Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ε. Μπιτσάκης, όπως και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνολικά, σιγοντάρουν τον ΣΥΡΙΖΑ, προσφέροντας αντικαπιταλιστικό άλλοθι σε μια κραγμένη πλέον πολιτική διαχείρισης του καπιταλισμού. Και έχοντας επιπρόσθετα το θράσος να ισχυρίζονται ότι η απογείωση των κοινοβουλευτικών αυταπατών συνιστά και βήμα για τη σοσιαλιστική επανάσταση! Θα μας πουν ότι δεν κάνουμε κριτική στις επίσημες θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Μα μήπως η μισή ΑΝΤΑΡΣΥΑ δε λέει ακριβώς αυτά που λέει και ο Μπιτσάκης;
Μα μήπως για αυτόν ακριβώς το λόγο η τελευταία Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν αποφάσισε να παραπέμψει σε μελέτη (!) το στρατηγικό ζήτημα της σχέσης της αριστερής κυβέρνησης με την επαναστατική προοπτική;
Την υπόθεση του ...σοσιαλισμού ή του ...κυβερνητισμού υπηρετούσαν, όταν έτρεχαν να πάρουν μέρος στο σόου με τις διερευνητικές εντολές που έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές του 2012; 'Η με τη στάση τους στο συνδικαλιστικό κίνημα; 'Η με τα περιβόητα «μεταβατικά προγράμματα» που καλλιεργούν ψευδαισθήσεις περί της δυνατότητας άσκησης φιλολαϊκής πολιτικής στο έδαφος του καπιταλισμού, πολιτικής δηλαδή που θα χτυπάει την καπιταλιστική κερδοφορία «κάτω από την πίεση του κινήματος» και επί της ουσίας συντηρούν τη λογική της «αριστερής κυβέρνησης».
Προσφέρουν υπηρεσίες και προς τη νέα σοσιαλδημοκρατία που «ενσαρκώνει» ο ΣΥΡΙΖΑ και προς την αστική τάξη που έχει ανάγκη κάθε πρόθυμο να παρεμποδίζει τη χειραφέτηση συνειδήσεων απ' την αστική ιδεολογία και πολιτική.
Οσοι εργαζόμενοι προβληματίζονται, συμμετέχουν δραστήρια στο κίνημα, να είναι προσεκτικοί απέναντι σε όσους ρητορεύουν για «κομμουνιστικές στρατηγικές και επαναστατικές τακτικές» και την ίδια στιγμή καλούν σε στήριξη κυβερνήσεων στο έδαφος της αστικής διαχείρισης και μάλιστα τέτοια σαν αυτή που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου