Σημείωση 1η: Το πρόβλημα ξεκινάει από την επιλογή να θες να τους τσουβαλιάσεις όλους. Διότι όταν επιχειρείς να τσουβαλιάσεις πράγματα που δεν τσουβαλιάζονται, αναγκάζεσαι να εμφανίζεις ακόμα και τον Τσαουσέσκου σαν… “τέκνο” του Στάλιν ώστε μετά να ζητάς να… απολογηθεί (!) το ΚΚΕ (!!), για βιασμό της Κομανέτσι που η ίδια, όμως, τον…. διαψεύδει. Μύλος…
Αλλά, ας τα πάρουμε με τη σειρά: Να απολογηθεί το ΚΚΕ (και η ΕΣΣΔ) για τον Τσαουσέσκου για ποιο πράγμα; Που ο Τσαουσέσκου ήταν το αγαπημένο παιδί της GATT στην οποία προσχώρησε το 1971; Που ήταν το αγαπημένο παιδί της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ , όπου και προσέφυγε το 1972; Που ήταν το αγαπημένο παιδί της Δύσης με τις κοινοπραξίες των πολυεθνικών στο έδαφος της Ρουμανίας ήδη από 1966 με την Ρενό και από το 1968 με την Pepsi Cola; Που ήταν τόσο αγαπημένο παιδί της Δύσης ώστε στον πόλεμο των 6 Ημερών το 1967 να είναι η μοναδική “σοσιαλιστική” χώρα που δεν διέκοψε διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ και ένα χρόνο μετά ακολουθούσε το δόγμα της Δύσης όσον αφορά την καταδίκη της Σοβιετικής Ενωσης για τα γεγονότα στην Τσεχοσλοβακία; Που ήταν τόσο αγαπημένο παιδί της Δύσης που έσπευδε ο Νίξον το 1969 στη Ρουμανία με τον Τσαουσέσκου να τον υποδέχεται πρωτοπανηγυριώτης με παραδοσιακούς ρουμανικούς χορούς; Για ποιο πράγμα να απολογηθεί το ΚΚΕ; Για τις σχέσεις του λεγόμενου “ΚΚΕ εσωτερικού” με το Βουκουρέστι και τον Τσαουσέσκου;Σημείωση 2η: Να απολογηθεί το ΚΚΕ για τα “ανείπωτα μαρτύρια που πέρασε επί χρόνια η μεγάλη Νάντια Κομανέτσι στα χέρια του γιού του Τσαουσέσκου” και για τον βιασμό της Κομανέτσι από τον γιό του Τσαουσέσκου; Σύμφωνοι, να… απολογηθεί. Αλλά ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι είναι βέβαιο ότι το ΚΚΕ… οφείλει να απολογηθεί για κάτι τέτοιο, πρέπει να απολογηθεί (το ΚΚΕ!) για έναν “βιασμό” που τον έχει αρνηθεί η ίδια η Κομανέτσι; Να απολογηθεί το… ΚΚΕ για έναν “βιασμό” που η ίδια η Κομανέτσι τον αρνείται, διαψεύδοντας (https://www.theguardian.com/sport/london-2012-olympics-blog/2011/dec/14/50-olympic-moments-nadia-comaneci) ακόμα και την μάνα της, επειδή αυτή η διάψευση καταγράφεται στα “ψιλά” των… δημοκρατών της ενημέρωσης; Η’ μήπως θα πρέπει να απολογηθεί το ΚΚΕ για και τα ανάποδα; Επειδή, δηλαδή, η Κομανέτσι, που μπορεί να είχε μαυρίσει η ζωή της στην Ρουμανία, όπως λέει, αλλά για τον βιαστή της (για τον οποίο, μάλιστα, οφείλει να απολογηθεί το… ΚΚΕ) ισχυρίζεται όταν μιλάει γι’ αυτόν ότι – η Καθημερινή τα γράφει – της “φαινόταν καλό παιδί” και ότι “εγώ είχα ακούσει ότι βοήθησε πολύ κόσμο”;… Γιατί απ’ όλα να… απολογηθεί το ΚΚΕ; Που την βίασε (;), που δεν την βίασε (;) ή που της φαινόταν καλό παιδί;…
Σημείωση 3η: Να απολογηθεί το… ΚΚΕ και για τα “σεξουαλικά σκάνδαλα που έγιναν επί Στάλιν στα μπαλέτα Μπολσόι” και όλα τα υπόλοιπα “φρικαλέα”. Σύμφωνοι, να… απολογηθεί (το… ΚΚΕ). Μόνο που όλα αυτά – όποιος θέλει μπορεί να δει και το σχετικό ντοκιμαντερ Bolshoi Babylon – αφορούν σε ζητήματα που συγκλόνισαν το Μπολσόι καμιά 60αριά χρόνια μετά τον θάνατο του Στάλιν. Και καμιά 30αριά χρόνια μετά από την πτώση της ΕΣΣΔ…
Σημείωση 4η: Κρίμα κυρία Ακρίτα, κρίμα αγαπητή Ελενα…
Νίκος Μπογιόπουλος
Αντικομμουνιστική γραμμή (από 902)
Το σχόλιο από τον 902:
Ζήλεψε μάλλον τον αντικομμουνιστικό βούρκο στα social media και είπε να βρει κι αυτή ένα στασίδι…
Για την Έλενα Ακρίτα ο λόγος, η οποία φαίνεται ότι πήρε τη «γραμμή» του αντικομμουνισμού από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη και τερματίζοντας τον όρο «ρίχνω την μπάλα στην εξέδρα», επέλεξε να σχολιάσει την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα σήμερα στη Βουλή, λέγοντας ότι …«έγιναν φρικαλέα σεξουαλικά σκάνδαλα που έγιναν επί Στάλιν στα μπαλέτα Μπολσόι» και «κακοποιήσεις, τους βιασμούς, τις αυτοκτονίες που συνεχίστηκαν πολλές δεκαετίες στο χώρο της Τέχνης στη Σοβιετική Ένωση»…
Είχε προηγηθεί βέβαια τις προηγούμενες μέρες ο ανεκδιήγητος βουλευτής της ΝΔ Μακάριος Λαζαρίδης, με μια εμετική χρυσαυγίτικης κοπής ανάρτηση για τον Άρη Βελουχιώτη, που χαρακτήριζε «κίναιδο και παιδεραστή» το ιστορικό στέλεχος του ΚΚΕ και του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ. Mάλιστα, ο ίδιος ο πρωθυπουργός επί της ουσίας κάλυψε τον βουλευτή του για τον αντικομμουνιστικό οχετό, ενώ και ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης επιστράτευσε τον …Στάλιν (!) και τον αντικομμουνισμό δήθεν για να αντιπαρατεθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Γνώριμη τακτική, από εκείνους που θέλουν να κρύψουν ότι η μπόχα αναδίνεται από ένα σύστημα που σαπίζει.
Στρατηγική κίνηση, από εκείνους που θέλουν να κρύψουν ότι ο λαός μπορεί να φτάσει «σε μια κοινωνία που δεν θα χωράει ούτε το φόβο, ούτε το σεξισμό, ούτε το ρατσισμό, ούτε τη βία, μια κοινωνία πραγματικά απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση και από κάθε κοινωνική ανισότητα».
Εξάλλου, όλους αυτούς, ο αντικομμουνισμός τούς ενώνει.
Από τον πρωθυπουργό, που ζήλεψε τη δόξα των χαλκείων της CIA και τις «ιστορικές αλήθειες» για τα «σταλινικά μοντάζ», έως την δημοσιογράφο Ακρίτα, που έφτασε από διαδικτύου να εγκαλεί τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ότι δεν είπε για τις κακοποιήσεις γυναικών στη Σοβιετική Ενωση, και τις χυδαιότητες του Μ. Λαζαρίδη για τον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ Αρη Βελουχιώτη, ο αντικομμουνισμός του πεζοδρομίου αποτελεί σημείο συνάντησης «προοδευτικών» και «νεοφιλελεύθερων», με αφορμή και τη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή. Καμία έκπληξη. Υπερασπίζονται από κοινού το σάπιο σύστημα που γεννάει αυτά τα φαινόμενα, κι ας λασπομαχούν στον βούρκο του. Γι' αυτό και η υπερπροσπάθειά τους χτες να κρύψουν τις πραγματικές αιτίες που γεννάνε την πολύμορφη βία, το οικονομικό και κοινωνικό υπόβαθρο της ανοχής και τη συγκάλυψης, να πείσουν πως τάχα με «κανόνες» και «κώδικες», ή με την αλλαγή στη σύνθεση ενός υπουργικού συμβουλίου, θα ξεριζωθεί το υπόβαθρό του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι' αυτό και τέτοια μανία να ρίξουν λάσπη στο σοσιαλισμό, όπου ανάμεσα σε πολλά άλλα, τα παιδιά ήταν «οι πρώτοι πολίτες» των χωρών και η νέα εξουσία ξερίζωσε προκαταλήψεις, οικονομικούς και κοινωνικούς καταναγκασμούς αιώνων εκμετάλλευσης, κάνοντας άλματα προς την ισοτιμία αντρών και γυναικών, με τη γυναίκα να κατακτά δικαιώματα που ούτε με το κιάλι δεν τα βλέπει ο καπιταλισμός μέχρι και σήμερα. Αυτά, που δείχνουν το δρόμο στο σήμερα, προσπαθούν τα αστικά επιτελεία και τα «τρολ» τους να θάψουν με «ιστορικές αλήθειες» από τον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας. Αλήθεια, πώς ακούγεται αυτό: Οι θιασώτες ενός συστήματος που γεννά και αναπαράγει διαρκώς όλη τη σήψη και την παρακμή που ζούμε σήμερα, να εγκαλούν τη σοσιαλιστική επανάσταση, το βήμα των εργαζομένων προς τα μπρος που συντελέστηκε στον 20ό αιώνα, για το αν κατάφερε ή όχι να ξεριζώσει όλα τα κατάλοιπα της σάπιας τους κοινωνίας!