - και ιδίως - προς αυτούς που δεν ψήφισαν το ΚΚΕ την Κυριακή - με νέα στάση συνάντησης το συλλαλητήριο την ερχόμενη Δευτέρα στο Σύνταγμα για να «υποδεχτούμε» την τρόικα.

*

Το ΚΚΕ πήρε το μήνυμα της κάλπης. Και απαντά: Το εκλογικό ποσοστό, οι χιλιάδες νέες ψήφοι που πήγαν στο ΚΚΕ,

επιστρέφουν από αυτήν κιόλας τη στιγμή στο λαό!

Το Κόμμα συνεχίζει τη μάχη των εκλογών για το δεύτερο γύρο, «διαβάζει» με τα αναλυτικά εργαλεία του Ενγκελς το «δείκτη ωριμότητας» που κατέγραψε η κάλπη, προχωρά και εγγυάται:

Οι ψήφοι και το ποσοστό του είναι και θα αξιοποιηθούν ως επιταχυντής για θετικές κοινωνικές εξελίξεις. Είναι και θα αξιοποιηθούν ως πολλαπλασιαστής των αγώνων, με τον οποίο το ΚΚΕ ακούραστα θα παλέψει για να μπολιάσει το εργατικό λαϊκό κίνημα.