Σε μια προσπάθεια «νέας ανανέωσης» της παλιάς «ανανέωσης» του ΣΥΝ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί μέσα από «παρθενογένεση» να επανεμφανίσει την ίδια στρατηγική ως «νέα, φρέσκια, αδοκίμαστη».
Όμως, όσες ταμπέλες και αν αλλάξει ένα κόμμα, κάθε κόμμα, κρίνεται από το ένα και βασικό: Ποια τάξη υπηρετεί, είναι με την αστική ή την εργατική τάξη και τα σύμμαχα στρώματα μαζί της - της φτωχομεσαίας αγροτιάς, των μικρών επαγγελματιών και εμπόρων. Δηλαδή, είναι με την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής -την αστική εξουσία- ή με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και την εργατική εξουσία. Ενδιάμεση οικονομία - πολιτική δεν υπάρχει. Και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στην απέναντι όχθη, με το κεφάλαιο και την εξουσία του, όσο και να καμώνεται ότι αποτελεί κάτι «νέο» και διαφορετικό. Αυτή την τάξη υπηρετεί παντού, στην ευρωβουλή, στη Βουλή ως «αντιπολίτευση», στα συνδικάτα, στην κοινωνία.
1. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα προσπαθούσε να εμφανιστεί ως το «νέο» κόντρα στο παλιό σε αντιπαράθεση με το ΚΚΕ.
Ο πυρήνας των στελεχών, οι θεωρητικοί του, είχαν ταχθεί υπέρ της ΕΟΚ ανάγοντάς την ως νομοτέλεια και μετά ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με την ΕΕ, παίρνοντας θέση στην πλευρά της αστικής τάξης -του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης- και όχι της εργατικής τάξης, ενισχύοντας την επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ, που ήταν το μόνο που υποστήριζε και υποστηρίζει ότι η ΕΕ είναι λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου, και γι΄αυτό όχι μόνο δεν μπορεί να αλλάξει χαρακτήρα, αλλά οι ανταγωνισμοί στο πλαίσιό της, είναι «σάρκα-νύχι» λόγω του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της και της ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού.
Οι «ανανεωτικές» ιδέες του ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόστηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Ο «ευρωκομμουνισμός», η σοσιαλδημοκρατία, η «κεντροαριστερά» όχι μόνο δεν βελτίωσαν τη θέση των εργαζομένων, αντίθετα μαζί με τη «νεο-φιλελεύθερη», «σοσιαλδημοκρατική» διαχείριση, οδήγησαν στην κρίση, στο τσάκισμα των λαών.
2. Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα λέει ότι για τα λαϊκά προβλήματα φταίει το γεγονός ότι η ΕΕ έχει απολέσει το κοινωνικό της πρόσωπο. Δηλαδή, όταν ψήφιζε το Μάαστριχτ ο ΣΥΝ, ήταν η Ευρώπη της «κοινωνικής αλληλεγγύης» και χάλασε στην πορεία;
Ποιο είναι αυτό το «κοινωνικό κεκτημένο» της ΕΕ που «λαβώθηκε»…; Τι κατακρίνει και τι υπερασπίζεται; Όλα αυτά που ο ΣΥΝ ψήφιζε ή στήριζε και εξακολουθεί να στηρίζει ως ΣΥΡΙΖΑ και να τα υλοποιεί με τη δράση του στους Δήμους, στα συνδικάτα.
Ενδεικτικά, για να θυμάται και να γνωρίζει ο λαός και η νεολαία:
- Η Συνθήκη του Μάαστριχτ: Ίδρυσε την ΕΕ, η στρατηγική του κεφαλαίου στις νέες συνθήκες, της ανατροπής των εργασιακών και κοινωνικών κατακτήσεων, της Κοινωνικής Ασφάλισης, των ιδιωτικοποιήσεων κ.ά. Ο ΣΥΝ ψήφισε υπέρ στην ελληνική Βουλή, μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ.
- «Ευρωσύνταγμα» (24/03/03): Ο Μ. Παπαγιαννάκης, ηγετικός στέλεχος του ΣΥΝ, ψήφισε υπέρ.
- Οικονομική Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ): Η επίτευξή της περνούσε από τις ιδιωτικοποιήσεις, φορολογία για τα λαϊκά στρώματα, ενίσχυση ανταγωνιστικότητας που σήμαινε χτύπημα εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Ο ΣΥΝ τάχθηκε υπέρ.
- Πράσινη Βίβλος για το εργατικό δίκαιο: Κατάργηση ΣΣΕ και αντικατάστασής τους από την ατομική σύμβαση εργασίας. Περιορισμός των σχέσεων εργασίας αόριστου χρόνου και αντικατάστασή τους από τις ελαστικές μορφές απασχόλησης. Κατάργηση αποζημιώσεων απόλυσης, ορίων και προϋποθέσεων για τις ομαδικές απολύσεις. Γενίκευση της ενοικιάσεως εργαζομένων από τα ιδιωτικά γραφεία. Στις 11.7.2007 ψηφίστηκε στο Ευρωκοινοβούλιο έκθεση σχετικά με την Πράσινη αυτή Βίβλο. Ο ΣΥΝ ψήφισε αποχή.
- «Έκθεση ΣΕΡΚΑΣ» (05/11/2008, στην επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου) που εισάγει το σπάσιμο του χρόνου εργασίας σε «ενεργό - ανενεργό», τη διατήρηση της «ρήτρας αυτοεξαίρεσης» από το 48ωρο για μια 3ετία, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα εφαρμογής του 65ωρου σε 5νθήμερη εργασία έως και 78ωρου σε 6ήμερη εργασία, τη 12μηνη -αντί 6μηνη- περίοδο διευθέτησης του χρόνου εργασίας. Ο ΣΥΝ ψηφίζει υπέρ.
- Ιδιωτικοποίηση λιμανιών (11/2003) - ΣΥΝ: Αποχή. Για το ίδιο θέμα με τη μορφή Έκθεσης (του Ortuondo Larrea «σχετικά με μια ευρωπαϊκή πολιτική για τα λιμάνια») για την ιδιωτικοποίηση κερδοφόρων λιμενικών υπηρεσιών και τον περιορισμό των κρατικών επιδοτήσεων στους οργανισμούς των λιμανιών (1/9/2008). Ο ΣΥΝ υπερψηφίζει την έκθεση.
- Έκθεση «Προς επαρκή, βιώσιμα και ασφαλή ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα» (21/5/2013): Προωθεί όλο το ευρωενωσιακό πλαίσιο της κατεδάφισης των δημόσιων συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης. Ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε λευκό.
- Σχέδιο «Ανάν» για τη διχοτόμηση ουσιαστικά της Κύπρου - ΣΥΝ: ο Ν. Χουντής αποχή και ο Παπαγιαννάκης υπέρ.
- Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2014-2020. Ψήφισμα που ζητούσε «αναπτυξιακό» δήθεν προϋπολογισμό της ΕΕ, για την υλοποίηση της αντιλαϊκής «Στρατηγικής ΕΕ-2020». Ο ΣΥΡΙΖΑ το υπερψήφισε.
- «Μπολόνια»: Έκθεση «Σχετικά με τα πανεπιστήμια και την ανωτάτη εκπαίδευση στον ευρωπαϊκό χώρο της γνώσης» (23/5/2005), όπου έθετε το θέμα της επιτάχυνσης της «Μπολόνια», δηλαδή της παραπέρα ιδιωτικοποίησης της παιδείας. Ο ΣΥΝ ψήφισε υπέρ.
- Οδηγία για την εφαρμογή του κεκτημένου ΣΕΓΚΕΝ στα νέα-κράτη μέλη της ΕΕ (15/11/2007). O ΣΥΝ λόγω του θορύβου καταψήφισε τη «Σύμβαση Σέγκεν», αλλά υπερψήφισε την επέκταση της εφαρμογής της!
- Κανονισμός για την «Ίδρυση Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Ακαδημίας» (12/4/2005). Ο ΣΥΝ ψήφισε λευκό.
- Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ): Ο ΣΥΝ, δίνοντας στήριξη στη στρατηγική της, θεωρούσε ότι «ακόμα και αν δεν υπήρχε η ΚΑΠ θα έπρεπε να την εφεύρουμε» (δήλωση Δ. Παπαδημούλη).
- Κοινή Αγορά Αγροτικών προϊόντων (ΚΟΑ): Ανοίγει το δρόμο της πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς στην αγροτική οικονομία. Ο ΣΥΝ ψήφισε αποχή.
- «Χρηματοδοτικό μέσο για την προαγωγή της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου παγκοσμίως» (14/3/2006). Το ταμείο για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της ΕΕ σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο ΣΥΝ ψήφισε υπέρ!
3. Η αποσιώπηση της αυτοκριτικής του δεν σημαίνει ότι έχει εγκαταλείψει τη στρατηγική υπέρ των μονοπωλίων και της εξουσίας του, αντίθετα. Ως «αντιπολίτευση» κατηγορεί τη ΝΔ περί «κακής διαχείρισης, περιοριστικής πολιτικής», που δεν οδηγεί σε ανάπτυξη -την καπιταλιστική- αντιπροτείνοντας ένα άλλο μείγμα, της «επεκτατικής» πολιτικής, δηλαδή …καπιταλιστική ανάπτυξη, η οποία ενώ έχει εφαρμοστεί τα προηγούμενα χρόνια σε μια σειρά χώρες της ΕΕ, οδήγησε στην κρίση…
Οι «νέες» προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, για «επαναδιαπραγμάτευση», «κούρεμα» -ήδη συντελούνται και από τη ΝΔ και από άλλες χώρες- αντανακλούν τις «νέες» ανάγκες των μονοπωλίων στις σύγχρονες συνθήκες, τη διαπάλη τμημάτων της αστικής τάξης για τη λιγότερη χασούρα.
Με λίγα λόγια, το «νέο» του ΣΥΡΙΖΑ είναι: «Με την φτώχεια ή την φτώχεια», με την «ανεργία ή την ανεργία», με την «εμπορευματοποίηση της υγείας ή με την εμπορευματοποίηση της υγείας» κ.ο.κ!
Επιβεβαιώθηκε το ΚΚΕ, όχι μόνο για το χαρακτήρα της ΕΕ, αλλά και για το ότι με όποιο «μείγμα» διαχείρισης, ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται, αλλά χειροτερεύει.
Ο εργαζόμενος λαός και οι ανάγκες του είναι εμπορεύματα - μέσα εκμετάλλευσης για την καπιταλιστική κερδοφορία και τα σημερινά ψίχουλα ως «δέλεαρ» για να αρπαχθεί το ψωμί από το τραπέζι, ενώ αύριο θα εκλείπουν και αυτά…
Γι΄αυτό τώρα: Ισχυρό ΚΚΕ για ισχυρή εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση παντού για να μπουν εμπόδια στην αντιλαϊκή επίθεση, για να κερδηθεί έστω και κάτι άμεσα, με στόχο την εργατική – λαϊκή εξουσία, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων.
902.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου