Αρχαία πασοκιά νυν συριζοτρολιά...
Ένα από τα πρόσωπα που προκάλεσαν αρκετές συζητήσεις στη χθεσινή ανακοίνωση είναι εκείνο του νέου υπουργού "Προ.Πο" Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ένα από τα δυο βαριά σημιτικά ονόματα (Μαζί με τη Λίνα Μενδώνη) που πήραν μεταγραφή στη γαλάζια παράταξη, με τη Φώφη, άλλοτε υφυπουργό του Σαμαρά να διαγράφει τους δύο από το ΚΙΝΑΛ, σε μια κίνηση υπέροχης πολιτικής ειρωνείας. Με “παράσημό” του τη σύλληψη των μελών και την εξάρθρωση της 17Ν όταν είχε το αντίστοιχο χαρτοφυλάκιο επί ΠΑΣΟΚ, ο Χρυσοχοΐδης πιθανόν να φιλοδοξεί να προσθέσει στα γαλόνια που θα το απονείμει η αστική τάξη και την “εκκαθάριση των Εξαρχείων”, ενώ αν επί ημερών του υπάρξουν σκληρές καταδικαστικές αποφάσεις στη δίκη της ΧΑ, είναι πολύ ορατό το ενδεχόμενο να περηφανεύεται και για τον πόλεμό του “ενάντια στα 2 άκρα”.
Μέσα στη χρόνια της κρίσης, τον θυμόμαστε κυρίως από το ότι δεν πρόλαβε να διαβάσει τα μνημόνια, αλλά ευτυχώς ούτε τώρα θα χρειαστεί να το κάνει, αφού ο Σύριζα μας έβγαλε από αυτά και μπορούμε να παίρνουμε μέτρα χωρίς να μας τα υπαγορεύει κανένας απέξω. Υπάρχουν όμως κι άλλες, λιγότερο γνωστές πτυχές της πορείας του άρτι διορισθέντος υπουργού, όπως τότε που κατηγορούσε το ΚΚΕ για “αριστερό ψάλτη της δεξιάς”, όπως έκανε τότε ο αρχηγός του ο ΓΑΠ, απλά με άλλη φρασεολογία:
Ανατρέχοντας λοιπόν στο ψηφιακό αρχείο της πάλαι ποτέ Ελευθεροτυπίας, βρίσκουμε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του τότε βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, στις 31 Μαΐου 2009, λίγους μήνες πριν ο ΓΑΠ έρθει καβάλα στο άλογο για να μας βάλει καλπάζοντας στο ΔΝΤ και το αδιάβαστο πρώτο μνημόνιο. Αξίζει για ιστορικούς λόγους να διαβαστεί ολόκληρη, για να δούμε ένα λάβρο Χρυσοχοΐδη να ξιφουλκεί κατά της ΝΔ και κατά του ΣΕΒ που “θέλγεται από το ανεκπλήρωτο όνειρο του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα” και το δημοσιογράφο Τάσο Παππά, να κάνει την προφητική εκτίμηση (για να φανεί ότι “στριμώχνει” τάχα το συνομιλητή του) ότι η οικονομική κρίση (τότε εννοούσαμε τη διεθνή, εκείνη που είχε αρχίσει το 2008 με την κατάρρευση της Λίμαν Μπράδερς) δεν είχε φανεί σε τέτοια έκταση στην Ελλάδα.
Το κλου όμως είναι το ερώτημα που ακολουθεί:
Αντικομμουνισμός είναι, κατά την κ. Παπαρήγα, να πολεμάς το ΚΚΕ με ανήθικα μέσα. Κι αυτό κάνει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ισχυρίζεται το ΚΚΕ.– Το ΠΑΣΟΚ σέβεται όλους τους πολιτικούς χώρους και διατυπώνει την κριτική του πάντοτε με πολιτικούς όρους. Ωστόσο, η «πολιτική ασυλία» που επιδιώκει το ΚΚΕ είναι αναντίστοιχη με την ιστορική συγκυρία, το σημερινό πολιτικό περιβάλλον αλλά και με την πρακτική της ισοπεδωτικής ταύτισης ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. που ακολουθεί αταλάντευτα χρόνια τώρα. Πρέπει επιτέλους όσοι επικαλούνται την πρόοδο σε αυτή τη χώρα να πάρουν θέση και να συνταχθούν σε ένα ευρύτερο μπλοκ προοδευτικών δυνάμεων που επιθυμούν να φέρουν μόνιμες, κοινωνικά δίκαιες και ουσιαστικές αλλαγές στη χώρα. Το ΚΚΕ με τη στάση απόλυτης άρνησης σε αυτό το αίτημα δηλώνει ουσιαστικά ότι επιθυμεί να συνεχίσει να λειτουργεί σαν βασικό ανάχωμα υπέρ της συντήρησης.
Δεν είναι απολαυστικό μόνο το ότι άνθρωπος που έτρεξε να συνδράμει δύο φορές ως υπουργός τη ΝΔ, την πρώτη φορά στο χαρτοφυλάκιο Υποδομών και μεταφορών (2013 ως 25 Γενάρη 2015) στα πλαίσια της συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ, κι αυτή τη φορά ως “ανεξάρτητος” πια εξωκοινοβουλευτικός, έλεγε δεκανίκι της συντήρησης του ΚΚΕ, αλλά πως, αν στην απάντηση αντικαταστήσεις τη λέξη ΠΑΣΟΚ με το ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσε να είναι κάλλιστα και πρόσφατη δήλωση τέως κυβερνητικού στελέχους της ΠΦΑ. Ακόμα και τα περί “ασυλίας” του ΚΚΕ τα ξανακούσαμε πρόσφατα από στελέχη της τωρινής αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, πιο διασπασμένο από ποτέ, ανάμεσα σε 4 κόμματα (από ΝΔ μέχρι Μέρα25), αλλά εξίσου δυνατό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου