Βγαίνουμε στις αγορές.
Σε μια εβδομάδα; Πριν ή μετά το Πάσχα; Είναι τα ερωτήματα με τα οποία προσπαθούν να παραμυθιάσουν τον ελληνικό λαό, μπροστά στις εκλογές, που στενάζει από τις αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ και των εκάστοτε κυβερνήσεων που τις εφαρμόζουν απαρέγκλιτα.
Βγαίνουμε στις αγορές θα πει βγαίνουμε ξανά για δανεικά με τα οποία θα ξαναμπουκώσουν τις τσέπες των καπιταλιστών, χωρίς να φτάσει ούτε ένα ευρώ στο 1,5 εκατομμύριο των ανέργων, στους 2.535.700 Έλληνες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας ή με τεράστιες στερήσεις, στους Έλληνες που έχασαν το 30% του εισοδήματος τους μέσα σε τρία χρόνια (2010 - 2013).
Ούτε μισό ευρώ δεν θα πάει στη παιδεία, στην υγεία, στην πρόνοια.
Βγαίνουμε στις αγορές σημαίνει ότι και αυτά τα δανεικά θα φορτωθούν ξανά στις πλάτες του ελληνικού λαού, στα παιδιά και τα εγγόνια του, για τις επόμενες δεκαετίες.
Το καπιταλιστικό «όραμα» δεν αλλάζει ρότα. Στηρίζεται στην κυριαρχία των μονοπωλίων, στην εκμετάλλευση των εργαζομένων. Το δικομματικό παιχνίδι αντικαθίσταται από το διπολικό, σε διαφορετικά μείγματα διαχείρισης και σε αλλιώτικα «χρυσά κουτάλια» σε βάθος δεκαετιών. Οι εργάτες και τα λαϊκά στρώματα έχασαν και χάνουν όχι γιατί έφταιγαν κάποιοι πολιτικοί ή μηχανισμοί αλλά γιατί αυτή η λυκοσυμμαχία είναι ξένη προς τα συμφέροντά τους.
Ό,τι και να πλασάρουν εν όψει εκλογών, οι ψηφοφόροι που θα φτάσουν στις κάλπες του Μάη βλέπουν ότι τα χρυσά κουτάλια της ΕΕ έχουν σκουριάσει και ο καπιταλισμός έχει φτάσει στο τέλος της διαδρομής του ως κοινωνικό σύστημα, γιαυτό γίνεται όλο και πιο επιθετικός στις κατακτήσεις και στα δικαιώματα των εργαζομένων, όλο και πιο βάρβαρος, με όλο και πιο εμφανές το ταξικό του μίσος.
Με όσες ελιές και ποτάμια και αν ρίξουν στην εκλογική αρένα οι πολιτικές διαχείρισης της φτώχειας που είναι στην πραγματικότητα πολιτικές συντήρησης του προβλήματος θα παραμείνουν στο διηνεκές.
Δεν μπορούν να δώσουν απάντηση τα ψίχουλα, τα ξεροκόμματα που επιδιώκουν να συνηθίσουν τους εργαζόμενους σε μειωμένες απαιτήσεις, στο «δόξα τω θεό έχουμε ένα πιάτο φαΐ». Και αυτό μάλιστα σε συνθήκες που η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων δίνει τη δυνατότητα για τη διευρυμένη ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.
Το όραμα που σήμερα πρέπει να διεκδικηθεί από τους άνδρες και τις γυναίκες του καθημερινού μόχθου είναι η απαλλαγή από την καπιταλιστική εκμετάλλευση με την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.
Ευκαιρία οι κάλπες του Μάη να αναδείξουν ισχυρό ΚΚΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου