Τα λεφτά του ΣΥΡΙΖΑ ρε κλέφτες ΚΚΕδες;;

Τα λεφτά του ΣΥΡΙΖΑ ρε κλέφτες κκεδες;; 

Τα λεφτά που με τοσο κόπο κλέβει η κυβέρνηση από τους μισθωτούς πάτε και τα κάνετε έργα για τον απλό κοσμάκη; 

Θα πεινάσει ο Μπόμπολας επειδή ο Πελετίδης κοιτάει το συμφέρον του λαού της Πάτρας;

Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη κι εν προκειμένω και μπόλικο αντικομμουνισμό. 

Ο Κώστας Πελετίδης προκαλεί πονοκέφαλο – το λιγότερο – στους αντιπάλους του εδώ και χρόνια, αλλά όσο πλησιάζουν οι δημοτικές εκλογές, τα όποια προσχήματα υπήρχαν και όλα τα χαρτιά πέφτουν στο τραπέζι, μόνο που καταρρέουν κυριολεκτικά σα χάρτινος πύργος, οδηγώντας σε ολοένα και πιο παραληρηματικό λόγο.

Όσο μάλιστα αδυνατούν να βρουν τον αντι – Πελετίδη “χωρίς ανθρακικό”, κι όσο καταρρέουν οι συκοφαντίες για τη διαβόητη “βίλα” που “κλείνει το δρόμο σε περίπτωση πυρκαγιάς”, τόσο πιο απροκάλυπτες και συνάμα χυδαίες γίνονται οι επιθέσεις.

Μετά την πρόσφατη άρνηση τοπικού μέσου να δημοσιεύσει πληρωμένα μπάνερ για κοινωνικές δράσεις του δήμου, τη σκυτάλη πήρε ο βουλευτής Αχαΐας του κυβερνώντος κόμματος Ανδρέας Ριζούλης, ο οποίος είναι βέβαια γνωστός και για παλιότερες επιθέσεις του στο δήμαρχο Πάτρας.

Μόλις πριν λίγες μέρες είχε χαρακτηρίσει “τσάμπα μάγκα” και “τσάμπα επαναστάτη” τον Πελετίδη λόγω της ενέργειάς του υπέρ της επανασύνδεσης ρεύματος σε πολίτες που αδυνατούσαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, ενώ, σύμφωνα με πρωτοσέλιδο εβδομαδιαίου τοπικού εντύπου, επανήλθε δριμύτερος σε δύο συνεντεύξεις του σε τοπικά μέσα, στο κανάλι Super B και το ραδιοφωνικό σταθμό Max Fm.

Τώρα, ο κυβερνητικός βουλευτής κατηγόρησε τον Πελετίδη ότι δεν αξιοποιεί κονδύλια της κυβέρνησης, την ίδια στιγμή που αποκρύπτει ότι μια σειρά έργων έχουν γίνει με χρηματοδότηση από το υπουργείο, παρουσιάζοντάς τα ως αποτέλεσμα “επαναστατικής πολιτικής”.

Δεν ξέρει αλήθεια κανείς τι να πρωτοσχολιάσει. Ότι ο Πελετίδης ποτέ δε μίλησε για “επαναστατική πολιτική”, ούτε ισχυρίστηκε πως χτίζει “σοσιαλισμό σε ένα δήμο; 

Ότι σταθερά εξαντλεί κάθε πηγή χρηματοδότησης για το λαό της πάτρας, και πως όταν αυτή έρχεται, δεν είναι αποτέλεσμα “χάρης” της κυβέρνησης, αλλά υποχρέωσής της, την οποία θα τηρούσε πολύ λιγότερο αν δεν υπήρχε η συνεχής πίεση της συγκεκριμένης δημοτικής αρχής; 

Ότι τα λεφτά αυτά είναι από τους φόρους του εργαζόμενου λαού κι όχι ιδιοκτησία της κυβέρνησης ή ενός κόμματος;

Μπορεί βέβαια ο κύριος Ριζούλης να αναφέρεται σε κονδύλια της κυβέρνησης που προορίζονται ως ζεστό χρήμα στις τσέπες ομίλων και επιχειρηματιών, δηλαδή τους ορκισμένους εχθρούς της σημερινής διοίκησης και βασικούς αντιπάλους του ίδιου του πατραϊκού λαού. Αυτά πράγματι δεν έχει κανένα λόγο να τα “αξιοποιήσει” ο δήμος, τη στιγμή μάλιστα που δεν του επιτρέπεται -ακριβώς επειδή δεν υφίσταται κεντρικά κάποια “επαναστατική πολιτική”- να κάνει χρήση διαφορετική από αυτή που το θεσμικό πλαίσιο χορήγησής τους ορίζει.

Ό,τι κι αν εννοεί ο βουλευτής του Σύριζα, το μόνο βέβαιο είναι πως με τέτοιου επιπέδου αντιπαράθεση, μάλλον καλό κάνει στο δήμαρχο, παρά κακό, αφού ξεσκεπάζει μόνος του το ποιόν των αντιπάλων και της επιχειρηματολογίας τους.

Κυρίως όμως αποκαλύπτει τον πανικό τους μπροστά στο σοβαρό ενδεχόμενο και η επόμενη πενταετία να βρει στο τιμόνι μια δημοτική αρχή αντίπαλο κάθε αστικής κυβέρνησης και της τάξης την οποία αυτές υπηρετούν.

Με πληροφορίες από Κατιούσα