Η ΔΑΠ στα πανεπιστήμια (φοιτητική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας) είναι κάτι ανάμεσα σε τουριστικό γραφείο, σε μπακαλόγατο που ανταλλάσσει σημειώσεις μαθημάτων με ψήφους, σε σπόνσορα κάθε είδους σκυλάδικου και σε εκφραστή –διαχρονικά- των πλέον καθυστερημένων και λούμπεν στοιχείων της εγχώριας αστικής τάξης. Δηλαδή συνιστά τον βασικό πόλο έλξης των πλέον ακροδεξιών, αμαθών και κοινωνικά καθυστερημένων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας. Πρόκειται ουσιαστικά για το μελλοντικό πολιτικό και οικονομικό προσωπικό της χώρας που προετοιμάζεται πυρετωδώς στα τουριστικά θέρετρα της Μυκόνου και της Αράχωβας για να «ανεβάσει την Ελλάδα ψηλά».
Αυτοί οι τύποι λοιπόν, ενίοτε καταπιάνονται με αδέξιο και άτσαλο τρόπο λόγω άγνοιας όπως και διανοητικής καταγωγής, με την ιστορία και την τέχνη. Έτσι η ΔΑΠ Κομοτηνής αποφάσισε να βγάλει αφίσα όπου καταδικάζει τον «ολοκληρωτισμό» από όπου και αν προέρχεται εξισώνοντας τον κομμουνισμό με τον ναζισμό. Ο τρόμος για το σφυροδρέπανο συναντά εδώ, την τεχνητή και ενίοτε συνειδητή άγνοια περί των βασικών ιστορικών κεκτημένων της πρόσφατης ευρωπαϊκής ιστορίας, αποτέλεσμα και της εξόφθαλμης ιστορικής παραποίησης που διεξάγεται μεθοδικά από τον ακροδεξιό συρφετό που συγκροτεί το καπιταλιστικό μόρφωμα της ΕΕ.
Οι απόγονοι λοιπόν των εγχώριων συνεργατών με τους ναζί, οι απόγονοι της ΕΡΕ του «εθνάρχη», του αρχιτέκτονα της βίας του φασιστικού παρακράτους που οδήγησε στην δολοφονία Λαμπράκη και όχι μόνο, ενώ στην συνέχεια επί χούντας πήγε στο Παρίσι όπου επί επταετία κρατούσε την αναπνοή του σε ένδειξη διαμαρτυρίας, οι απόγονοι των δολοφόνων του Πέτρουλα, του Κουμή και της Κανελλοπουλου, οι απόγονοι του Καλαμπόκα που δολοφόνησε τον αγωνιστή Νίκο Τεμπονέρα, τα απολειφάδια της ηρωικής ιστορίας της εργατικής τάξης και του λαού, τα απόβλητα του φοιτητικού κινήματος, έχουν την απύθμενη θρασυδειλία να εξισώνουν την ΕΣΣΔ και την εποποιία του Στάλινγκραντ με τον ναζιστικό οχετό, την ίδια ώρα που οι πολιτικοί τους πρόγονοι είτε κρυβόντουσαν στην Αίγυπτο είτε δήλωναν τυφλή πίστη στον Χίτλερ, με το αζημίωτο.
Ωστόσο πρέπει κάτι να τους αναγνωριστεί. Οφείλω με παρρησία να ομολογήσω πως ακόμη και ο τελευταίος Δαπίτης, ακόμη και ο πλέον καθυστερημένος Οννεδίτης, ακόμη και η τελευταία αγουροξυπνημένη δεξιά γλάστρα γνωρίζει κατά βάθος, πως το σφυροδρέπανο και οι κομμουνιστές είναι η μόνη πραγματική απειλή για τον γυάλινο κόσμο που έχουν χτίσει, κλέβοντας, ρημάζοντας και ποδοπατώντας τον κόσμο της εργασίας.
Ας φοβούνται λοιπόν. Ας τρομάζουν στον ίσκιο του σφυροδρέπανου, γιατί έχουν δίκιο. Ο τρίτος γύρος δεν παίχτηκε ακόμη και θα φροντίσουμε, να είναι ο τελικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου