Η εξελισσόμενη προέλαση των ακραίων ισλαμιστών στο Ιράκ, της οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε» (η λέξη αυτή σημαίνει ανατολή και αναφέρεται στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου), δεν έρχεται ως «κεραυνός εν αιθρία». Η ισχυροποίηση των λεγόμενων «τζιχαντιστών» («τζιχάντ» σημαίνει ιερός πόλεμος) έχει άμεση σχέση με την ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Ιράκ για την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν, το 2003, αλλά και την επέμβαση το 2011, για την ανατροπή του Μπασάρ Αλ Ασαντ στη Συρία. Διάφορες οργανώσεις ένοπλων φυλάρχων σκοταδιστών ενισχύθηκαν από τις μυστικές υπηρεσίες ιμπεριαλιστικών χωρών και στις δύο περιπτώσεις. Οι επεμβάσεις αυτές δήθεν ...υπέρ της δημοκρατίας (!), έχει αποδειχτεί και στον πιο δύσπιστο ότι έγιναν για τον έλεγχο μιας τεράστιας γεωστρατηγικής σημασίας περιοχής και του πλούτου που αυτή έχει. Περιοχή που δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι βρίσκεται στο μαλακό υπογάστριο του Ιράν, σημαντικής περιφερειακής δύναμης της περιοχής, που τον τελευταίο καιρό είναι σε διαπραγματεύσεις με τους ιμπεριαλιστές για το πυρηνικό του πρόγραμμα.
***
Τα ερωτήματα που δημιουργούνται πάνω στο γιατί τώρα αυτή η επίθεση των ισλαμιστών του «Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε» (ΙΚΙΛ), δεν είναι καθόλου εύκολο να απαντηθούν. Αξίζει, όμως, να δούμε ορισμένα στοιχεία, που «φωτίζουν» έστω μερικώς τα γεγονότα, αν και χρειάζεται παραπέρα διερεύνηση για τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη και τα συμφέροντά τους που διασταυρώνονται και ανταγωνίζονται στην περιοχή, καθώς και την επίδραση των επιλογών ισχυρών κρατών της περιοχής. Ας δούμε τα στοιχεία:
- Οι εξελίξεις στο Ιράκ, με τη δράση της συγκεκριμένης οργάνωσης ΙΚΙΛ, που ξεκίνησε ως παρακλάδι της λεγόμενης οργάνωσης φαντομά «Αλ Κάιντα» αλλά στη συνέχεια διαφοροποιήθηκε, κυοφορούνταν από καιρό. Η δε προέλασή της δείχνει ότι δε συναντά καμία ουσιαστική αντίσταση από τον ιρακινό στρατό, που έτσι και αλλιώς είναι αδύναμος, ενώ υπάρχουν καταγγελίες ότι αξιωματικοί του στρατού τής ανοίγουν το δρόμο. Ηδη από τον περασμένο Γενάρη, έχει καταλάβει τη Φαλούτζα, ενώ τις τελευταίες μέρες καταλαμβάνει τη μία πόλη μετά την άλλη. Ακόμα, ρόλο παίζουν οι διαφορές ανάμεσα στις ομάδες ισλαμιστών (σουνίτες - σιίτες), καθώς εμφανίζεται το ΙΚΙΛ, που είναι σουνίτες όπως ήταν και ο Σαντάμ Χουσεΐν, να συνδέεται με τμήματα του κρατικού μηχανισμού που ο σιίτης πρωθυπουργός Νούρι Αλ Μάλικι, εκλεκτός των ΗΠΑ, δεν κατάφερε να ελέγξει. Είναι χαρακτηριστικές οι εικόνες που είδαν το φως της δημοσιότητας, όπου ένοπλοι ισλαμιστές την ώρα που στήνουν μπλόκα διαθέτουν και ηλεκτρονικούς υπολογιστές με δεδομένα τόσο για κρατικούς υπαλλήλους όσο και για πολίτες.
- Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι οι τάξεις των ισλαμιστών ενισχύθηκαν, το τελευταίο διάστημα, από ένοπλους διαφόρων εθνικοτήτων, που βρίσκουν διέξοδο προς το Ιράκ, μετά τις απανωτές ήττες από το συριακό στρατό στα πεδία των μαχών.
- Το «κουβάρι» μπλέκεται περισσότερο από δύο ακόμα παράγοντες: Το ρόλο της αυτόνομης κυβέρνησης των Κούρδων στο βόρειο Ιράκ, περιοχή με τεράστια ενεργειακά αποθέματα που τελευταία ξεκίνησε τις πωλήσεις πετρελαίου και τις εμπορικές συναλλαγές με την Τουρκία. Ο άλλος παράγοντας είναι η ίδια η Τουρκία, που, στην επέμβαση στη Συρία, στήριξε τους ισλαμιστές, έδωσε δυνατότητα να διακινούν οπλισμό και εφόδια από το έδαφός της. Θυμίζουμε ότι στις 13 Μάρτη διέρρευσε στο διαδίκτυο συνομιλία ανάμεσα στον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέντ Νταβούτογλου, τον υφυπουργό Φεριντούν Σινιρλίογλου και επιτελείς του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών, για στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Είδηση που δε διαψεύστηκε, αντίθετα κατηγορήθηκε η Συρία για υποκλοπή. Αναφορά γινόταν για τον τάφο του Σουλεϊμάν Σαχ (παππού του ιδρυτή της οθωμανικής αυτοκρατορίας), ο οποίος βρίσκεται 30 χιλιόμετρα από τη μεθόριο με τη Συρία, θεωρείται «τουρκικό έδαφος» και φυλάσσεται από Τούρκους στρατιώτες. Στη συνομιλία, αναφερόταν ότι μπορεί, με αφορμή αυτό, να «σκηνοθετηθεί» ένα «επεισόδιο» που θα οδηγούσε σε επέμβαση της Τουρκίας, ώστε να βοηθηθούν οι αντικαθεστωτικοί κατά του Ασαντ. Υποψία προβοκάτσιας υπήρξε και με την περίπτωση πριν από δύο μήνες της χρήσης χημικών από τη συριακή κυβέρνηση κατά αμάχων που «σήκωσε» πολύ η Τουρκία.
- Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι οι ισλαμιστές του ΙΚΙΛ επιτέθηκαν στο τουρκικό προξενείο στη Μοσούλη, έπιασαν ομήρους τον Τούρκο πρόξενο και άλλους και, κατά τη διάρκεια της ομηρίας, ο πρόξενος επικοινωνούσε κανονικά από το κινητό του με την τουρκική κυβέρνηση. Εδώ και καιρό, επίσης, ορισμένες κουρδικές οργανώσεις του Ιράκ έχουν κατηγορήσει την Τουρκία ότι στηρίζει τους ισλαμιστές του ΙΚΙΛ και μάλιστα ότι αξιοποιεί τις εξελίξεις για να αναβαθμίσει το ρόλο της στην περιοχή. Ανεξάρτητα αν έχουν ή όχι βάση αυτές οι αιτιάσεις, στα επιτελεία της τουρκικής αστικής τάξης υπάρχουν διεργασίες που δείχνουν ότι αυτή αναζητά και εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης μια τέτοια αναβάθμιση.
***
Το σίγουρο είναι ότι οι εξελίξεις αποτελούν μέρος ενός παζλ και μιας αναδιάταξης δυνάμεων που εγκαινιάστηκε από τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών στην ευρύτερη περιοχή, όπου ο παράγοντας ισλαμιστές σήμερα αποτελεί στοιχείο διαρκούς αστάθειας. Το ίδιο συμβαίνει στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στις χώρες της Β. Αφρικής, της Αραβικής Χερσονήσου, στις χώρες στο Κέρας της Αφρικής. Ετσι, η δήθεν αντιμετώπισή τους αποτελεί ένα πολύ χρήσιμο πρόσχημα για την παρουσία - και στρατιωτική - των ιμπεριαλιστών σε αυτές τις κρίσιμες περιοχές. Επίσης, τα γεγονότα επαναφέρουν τη γνωστή τακτική των ιμπεριαλιστών τού «διαίρει και βασίλευε», καθώς επανέρχονται ορμητικά τα σενάρια που υπήρχαν από την πρώτη στιγμή της επέμβασης, το 2003, για διαμελισμό του Ιράκ. Τότε γινόταν λόγος για τριχοτόμηση. Από αυτές τις εξελίξεις, γίνεται για άλλη μια φορά καθαρό ότι, για να ζήσουν οι λαοί ειρηνικά, πρέπει να αποτρέψουν τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ταυτόχρονα να παλέψουν για την εργατική - λαϊκή εξουσία, ξεπερνώντας εθνοτικούς ή θρησκευτικούς διαχωρισμούς. Είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος, για να μπορέσουν να θέσουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές στην υπηρεσία της λαϊκής ευημερίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου