Οχι, πίσω από τις λέξεις δεν κρύβεται ο Αλέξης, κατά το αστειάκι των πρώτων ημερών, της «πρώτη φορά αριστεράς», μετά από κείνα τα αμεσοδημοκρατικά δρώμενα της πλατείας Συντάγματος, που έφεραν στο ίδιο μετερίζι τον Βαρουφάκη και τον Κατρούγκαλο με την Λουκά και τους χρυσαυγίτες.
Τρία χρόνια κυβερνητικής σύμπραξης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, μετά το τρίτο μνημόνιο, το ψηφισμένο, και ενόψει της εξόδου του δανειακού Μεσολογγίου, με χυδαία εξωραϊσμένο κοινοβουλευτικά το ναζισμό σε εθνικιστική παράταξη και τα δρώμενα μεταφερμένα στην πίστα των τηλεοπτικών παραθύρων, οι λέξεις, εκτός του ότι έχουν ευτελιστεί, έχουν γίνει και εξαιρετικά επικίνδυνες.
Σαν εκείνη την ύπουλη διάβρωση που επιφυλάσσει στα κτίσματα η υγρασία και η θεμελίωση σε σαθρό έδαφος, ή οι τερμίτες και οι αρουραίοι, ανάλογα με την περιοχή εφαρμογής και επιδίωξης των στόχων του καπιταλισμού.
Για την κυβερνώσα αριστεροδεξιά, για παράδειγμα, οι συγκεντρώσεις και οι κινητοποιήσεις όπου Γης για την Εργατική Πρωτομαγιά είχαν στόχο (;) τη δημοκρατία και την εργασία με αξιοπρέπεια.
Για τη δημοκρατία, στην πραγματικότητα για την ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, δεν αξίζει λόγος ή αντίλογος, αφού παραμένει αρμοδιότητα των σπαραγμάτων του τέως ΠΑΣΟΚ, μετά Δημοκρατική Συμπαράταξη, τώρα ΚΙΝΑΛ και αύριο ποιος ξέρει πώς, ποιος και τι.
Ομως, για την εργασία με αξιοπρέπεια πίπτει και λόγος και ράβδος στην εργατική τάξη, ενόψει του δολοφονικού «ολιστικού σχεδίου ανάπτυξης», που ετοιμάζεται να υλοποιήσει η κυβέρνηση με σειρά από κομματικές φιέστες απ' άκρου εις άκρον της χώρας, με τη βοήθεια αστυνομικών ορδών προστασίας και παρουσία των πρόθυμων κολαούζων του κάθε γκουβέρνου.
Πίσω απ' αυτές τις βαρύγδουπες λέξεις δύσκολα θα διακρίνει κανείς τον εκφασισμό των εννοιών όπως «ολιστική», που παραπέμπει σε «λύσεις» άλλων εποχών, κι ακόμη μυρίζει καμένη σάρκα. Η ουσία αυτής της λύσης, που θα έρθει ως αναπτυξιακό σχέδιο της χρεοκοπημένης αστικής οικονομίας για να καταποθεί η μεταμνημομιακή εποπτεία των δανειστών - τοκιστών, είναι η Ρήτρα Μη Αναστρεψιμότητας των μεταρρυθμίσεων, που ψηφισμένες ήδη εφαρμόζονται ή θα εφαρμοστούν.
Η μετάφραση είναι απλή. Για να μας βάλει στη δικιά της κανονικότητα η κυβέρνηση Τσίπρα θα πρέπει να εγγυηθεί ότι:
- Θα εφαρμοστούν στο ακέραιο όλα τα μνημόνια, πρώτο, δεύτερο και τρίτο.
- Θα διατηρηθεί ο στραγγαλισμός λιτότητας έως το 2022.
- Δεν θα επανέλθουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, ακόμα κι αν ενδυθούν το μανδύα του συναινετικού βιασμού.
- Οι συντάξεις θα περικοπούν από την Πρωτοχρονιά του 2019 και θα μείνουν πετσοκομμένες και παγωμένες τουλάχιστον μέχρι το 2022.
- Καμιά ιδιωτικοποίηση δεν θα αναιρεθεί και η λίστα του ξεπουλήματος θα μεγαλώσει!...
Εργασία με αξιοπρέπεια, λοιπόν, είναι να δεχτούν την εργασιακή βαναυσότητα, τα άθλια επισφαλή μεροκάματα και τους μισθούς 350 - 400 ευρώ οι εργαζόμενοι, με υπομονή, χαμόγελο και γυρίζοντας, όπως λέει ο κ. Τόσκας, πλευρό για να κοιμηθούν, την ώρα που οι οχτροί έχουν μπει στην πόλη της ζωής τους και ξεθεμελιώνουν και τον εργασιακό βίο και την καθημερινότητα.
Η αξιοπρέπεια, κατά τον πρωθυπουργό, δεν μπορεί λοιπόν παρά να είναι ψήφος, στήριξη και ανοχή στην πρόθεσή του να «σχεδιάσει ξανά το παραγωγικό μοντέλο της χώρας βάζοντας στο επίκεντρο (!) τον εργαζόμενο».
Οπότε το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ κι όλοι όσοι μαζί τους απαιτούν κυριολεκτικά επιστροφή των κλεμμένων, αυξήσεις μισθών και συντάξεων, ουσιαστικές Συλλογικές Συμβάσεις, έξοδο μια κι έξω από τα μνημόνια και τους ανθρωποβόρους σχηματισμούς συμφερόντων, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, είναι αναξιοπρεπείς, ουτοπιστές και αιθεροβάμονες, παγερά αδιάφοροι για τη Ρήτρα Μη Αναστρεψιμότητας, που ολιστικά εξαφάνισε, από το χάρτη της εργατικής τάξης, τους ιδεολογικά αριστερόχειρες που γράφουν ή με το δεξί ή με τα πόδια την Ιστορία στα μέτρα τους.
Δεν υπάρχει μισός εργαζόμενος που να μην ξέρει τι πάει να πει τιμή της εργατικής τάξης, που είναι συνώνυμη της αξιοπρέπειάς της και των αγώνων της.
Ακόμα κι αυτοί που εφιαλτικά εκβιαζόμενοι παραβλέπουν την εμπειρία της αριστεροδέξιας τριετίας, ξέρουν πως πίσω από τις λέξεις η αριστερά, η ευρωπαϊκώς κυβερνώσα και η ΝΑΤΟικώς εκτελούσα διαταγές για να βρεθεί σε θέση διαχειριστή της αστικής εξουσίας, έχει υπογράψει εξαρχής τη ρήτρα καταστροφής της μήτρας που τη γέννησε πριν από 100 χρόνια. Μπουκάρισε στο χρηματοκιβώτιο των αγώνων, το διέρρηξε κι έκλεψε ακόμα και τις λέξεις...!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου