1. Το στεφάνι του Τσίπρα στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής στις 26 Γενάρη. Επικοινωνιακό γκολ από τα αποδυτήρια.
2. Ο Λαπαβίτσας που τραγουδούσε τον ύμνο του ΕΑΜ για να γιορτάσει τη νίκη… Ο ΣΥΡΙΖΑ μας έσωσε απ’ την πείνα, θα μας σώσει κι από τη σκλαβιά…
3. Ο πολιτικός έρωτας με τους ΑΝΕΛ, που συνεχίζεται με άλλες μορφές
4. Ο πόρτα – πόρτα αντισημίτης Δημήτρης Καμμένος, που έγινε υφυπουργός για μια μέρα και μέχρι πριν από λιγότερο από χρόνο στήριζε την συγκυβέρνηση ως βουλευτής των ΑΝΕΛ.
5. Ο ανασχηματισμός και το… “αριστερό άνοιγμα” με την Παπακώστα
6. Ο ένστολος Πάνος, με τις στολές από τα Jumbo για τις Απόκριες…
7. Ο μικρός γιος που διαχειριζόταν το τουίτερ του Καμμένου και οι γραβάτες με τα πέη
8. Η απόβαση των ΜΑΤ στη Λευκίμμη της Κέρκυρας για την καταστολή των κινητοποιήσεων ενάντια στο ΧΥΤΑ
9. Η παρ’ ολίγον εμφάνιση του Καμμένου σε συνέδριο υπέρ του αρχηγού της ΧΑ Γρίβα στην Κύπρο, με συνδιοργάνωση του ελληνικού ΓΕΣ
10. Η ανάδειξη της Μπουμπουλίνας σε υποναύαρχο μετά θάνατον. Οσονούπω κι η Αλίκη (Νατάσσα) υπολοχαγός.
11. Ο Παΐσιος ανακηρύχθηκε προστάτης των διαβιβαστών
12. Το ξύλο και τα χημικά στους συνταξιούχους
13. Ο φόρος τιμής στη Μακρόνησο, χωρίς να πέσουν πάνω τους τα μνημεία να τους πλακώσουν
14. Η σαγιονάρα του Κατρούγκαλου μετά το ατύχημα που είχε στην μπανιέρα, όταν μπέρδεψε το κρύο με το ζεστό και την Αριστερά με τη Δεξιά.
15. Οι σχέσεις – μπίζνες με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ
16. Οι πωλήσεις βλημάτων στο επίσης κράτος – δολοφόνο και τροφοδότη της τρομοκρατίας Σαουδική Αραβία, με τον Κώστα Ζαχαριάδη να δηλώνει πως αν δεν το κάναμε εμείς, θα βρισκόταν κάποιος άλλος…
17. Το “ουάου” και το You just killed Troika… Βαρουφάκ δεμ…
18. Οι δημιουργικές ασάφειες και το 70% του μνημονίου που είναι καλό
19. Η αλλαγή ονομάτων, από την Τρόικα στους θεσμούς-εταίρους, κι από το Μνημόνιο στο Πρόγραμμα…
20. Οι ανάσες αξιοπρέπειας και η κριτική στήριξη από τμήματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς μέχρι τον Ιούλιο του 15′
21. Το δημοψήφισμα ΟΧΙ – ΝΑΙ και το δίλημμα μεταξύ συμφωνίας και ακόμα χειρότερης συμφωνίας
22. Οι χοροί και τα πανηγύρια που στήθηκαν στο Σύνταγμα από Συριζαίους περήφανους για τη μεγάλη νίκη
23. Τα δάκρυα της Περιστέρας κάθε 5η Ιούλη
24. Η kolotoymba που έγινε διεθνής όρος.
25. Οι 17 ώρες διαπραγμάτευσης και ο έρπης από τη… σκληρή διαπραγμάτευση
26. Η υπερψήφιση του 3ου Μνημονίου το μεσημέρι της άλλης μέρας, παραμονές Δεκαπενταύγουστου.
27. Η… “αγγλική προφορά” του Τσίπρα με το σατανικά καλό Τραμπ…
28. Η καταστροφή – πλημμύρα στη Μάνδρα με αριθμό νεκρών που ποτέ δε διευκρινίστηκε πλήρως
29. Οι 100 νεκροί στο Μάτι της Αττικής
30. Η συνέντευξη τύπου Τόσκα και λοιπού επιτελείου για να πουν ότι δεν έγινε κανένα σοβαρό λάθος
31. Η επίρριψη ευθυνών σε όσους δεν ήξεραν κολύμπι κι είχαν χτίσει αυθαίρετα
32. Η εμφάνιση στην Ιθάκη που θύμισε ΓΑΠ και Καστελόριζο
33. Η περιφερόμενη βουλευτής Θεοπεφτάτου στην Ιθάκη, για να φαίνεται πως ο πρωθυπουργός συναντά παντού ενθουσιασμένα πλήθη.
34. Οι πανηγυρισμοί για την έξοδο από τα Μνημόνια, που άφησαν πίσω ενθύμιο 700 μνημονιακούς νόμους.
35. Το We Are the World του Νίκου Κοτζιά στη σύνοδο του ΝΑΤΟ
36. Οι φαρμακερές μπηχτές στο Υπουργικό Συμβούλιο, μεταξύ Κοτζιά και Καμμένου, για μυστικά κονδύλια…
37. Η Σία Αναγνωστοπούλου να μας μιλά για τον “αντιιμπεριαλισμό” της Συμφωνίας των Πρεσπών
38. Τα μαθήματα λενινισμού, από τον Τσακαλώτο ως τον Τσίπρα, με τσιτατολογία της κακιάς ώρας.
39. Η δήλωση Τσακαλώτου πως το συνταξιοδοτικό θα λυθεί με “φυσικό τρόπο” τα επόμενα χρόνια.
40. Το προσφυγικό και η ντροπή της Μόριας…
41. Οι αυξήσεις στα διόδια και τον αριθμό των σταθμών ανά την επικράτεια…
42. Ο νόμος για την απεργία με το 50% +1, που αφήνει ελάχιστα περιθώρια κινητοποιήσεων…
43. Η αύξηση του κατώτατου μισθού με υπουργική απόφαση, βάζοντας ταφόπλακα στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας
44. Η γενίκευση της ελαστικής εργασίας, με την πλειονότητα των νέων συμβάσεων να είναι “ευέλικτες”
45. Η γραβάτα του Τσίπρα ως επικοινωνιακό σόου
46. Το κίνημα της γραβάτας για το ασφαλιστικό
47. Το ξύλο στο Δελή, τη Δριμάλα και άλλους εκπαιδευτικούς διαδηλωτές…
48. Οι μαθητές χωρίς καθηγητές σε πολλά σχολεία, ακόμα και σε μαθήματα που εξετάζονται πανελλαδικά
49. Ο ασφαλίτης στο ΕΚ Θεσσαλονίκης και οι αλλεπάλληλες εμφανίσεις του.
50. Το Σπουδαστικό της Ασφάλειας που αναβίωσε
51. Η εκτόξευση των εργατικών “ατυχημάτων” χάρη και στην πλήρη διάλυση των όποιων ελεγκτικών μηχανισμών
52. Το ξέπλυμα της χρυσής αυγής, πχ με τον Κασιδιάρη και τις βόλτες στο Καστελόριζο
53. Τα αρχαία μνημεία στο Υπερταμείο για ξεπούλημα…
54. Οι πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών που θα σώζονταν κι έγιναν ξύλο στους διαδηλωτές
55. Η επανακρατικοποίηση – παρωδία του ΟΑΣΘ
56. Η διατήρηση κι επέκταση των ανοιχτών καταστημάτων τις Κυριακές
57. Ο Μέρτζος και ο Μαραντζίδης που μπήκαν στο μεγάλο στρατόπεδο της “Προόδου” με βάση τις Πρέσπες
58. Η σκανδαλολογία και η Novartis ως μείζον θέμα…
59. Η βεντέτα Πολάκη – Άδωνι με αφορμή το τελευταίο (και όχι μόνο) και το υψηλό επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης…
60. Οι άδειες καναλιών όπου έκλεισε για τρεις μέρες καπιταλιστές σε ένα δωμάτιο, σε μια παρτίδα πόκερ, σε ένα σενάριο από ταινία…
61. Το κλείσιμο του Μέγκα, που παρουσιάστηκε το μεγαλύτερο πλήγμα στη διαπλοκή από καταβολής ελληνικού κράτους
62. Η κυρα-Μέρκελ που τελικά δεν γκο-μπακ αλλά στηρίζει την κυβέρνηση…
63. Ο Ντάισελμπλουμ να δηλώνει πως με Τσίπρα και Τσακαλώτο έγιναν όλα ευκολότερα
64. Ο Τσίπρας να εκφωνεί λόγο στην Αβάνα στην κηδεία του Φιντέλ, για να αντλήσει πολιτική υπεραξία, λίγο πριν γίνει κολλητός της διακυβέρνησης Τραμπ
65. Η επίσκεψη Ομπάμα, τελευταία του ως προέδρου, με τον Τσίπρα να μην κάνει καμιά απόπειρα να κρύψει την πλήξη του
66. Το ροζ ξέπλυμα (pink washing) με το κουτσουρεμένο Σύμφωνο Συμβίωσης και την ταυτότητα φύλου
67. Η διάλυση της Νεολαίας, η επανεκκίνηση του Φεστιβάλ με το… “Σπούτνικ” και το ποσοστό στις φοιτητικές εκλογές που παλεύει να περάσει τη μονάδα.
68. Ο στρατός των μετακλητών σε όλες τις θέσεις.
69. Η υπεράσπιση του αγάλματος Τρούμαν και οι δίκες εναντίον φοιτητών
70. Ο ΕΝΦΙΑ που θα καταργούνταν αλλά έγινε συνήθεια
71. Ο τρομονόμος 187 Α, που δεν καταργήθηκε ποτέ και ταλαιπωρεί ακόμα αθώους πολίτες
72. Το μνημονιακό σερί της Θεοδώρας Τζάκρη που συνεχίζει με το απόλυτο
73. Το διαστημικό πρόγραμμα που ετοιμάζει ο Νίκος Παππάς, στέλνοντας ευχετήριες κάρτες
74. Οι βάσεις που δεν έφυγαν, αλλά θα γίνουν κι άλλες, αφού… αφήνουν και πέντε δεκάρες.
75. Ο Γαβρόγλου να καταθέτει στεφάνι στα κάγκελα του Πολυτεχνείου, αφού από τη γιούχα οι Συριζαίοι δεν κατάφεραν να πλησιάσουν το μνημείο. Δύο χρόνια πριν, τα συριζοτρόλα πανηγύριζαν για την πρωτιά του Τσίπρα να καταθέσει στεφάνι ως πρωθυπουργός (αν και τον είχε προλάβει ο Ανδρέας…)
76. Τα μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία του Πολυτεχνείου, που μπαίνουν στην ουρά της πορείας και με απόσταση ασφαλείας από όλους τους άλλους, για να μην έχουν δυσάρεστες συναντήσεις με διαδηλωτές.
77. Η επιστροφή Κουβέλη στην κυβέρνηση, πρώτα ως υφυπουργός Άμυνας – γέλια κοινού – και μετά ως υπουργός ναυτιλίας.
78. Τα συγχαρητήρια του ΣΕΒ στην κυβέρνηση για την έξοδο από τα μνημόνια
79. Η δήλωση του Πάγιατ πως οι ελληνο-αμερικανικές σχέσεις βρίσκονται ιστορικά στο καλύτερό τους σημείο
80. Η εκδήλωση για τα Σοβιέτ και τον εξηλεκτρισμό, την ώρα που ξεπουλούσαν τη ΔΕΗ
81. Η πετρελαιοκηλίδα της Αγίας Ζώνης στο Σαρωνικό, για την οποία κανείς ποτέ δεν τιμωρήθηκε
82. Η Eldorado Gold που πηγαινοέρχεται σαν τον ειδικό φρουρό που αναβοσβήνει
83. Ο Βελουχιώτης στο γραφείο του Σπίρτζη
84. Οι μαντινάδες και οι ψαροντουφεκιές του Πολάκη
85. Τα γεμιστά της Θεανώς Φωτίου
86. Ο Τσακαλώτος και ένας μεγάλος έρωτας με τη Σκάρλετ Γιόχανσον που δε γεννήθηκε ποτέ
87. Το κλείσιμο της εφημερίας στο Αττικό νοσοκομείο, αφού είχαν γεμίσει και τα ράντζα
88. Οι νεκροί από τα μαγκάλια, που έπαψαν πια να είναι ένδειξη “ανθρωπιστικής κρίσης” όπως επί Σαμαρά…
89. Ο Νεφελούδης του Υπουργείου Εργασίας να μιλάει για “φασιστική τρομοκρατία” του ΠΑΜΕ, εντοπίζοντας σωστά το βασικό του εχθρό…
90. Η δήλωση του Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη πως “οι αναρχοκομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ λύνουν προβλήματα”…
91. Η δήλωση του Σουλτς πως η καρδιά του ανήκει στο ΠΑΣΟΚ αλλά εμπιστεύεται τον Τσίπρα
92. Η επίσκεψη του Σκουρλέτη στην πρεσβεία της Βενεζουέλας, χωρίς να βρει ούτε μια λέξη καταδίκης για τις ΗΠΑ και το πραξικόπημα.
93. Ο διαχωρισμός-ανέκδοτο Εκκλησίας-Κράτους, με το δεύτερο να πληρώνει διατροφή…
94. Το άρθρο Τσίπρα που αναρωτιόταν στον τίτλο “ήταν ψεύτης ο Παπανδρέου”;
95. Ο εγκάρδιος αποχαιρετισμός στον Κουρή, τον πρωτομάστορα του Αυριανισμού.
96. Η ανακάλυψη της Αμερικής (άλλο η κυβέρνηση, άλλο το κράτος), κάθε φορά που στριμώχνονται με άδικες δικαστικές αποφάσεις -που δεν τους εμποδίζει να πανηγυρίζουν τις αντίθετες περιπτώσεις, σαν πολιτικές νίκες.
97. Η θετική ενέργεια της Λυδίας Κονιόρδου που έγινε Υπουργός Πολιτισμού. Ο διαλεχτικός υλισμός στα καλύτερά του…
98. Ο τζάμπα αντι-ρατσισμός με τις πλάτες του Αντετοκούνμπο.
99. Τα αντικομμουνιστικά ντοκιμαντέρ στο παραμάγαζο της ΕΡΤ
100. Τα αντάρτικα τραγούδια στο πιάνο του Μαξίμου
Τα συριζοτρόλ, η Πασοκιά, ο ευτελισμός της έννοιας “Αριστερά” και… και.. και…
Τελικά οι εκατό στιγμές ήταν πολύ λίγες. Αλλά τα τέσσερα χρόνια ήταν πολλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου