Πλέον, την πάλαι ποτέ υπόσχεση πως με ένα άρθρο θα καταργούσε τα μνημόνια, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ την αντικαθιστά με μια υπόσχεση, πανευρωπαϊκής διάστασης, πως «ένα σύμφωνο για τη δημοκρατία, την ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη, θα καταργήσει τις διαχωριστικές γραμμές, το "χρηματικό τείχος", μεταξύ πλουσίων και φτωχών».
Αυτό υποστηρίζει ο ίδιος με άρθρο του στο βρετανικό «Guardian» όπου πλασάρει την υποψηφιότητα του για την προεδρία της Κομισιόν.
Αυτό υποστηρίζει ο ίδιος με άρθρο του στο βρετανικό «Guardian» όπου πλασάρει την υποψηφιότητα του για την προεδρία της Κομισιόν.
Σπέρνοντας ψευδαισθήσεις ότι είναι δυνατή μια φιλολαϊκή μετάλλαξη της ΕΕ και λανσάρει το ΚΕΑ που στηρίζει την υποψηφιότητά του σαν δύναμη ικανή να «επανενώσει την Ευρώπη και να την επαναθεμελιώσει σε δημοκρατική και προοδευτική βάση».
Ισχυρίζεται ότι «υπάρχει εναλλακτική λύση στην παρούσα κρίση και είναι καθήκον μας να παλέψουμε για αυτήν» και εξηγεί πως εναλλακτική λύση είναι η αλλαγή μείγματος διαχείρισης της κρίσης προς όφελος των μονοπωλίων.
Ισχυρίζεται ότι «υπάρχει εναλλακτική λύση στην παρούσα κρίση και είναι καθήκον μας να παλέψουμε για αυτήν» και εξηγεί πως εναλλακτική λύση είναι η αλλαγή μείγματος διαχείρισης της κρίσης προς όφελος των μονοπωλίων.
Καλεί δηλαδή τους λαούς της Ευρώπης να κάνουν δικό τους στόχο την καπιταλιστική ανάπτυξη και να απεμπολήσουν το δικαίωμά τους στην ταξική πάλη.
Γι'αυτό προτείνει τη «δημιουργία ενός μετώπου κατά της λιτότητας και κατά της ύφεσης (...) αυτό θα μπορούσε να έχει ως συνέπεια ένα σύμφωνο για τη δημοκρατία, την ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη. Πρέπει να ξαναχτίσουμε την αλληλεγγύη ανάμεσα στους νέους, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους άνεργους, για να γκρεμίσουμε τη νέα διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους της Ευρώπης - το "τείχος του χρήματος"»!!!Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι οι λαοί να... καταλάβουν πως ο εχθρός τους είναι ο νεοφιλελευθερισμός -και όχι ο καπιταλισμός- διότι «οι ζηλωτές του νεοφιλελευθερισμού έχουν ανατρέψει τις ζωές των λαών, καθώς οι πολιτικές που εφαρμόζουν, εξυπηρετούν ένα μοντέλο οικονομικής διακυβέρνησης που μεταφέρει τους κινδύνους στις πλάτες των απλών ανθρώπων και των νέων».
Το δεύτερο που πρέπει να γίνει είναι να αλλάξει το μοντέλο οικονομικής διακυβέρνησης, δηλαδή η συνταγή που κατά τον Αλ. Τσίπρα δεν είναι καλή και «οι Ευρωπαίοι ηγέτες, που ισχυρίζονται ότι η συνταγή για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι επιτυχημένη, είναι υποκριτές».
Η συνταγή που προτείνει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η συνταγή του ΔΝΤ και των ΗΠΑ που θα οδηγήσει «στην αποκατάσταση της ανάπτυξης», η οποία προφανώς θα στηρίζεται στους ιδιωτικούς επιχειρηματικούς ομίλους άρα αναφέρεται στην καπιταλιστική ανάπτυξη που στηρίζεται στο κέρδος και στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Το διαφορετικό που προτείνει ο Αλ. Τσίπρας και όχι μόνο, είναι στο μείγμα να υπάρχει περισσότερη (καπιταλιστική) ανάπτυξη με λιγότερη λιτότητα και όχι περισσότερη λιτότητα με ολίγη ανάπτυξη όπως συμβαίνει στην ΕΕ.
Το αναφέρει άλλωστε στο άρθρο του, ισχυριζόμενος ότι «πρέπει να δημιουργηθεί στην Ευρώπη, στο βορρά και στο νότο, ένα μέτωπο κατά της λιτότητας, κατά της ύφεσης, ένα κίνημα αλληλεγγύης για τους εργαζόμενους».
Οσοι λοιπόν κατά τον Αλέξη Τσίπρα παλεύουν κατά της λιτότητας για να «ζωντανέψει» η καπιταλιστική ανάκαμψη μεσώ της κερδοφορίας των ομίλων τότε θα έχουν τη χαρά (ίσως και την τιμή) να συγκροτούν ένα μέτωπο που «αυτό θα μπορούσε να επιφέρει ένα σύμφωνο για τη δημοκρατία, την ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη, που θα καταργήσει τις διαχωριστικές γραμμές, το "χρηματικό τείχος", μεταξύ πλουσίων και φτωχών».
Μια τέτοια πρόταση θα πρέπει να ξεπεράσει τα στενά όρια της ευρωπαϊκής ηπείρου και να εξαπλωθεί ανά την υφήλιο.
902.gr
Το δεύτερο που πρέπει να γίνει είναι να αλλάξει το μοντέλο οικονομικής διακυβέρνησης, δηλαδή η συνταγή που κατά τον Αλ. Τσίπρα δεν είναι καλή και «οι Ευρωπαίοι ηγέτες, που ισχυρίζονται ότι η συνταγή για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι επιτυχημένη, είναι υποκριτές».
Η συνταγή που προτείνει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η συνταγή του ΔΝΤ και των ΗΠΑ που θα οδηγήσει «στην αποκατάσταση της ανάπτυξης», η οποία προφανώς θα στηρίζεται στους ιδιωτικούς επιχειρηματικούς ομίλους άρα αναφέρεται στην καπιταλιστική ανάπτυξη που στηρίζεται στο κέρδος και στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Το διαφορετικό που προτείνει ο Αλ. Τσίπρας και όχι μόνο, είναι στο μείγμα να υπάρχει περισσότερη (καπιταλιστική) ανάπτυξη με λιγότερη λιτότητα και όχι περισσότερη λιτότητα με ολίγη ανάπτυξη όπως συμβαίνει στην ΕΕ.
Το αναφέρει άλλωστε στο άρθρο του, ισχυριζόμενος ότι «πρέπει να δημιουργηθεί στην Ευρώπη, στο βορρά και στο νότο, ένα μέτωπο κατά της λιτότητας, κατά της ύφεσης, ένα κίνημα αλληλεγγύης για τους εργαζόμενους».
Οσοι λοιπόν κατά τον Αλέξη Τσίπρα παλεύουν κατά της λιτότητας για να «ζωντανέψει» η καπιταλιστική ανάκαμψη μεσώ της κερδοφορίας των ομίλων τότε θα έχουν τη χαρά (ίσως και την τιμή) να συγκροτούν ένα μέτωπο που «αυτό θα μπορούσε να επιφέρει ένα σύμφωνο για τη δημοκρατία, την ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη, που θα καταργήσει τις διαχωριστικές γραμμές, το "χρηματικό τείχος", μεταξύ πλουσίων και φτωχών».
Μια τέτοια πρόταση θα πρέπει να ξεπεράσει τα στενά όρια της ευρωπαϊκής ηπείρου και να εξαπλωθεί ανά την υφήλιο.
902.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου