Ο Θοδωρής Θεοδωρόπουλος, σημείωσε ότι το ερώτημα που καλείται να απαντήσει το δικαστήριο είναι το εξής: «Ήταν οι επιθέσεις αποτέλεσμα δράσης μεμονωμένων ατόμων που έδρασαν ως ιδιώτες εκτός πλαισίου Χρυσής Αυγής; Ή αντίθετα είναι το προϊόν οργανωμένων επιθέσεων που ανέλαβαν να εκτελέσουν ειδικές ομάδες, τα τάγματα εφόδου ή ομάδες κρούσης ή ομάδες ασφάλειας, που δρούσαν από συστάσεώς τους στα πλαίσια της ναζιστικής οργάνωσης, η οποία λειτουργούσε με απόλυτη στρατιωτική πειθαρχία, πίστη και υπακοή στον Αρχηγό και την ηγεσία, χωρίς μάλιστα μορφασμό και αντιλογία;»
 
Ακόμα και στο νόμιμο καταστατικό παρεισφρύει η «αρχή του αρχηγού»

Διαλέγοντας διαφορετικό «δρόμο» από τους υπόλοιπους συνηγόρους και την στοιχειοθέτηση της ύπαρξης του κατασταστικού που εισέφερε ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ψαρράς (με τις αναφορές στην «αρχή του αρχηγού» που αποτυπώνει εύγλωττα το ναζιστικό χαρακτήρα της οργάνωσης), ο Θοδωρής Θεοδωρόπουλος, αναφέρθηκε στο καταστατικό που η Χρυσή Αυγή, παραδέχεται. 
Στο νόμιμο, δηλαδή, αυτό που η ίδια η οργάνωση κατέθεσε στον Άρειο Πάγο το 2012. «Διευθύνων κατά τη γνώμη μας είναι ο ιθύνων νους της εγκληματικής οργάνωσης. Η ψυχή της, εκείνος που καθορίζει τη στρατηγική της, την ταυτότητά της, τον τρόπο προώθησης και εφαρμογής των στόχων της. Ακόμα και στο επίσημο καταστατικό του 2012, έχει παρεισφρήσει η αρχή του αρχηγού που κατοχυρώνει τον Μιχαλολιάκο. 
Το άρθρο 16 αναφέρει «η εκλογή γγ γίνεται από το συνέδριο, μόνο αν τεθεί θέμα από το 51% των συνέδρων, αλλιώς ανανεώνεται η θητεία του αρχηγού». Που αλλού υπάρχει τέτοια πρόβλεψη; Αυτή η διάταξη ήταν τόσο ασήμαντη για να της δώσουμε τη σημασία που έπρεπε; 
Στο άρθρο 17 -αναφέρομαι σ’ αυτά που οι ίδιοι θεωρούν νόμιμα- λέει «Ο γγ επιλέγει από τα μέλη της ΚΕ, τα μέλη του ΠΣ, επιλέγει βουλευτές, ευρωβουλευτές, καταρτίζει εκλογικούς συνδυασμούς».  {…} Άλλωστε αν γίνει και κανένα λάθος όπως στις Σέρρες, όπως ο Σιώης, παραιτείται λόγω φόρτου εργασίας, ορίζεται επιστημονικός συνεργάτης. 
Ο Αρχηγός είναι ο ένας, ο μοναδικός, «ο άνδρας ο ερχόμενος», που στόχος της ΧΑ είναι η θέλησή του, να γίνει θέληση του κράτους. Αμφιβολίες για το αν ο Μιχαλολιάκος ίδρυσε την οργάνωση, που χαράσσει την πολιτική της, δεν μπορεί να υπάρξουν. Έχει πλήρεις και απόλυτες εξουσίες στη διεύθυνση και καθοδήγησης των τοπικών. Όλοι αναφέρονται σ’ αυτόν είτε απευθείας είτε μέσω των ανωτέρω τους. Αποτέλεσμα αυτού του τρόπου λειτουργίας, είναι ο αρχηγός να έχει τον απόλυτο έλεγχο. Το γεγονός ότι η διεύθυνση αποδίδεται σε όλους τους βουλευτές, δεν έρχεται σε αντίθεση με το αρχηγικό κόμμα. Σε κάθε περίπτωση η δράση τους γίνεται στο πλαίσιο της εγκληματικής οργάνωσης. Ο δημόσιος έπαινός τους, η λεπτομερής τους πληροφόρηση, τους καθιστά συναυτουργούς στη διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης».
Η περίφημη «εντολή» Μιχαλολιάκου

Ο συνήγορος των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, μίλησε για «δογματικό μπέρδεμα» της ηθικής αυτουργίας με τη διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, εκ μέρους της εισαγγελέως. «Η κ. εισαγγελέας ρωτούσε αν έδωσε εντολή ο Μιχαλολιάκος. Τέτοια κατηγορία δεν υπάρχει κι όπως σε ανύποπτο χρόνο είχαμε σχολιάσει, ότι η ερώτηση ‘αν η ηγεσία έδωσε εντολή για τη δολοφονία του Φύσσα’, δεν έχει λόγο να γίνεται, γιατί δεν έχουμε κατηγορία ηθικής αυτουργίας. Θα είχε αν διερευνούσαμε για το αν υπάρχει τέτοια, που θα μπορούσε συμπληρωματικά να ασκηθεί δίωξη και για ηθική αυτουργία. Ήταν λάθος να θεωρείται προϋπόθεση η εντολή.
Το ερώτημα ετίθετο, σαν απαραίτητο και αναγκαίο στοιχείο. Για το αδίκημα της διεύθυνσης, δεν απαιτείται συγκεκριμένη εντολή. Η εισαγγελέας μπερδεύει δογματικά την διεύθυνση με την ηθική αυτουργία. Το μέλος διαπράττει τη δολοφονία μέσα στο πλαίσιο που καθόρισε ο διευθύνων».
«Πλημμέλημα είναι κατά την εισαγγελέα, κατά το κατηγορητήριο είναι κακούργημα»

Ο Θοδωρής Θεοδωρόπουλος, έψεξε την εισαγγελέα και για την μη ερεύνηση του κινήτρου της επίθεσης κατά των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, καθώς θεώρησε το αδίκημα πλημμέλημα. Αναφέρει σχετικά ο συνήγορος: «Η κ. εισαγγελέας δέχτηκε πραγματικά περιστατικά που είναι πολύ σημαντικά. Δέχτηκε ότι 25 + 25 άτομα μέλη και υποστηρικτές της ΧΑ, κρατώντας ρόπαλα με μεταλλικά ελάσματα, με 2 εξ αυτών ηταν επικεφαλής, δέχτηκε ότι όταν συναντήθηκαν με το ΠΑΜΕ, βγήκαν μπροστά και είπαν «θα εξαφανιστείτε». Ότι με τις κινήσεις τους προς τον Πουλικόγιαννη έδωσαν το μήνυμα της επίθεσης. Πέρα από την άποψη για τον ανθρωποκτόνο σκοπό, που μπορεί κανείς να κατανοήσει ως νομική ανάλυση, ότι στο τέλος έδωσαν εντολές ο Χατζηδάκης και ο Πανταζής και ξαναέφυγαν από τα σημεία που ήρθαν. 
Αυτή είναι η παραδοχή. Δεν μας είπε γιατί έγινε αυτή η επίθεση, πως μαζεύτηκαν 20 – 30 – 40- 50 στις 12 τα μεσάνυχτα; Πως πήγαν σ’ αυτό το συγκεκριμένο σημείο; Ποιο είναι το κίνητρο; Τι αποδείχτηκε; Τα SMS οι επικοινωνίες. Υπάρχει το επιχείρημα ότι «κατά την κρίση μου είναι πλημέλλημα και δεν εντάσσεται στην εγκληματική». Η εγκληματική οργάνωση όμως υπάρχει και χωρίς την τέλεση οποιασδήποτε κακουργηματικής πράξης. Μη τέλεση συνιστά ελαφρυντικό. 
Ακόμα και αν ήταν ορθό ότι ήταν πλημέλλημα, δεν πρέπει να βρούμε το κίνητρο; Πλημμέλημα είναι κατά την πρότασή της, το δικαστήριο πιστεύουμε ότι θα αποφασίσει ότι είναι κακούργημα, δεν έπρεπε να έχει πει ποιο είναι το κίνητρο; Αν δεν κατανοήσει κανείς τους λόγους των εγκληματικών πράξεων και ότι δεν τις τέλεσαν ως ιδιώτες, αλλά σχετίζονται με την οργάνωση και το πλαίσιο, δεν μπορεί να αντιληφθεί το νόημα της υπόθεσης». 
Το κίνητρο της επίθεσης στο ΠΑΜΕ 

Και σ’ αυτό το κεφάλαιο, ο συνήγορος των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, αξιοποίησε τα όσα εισέφεραν στη δίκη, οι κατηγορούμενοι και οι υπερασπιστές τους. Συγκεκριμένα, αξιοποίησε μερικές από τις χιλιάδες κοινοβουλευτικές ερωτήσεις των κατηγορούμενων πρώην βουλευτών, που η υπεράσπιση έφερε προς ανάγνωση, ώστε να καθυστερήσει τη δίκη.
Αναφέρει ο κ. Θεοδωρόπουλος: «Επίκαιρες ερωτήσεις της ΧΑ που ζητούν «εγγυητικές επιστολές για τις ναυτιλιακές εταιρείες», «εργασιακή ειρήνη στη ΝΖ», «κίνητρα για τις ναυτιλιακές εταιρείες», χαρακτηρίζουν τους αγώνες «εξωπραγματικές διεκδικήσεις εργαζομένων», ζητούν από το κράτος «να παρέχει διευκολύνσεις και δάνεια στους εφοπλιστές», ζητούν «φορολογικές ελαφρύνσεις για τους εφοπλιστές». 
Συμπέρασμα: Προκύπτει η πλήρης υιοθέτηση των αιτημάτων των εφοπλιστών από τη Χρυσή Αυγή. Ζητά περιορισμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Υιοθετεί τα συκοφαντικά τους επιχειρήματα. Ζητούν επέκταση των φορολογικών ρυθμίσεων ΦΠΑ για τις επιχειρήσεις και στην Ελλάδα. Ζητούν μείωση του «κόστους εργασίας». Θεωρούν ότι για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα, θέλουν φθηνότερα μεροκάματα, φοροαπαλλαγές κλπ. 
Σ’ αυτό το υπόβαθρο ανέλαβαν «να καθαρίσουν τη ΝΖ Ζώνη» μέσω της δολοφονικής βίας. Αν υλοποιούνταν οι επιδιώξεις τους, η ζωή των εργαζομένων θα υποβαθμίζονταν πιο πολύ. Άρα τα συνδικάτα έπρεπε να εξαφανιστούν. Και αφού δεν το πέτυχαν οι εργοδότες, ανέλαβε η ΧΑ. Τα αιτήματα αυτά, υιοθετήθηκαν και από το Συνδικάτο της ΧΑ. 
Ας συνεκτιμήσουμε τη δήλωση του Παναγιώταρου, που δεν είχε καμία σχέση με την Περιφέρεια, αναφέρει ότι «Ο Λαγός θα κάνει την κατάλληλη κίνηση όταν χρειαστεί για να φύγουν οι φαύλοι…».
Η υποβάθμιση των κατηγοριών και η επίκληση της υπόθεσης Φιλόπουλου

Απαντώντας στην εισαγγελική πρόταση για απαλλαγή του τάγματος εφόδου της Νίκαιας για «απλή συνέργεια» στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ο Θοδωρής Θεοδωρόπουλος, αναφέρθηκε και στην απόφαση της δίκης για τη δολοφονία του οπαδού του Παναθηναϊκού, Μιχάλη Φιλόπουλου. 
«Γνωρίζετε ότι μεταξύ των άλλων, συνιστά απλή συνέργεια και οποιαδήποτε ψυχική συνδρομή που συντελεί στην τέλεση της πράξης. Η ψυχική βοήθεια, μπορεί να είναι η απλή. Ο απλός συνεργός δεν χριεάζεται να γνωρίζει λεπτομέρειες τα σχετικά με τις πιθανότητες επιτυχίας. Δεν χρειάζεται να γνωρίζει ούτε τον τρόπο τελέσεως. Είναι μια απόφαση που θα σημειώσετε και θα μιλήσετε, είναι η απόφαση Φιλόπουλου, όπου συμμετείχαν και διάφοροι αξιόλογοι συνάδελφοι στη δίκη αυτή. 
Σ’ αυτήν την απόφαση, αναφέρεται ότι ο κατηγορούμενος είχε ενεργό συμμετοχή στην σύγκρουση, με την παρότρυνση του, με τις φωνές και τις κραυγές του, εξωθούσε τους συμμετέχοντες στις συγκρούσεις σε βιαοπραγίες. Γνώριζε ότι η συμμετοχή του είναι ενδεχόμενο να ενισχύσει τους αυτουργούς της πράξης και αποδέχτηκε το ενδεχόμενο. 
Αρκεί λοιπόν και η απλή παρουσία στον τόπο του εγκλήματος, πολύ παραπάνω όταν η απόφαση του δράστη ενισχύεται από τους απλούς συνεργούς ενθαρρύνουν και δυναμώνουν την απόφαση για δράση». 
«Η απόφασή σας θα συγκαθορίσει την ίδια την ιστορία»

«Το επίπεδο των αγορεύσεων των συναδέλφων, ήταν σε τόσο υψηλό σημείο μου δημιουργεί το πρόβλημα της συμφιλίωσης με το γεγονός ότι δεν μπορώ να τους υπερβώ. Οφείλω να εξάρω αυτή την ενότητα απόψεων που επιτεύχθηκε στην Πολιτική Αγωγή. Να σημειώσω ότι θα αποπειραθώ να προσθέσω στη φωνή μου, τη φωνή του Ανδρέα του Τζελή, της Ελευθερίας της Τομπατζόγλου που δεν θα μπορούσουν να αγορεύσουν. 
Η δίκη είναι ιστορικής σημασίας, τόσο που ίσως να μην μπορούμε να συλλάβουμε σήμερα. Εξ αντικειμένου στο σκεπτικό της, η απόφαση θα έχει αναφορά όχι μόνο στο παρόν, αλλά και στο παρελθόν στην αξιολόγηση της ναζιστικής ιδεολογίας, σε σχέση με την τέλεση συγκεκριμένων εγκλημάτων. Της ιδεολογίας που εξευτέλισε την ανθρώπινη ύπαρξη. Η απόφασή σας θα έχει προέκταση στο μέλλον, στη νέα γενιά. Η απόφασή σας ναι μεν δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το φαινόμενο, αλλά θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για επιστήμονες και διανοητές που θα σκύψουν πάνω από αυτή και τους λόγους που ανέκοψαν ή επιτάχυναν το φαινόμενο. 
Σε κάθε γραμμή της απόφασης, θα υπάρχει ιστορικό αποτύπωμα, αυτό της δικής σας ευθύνης και της δικής μας συμβολής. Κανείς μας, ούτε εσείς, δεν ζει εκτός κοινωνίας. Μέσα στην πολυπλοκότητά της, η καθημερινότητά μας επηρεάζει. Η απόφαση που θα εκδώσετε θα επηρεάσει και θα διαμορφώσει συνειδήσεις. Θα συγκαθορίσει, την ίδια την ιστορία».
Με πληροφορίες από reader.gr