Είναι πραγματικά γελοίο αλλά συνάμα και εξοργιστικό να βλέπει κανείς τις εικόνες στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να επισκέπτονται τη Μακρόνησο, για να τιμήσουν τους αγωνιστές Μακρονησιώτες των οποίων τις συντάξεις έχουν περικόψει.
Σε μια θλιβερή από άποψη κόσμου επίσκεψη, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, των μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων, του καλού Τραμπ και του ψεκάσματος των ΜΑΤ σε αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης ύψωσαν γροθιές στο μνημείο του Μακρονησιώτη αγωνιστή και μοίρασαν κονκάρδες με λογότυπο "Ποτέ πια φασισμός", λες και στην Ελλάδα της Μακρονήσου δεν υπήρχαν αστικές δημοκρατικές κυβερνήσεις αλλά κάποιος δικτάτορας.
Έτσι το πολιτικό κόμμα που τσάκισε τα λαϊκά και εργασιακά δικαιώματα του Ελληνικού λαού, επιχείρησε ένα ακόμα ιδεολογικό ξέπλυμα, όπως αυτό στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής και στο Μουσείο Μπελογιάννη στην Αμαλιάδα.
Κι επειδή κάθε φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί ένα τέτοιο ιδεολογικό ξέπλυμα ακολουθούν μέτρα, πολύ φοβάμαι ότι έρχεται μπαράζ περικοπών και φόρων.
Σε κάθε περίπτωση ας μην επεκταθούμε σε μιαν ιδεολογική ανάλυση του τι υπερασπίζονταν οι Μακρονησιώτες και οι κομμουνιστές της εποχής, σε σχέση με το ποια τάξη υπερασπίζεται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Ας πούμε μόνο αυτό: "Εκεί που οι καπεταναίοι κρεμούσαν τ' άρματα, τώρα κρεμάν οι γύφτοι τα νταούλια"...
Το χώμα της Μακρονήσου είναι στέρεο. Αντέχει πολλά. Είναι το «υλικό» του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑίμα, το λένε. Και από το αίμα, «υλικό» πιο αδιάβροχο στην πολιτική αλητεία, πιο αδιαπέραστο από τον πολιτικό τσογλανισμό, δεν υπάρχει.
Το αίμα που πότισε τη Μακρόνησο και την έκανε συνώνυμη της συνέπειας, της αξιοπρέπειας, της λεβεντιάς και της αλήθειας δεν λερώνεται από κάπηλους.
Το χώμα της Μακρονήσου ήταν, είναι και θα είναι ανέγγιχτο.
Ο λόγος στον Ελύτη:
«Ήρθαν ντυμένοι «φίλοι»
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους».