Η πανδημία, η ανοχύρωτη κοινωνία και ο Μεσαίωνας

Από τη μία η παν­δη­μία του ιού. Λαοί ξέ­νοια­στοι όσον αφορά το εν­δε­χό­με­νο του θα­νά­του, συ­νει­δη­το­ποιούν ξαφ­νι­κά πως μπο­ρεί να κιν­δυ­νέ­ψουν άμεσα.

Οι κοι­νω­νί­ες δια­πι­στώ­νουν, έστω και με κα­θυ­στέ­ρη­ση, πως είναι ζή­τη­μα ζωής και θα­νά­του να δρά­σουν συλ­λο­γι­κά. Να προ­στα­τεύ­σει κα­θείς την ομάδα και μέσω αυτής να προ­στα­τευ­θεί κι ο ίδιος. Να πε­ριο­ρί­σει, να θυ­σιά­σει τη βολή του, να συ­νει­σφέ­ρει στο σύ­νο­λο κι έτσι να προ­σφέ­ρει και στον εαυ­τόν του μέσω της κοι­νό­τη­τας. Αλλά φευ είναι απαί­δευ­τες σ’ αυτό. Κα­νείς δεν τους το δί­δα­ξε – απε­να­ντί­ας το αντί­θε­το έχει συμ­βεί, κι έτσι οι άν­θρω­ποι πα­λαν­τζά­ρουν αμή­χα­νοι κι έντρο­μοι ωσάν σε ναυα­γο­σω­στι­κή λέμβο μ’ ότι δυ­σοί­ω­νο προ­οιω­νί­ζει κάτι τέ­τοιο.

Κι όλοι αντι­λαμ­βά­νο­νται με τρόμο την εγκλη­μα­τι­κή γύ­μνια και την ανη­μπο­ριά αυτού που λέμε κρα­τι­κός μη­χα­νι­σμός. Το σύ­στη­μα υγεί­ας εμπο­ρευ­μα­το­ποι­η­μέ­νο, ξε­χαρ­βα­λω­μέ­νο και αθλί­ως υπο­χρη­μα­το­δο­τού­με­νο. Οι ελ­λεί­ψεις τε­ρά­στιες ακόμη και υπό κα­νο­νι­κές συν­θή­κες. Πέντε (5) κλί­νες ΜΕΘ ανά 100.000 υπάρ­χουν στη χώρα μας, όταν και οι 8,5 της Ιτα­λί­ας απο­δεί­χτη­καν ανε­παρ­κέ­στα­τες και το εκεί σύ­στη­μα κλά­τα­ρε. Τα νο­σο­κο­μεία της χώρας υπο­στε­λε­χω­μέ­να, με χι­λιά­δες κενές ορ­γα­νι­κές θέ­σεις ια­τρι­κού και νο­ση­λευ­τι­κού προ­σω­πι­κού. Ο εξο­πλι­σμός πε­πα­λαιω­μέ­νος. Το προ­σω­πι­κό στα όρια της εξά­ντλη­σης. Αλλά αυτά είναι γνω­στά ή θα έπρε­πε να είναι γνω­στά σε όλους και ικα­νός λόγος ανη­συ­χί­ας και ερω­τη­μα­τι­κών.

Από την άλλη κι ενώ θα ήλ­πι­ζε κα­νείς ότι έστω και την ύστα­τη στιγ­μή θα μπο­ρού­σε να υπάρ­ξει μια συ­ντε­ταγ­μέ­νη προ­σπά­θεια ώστε να θρη­νή­σου­με όσο γί­νε­ται λι­γό­τε­ρους συ­ναν­θρώ­πους μας ζούμε έναν ασύλ­λη­πτο τρα­γέ­λα­φο. Κι όλα στο βωμό του κέρ­δους. Κι άντε με τον κάθε έμπο­ρα, εφο­πλι­στή και βιο­μή­χα­νο να κά­νεις κοι­νω­νι­κή πο­λι­τι­κή. Η εξέ­τα­ση σε ιδιω­τι­κό ερ­γα­στή­ριο στοι­χί­ζει 300 ευρώ όπου σου χρε­ώ­νουν και επί­σκε­ψη σε για­τρό καθώς τον έλεγ­χο για τους προη­γού­με­νους ιούς γρί­πης. Αε­ρο­πο­ρι­κές εται­ρεί­ες αρ­νού­νται επί δι­ή­με­ρο να πα­ρα­λά­βουν και να με­τα­φέ­ρουν δείγ­μα­τα ασθε­νών στην Αθήνα (Πα­στέρ) για εξέ­τα­ση, πλοιο­κτή­τριες εται­ρεί­ες δί­νουν άδεια από­πλου σε πλοία τους με ύπο­πτα κρού­σμα­τα στο πλή­ρω­μα, ασθε­νείς με­τα­φέ­ρο­νται χωρίς προ­φυ­λά­ξεις, άλλοι πε­ρι­μέ­νουν με τις ώρες να εξε­τα­στούν. Ακόμη και στην προ­σπά­θεια να κά­νεις τη­λε­φω­νι­κά πα­ραγ­γε­λία από γνω­στή αλυ­σί­δα σού­περ μάρ­κετ, σου απα­ντούν πως θα πα­ρα­λά­βεις σε… μία εβδο­μά­δα.

Κι όμως υπάρ­χει λύση. Την έδει­ξε η μα­κρι­νή Κίνα. Όταν μια επι­δη­μία γί­νε­ται πρό­βλη­μα όλης της κοι­νω­νί­ας, όταν μια κοι­νω­νία έχει παι­δευ­τεί στο να δρα συλ­λο­γι­κά, υπάρ­χουν οι υπο­δο­μές και το πρό­βλη­μα δεν είναι το κο­ντο­πρό­θε­σμο κέρ­δος μπο­ρούν να γί­νουν «θαύ­μα­τα». Εκα­τομ­μύ­ρια άν­θρω­ποι λει­τούρ­γη­σαν συ­ντε­ταγ­μέ­να, τέ­θη­καν σε κα­ρα­ντί­να, ου­σια­στι­κά αυ­το­πε­ριο­ρί­στη­καν πει­θαρ­χη­μέ­να, δέκα έξι νο­σο­κο­μεία προ­στέ­θη­καν στις προ­ϋ­πάρ­χου­σες υπο­δο­μές σε χρόνο ρεκόρ, χι­λιά­δες άν­θρω­ποι με­τεκ­παι­δεύ­τη­καν αστρα­πιαία σε άλλες ερ­γα­σί­ες. Με­τα­ξύ αυτών και αρ­κε­τές χι­λιά­δες για να τρο­φο­δο­τούν τα εκα­τομ­μύ­ρια των κλει­σμέ­νων στα σπί­τια τους με τα απα­ραί­τη­τα. Και φαί­νε­ται να το έλεγ­ξαν. 

Κι ας μην έχουν… θεό και «σώ­μα­τα» και «αί­μα­τα». Μέχρι κι ο φει­δω­λός σε ανά­λο­γες πε­ρι­πτώ­σεις ΠΟΥ εξε­πλά­γη δη­μό­σια για το επί­τευγ­μα. Και ήδη η Κίνα εξά­γει σχε­τι­κή… τε­χνο­γνω­σία. Σε Ιράκ, Ιράν και τώρα στην Ιτα­λία. Βο­ή­θεια που οι… ευ­ρω­παϊ­κές Γαλ­λία και Γερ­μα­νία την αρ­νή­θη­καν.

Δυ­στυ­χώς εμείς, γε­ω­γρα­φι­κά και όχι μόνο, εί­μα­στε στον αντί­πο­δα της Κίνας. Κα­τα­με­σής όμως του πα­ρα­λο­γι­σμού. Στην πηχτή μπόχα του σκο­τα­δι­σμού. Κλεί­νουν τα πάντα για να πε­ριο­ρι­στεί η με­τά­δο­ση του ιού, αλλά οι εκ­κλη­σί­ες πα­ρα­μέ­νουν ανοι­χτές. Ο ιός με­τα­δί­δε­ται σε οποιον­δή­πο­τε κλει­στό χώρο, εκτός των εκ­κλη­σιών. Και δεν βγαί­νει ένας σο­βα­ρός άν­θρω­πος να διαρ­ρή­ξει τα ιμά­τιά του. Με­γα­λο­πα­πά­δες – σύσ­σω­μη η εκ­κλη­σία προ­τρέ­πουν το δόλιο το κοινό να κοι­νω­νή­σει. Έγκλη­μα που θα μεί­νει ατι­μώ­ρη­το (του­λά­χι­στον προς ώρας). Ο ίδιος ο ΕΟΔΥ απα­ντού­σε πως δεν υπάρ­χει πρό­βλη­μα με την αγία κοι­νω­νία. Από κοντά και κά­ποιοι με­γα­λο­σχή­μο­νες για­τροί που φαί­νε­ται να ξε­πλη­ρώ­νουν… γραμ­μά­τια. Κά­ποιοι άλλοι ψελ­λί­ζουν πως «δεν έχει απο­δει­χθεί ότι ο ιός με­τα­δί­δε­ται με το σάλιο» και δεν ντρέ­πο­νται ή δεν φο­βού­νται να το εκ­στο­μί­ζουν. Έστω κι έτσι να ήταν – που δεν είναι, κά­νουν πως δεν γνω­ρί­ζουν ως επι­στή­μο­νες, πως το ασφα­λές θα ήταν να είχε απο­δει­χθεί πως «ο ιός ΔΕΝ με­τα­δί­δε­ται με το σάλιο». Ανισ­σό­ρο­ποι και φα­σί­ζο­ντες κυ­βερ­νη­τι­κοί, που ως υπουρ­γοί υγεί­ας που δια­τέ­λε­σαν είναι και υπεύ­θυ­νοι για το χάλι της, ζη­τούν υστε­ρι­κά και αλή­τι­κα δή­λω­ση αθε­ΐ­ας από τους συ­νο­μι­λη­τές τους.

Ανο­χύ­ρω­τοι από υπο­δο­μές και σ’ έναν αχταρ­μά ανε­λέ­η­του ανορ­θο­λο­γι­σμού. Η αγία κοι­νω­νία που… σώζει, «σώ­μα­τα» και «αί­μα­τα» θεών, πα­πά­δες που γλεί­φουν πα­τώ­μα­τα, οι «καλοί» χρι­στια­νοί που δεν κιν­δυ­νεύ­ουν, «ο ιός που εξα­γνί­ζει την αν­θρω­πό­τη­τα».

Ο Με­σαί­ω­νας εν έτει 2020. Λίγο θέλει ακόμη και θα καίμε κόσμο στην πυρά. Το 1233μτχ ο πάπας Γρη­γό­ριος ο 9ος ανα­κή­ρυ­ξε τις… γάτες όρ­γα­να του δια­βό­λου. Οι γάτες εξα­φα­νί­στη­καν από όλη την Ευ­ρώ­πη κι έτσι πυ­ρο­δο­τή­θη­κε η επι­δη­μία πα­νώ­λης το 1348. Αυτή τη φορά ήταν οι Εβραί­οι που έφται­γαν και με τη βο­ή­θεια της εκ­κλη­σί­ας τους εξό­ντω­σαν από όλη την ήπει­ρο. Στις μέρες μας, όσοι πε­θά­νου­με θα φταί­ει που εί­μα­στε λι­γό­τε­ρο χρι­στια­νοί ή άθεοι. Η κακή μας μοίρα. Όχι όμως το ξε­χαρ­βά­λω­μα της δη­μό­σιας υγεί­ας, το ξε­πού­λη­μα της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας και της χώρας, ο εκ­πη­θι­κι­σμός στον οποίο υπο­βαλ­λό­μα­στε τόσα χρό­νια.

Στέ­λιος Κα­νά­κης