Δεκάδες είναι τα δημοσιεύματα του αστικού Τύπου για την «εκρηκτική» κατάσταση που επικρατεί στις Κοινοβουλευτικές Ομάδες της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ εξαιτίας του ενιαίου φόρου ακινήτων.
Με φράσεις όπως «ανταρσία», «πολεμικό κλίμα» και άλλα παρόμοια δημιουργείται η εντύπωση στον αναγνώστη ότι οι κυβερνητικοί βουλευτές έχουν βγει στα κεραμίδια για να μην περάσει το κυβερνητικό νομοσχέδιο.
Αυτή η «παράσταση» έχει ανέβει δεκάδες φορές στο παρελθόν και τελικά οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν μας έσωσαν από κανένα μέτρο. Το αντίθετο έγινε και μάλιστα εκτός από την ψήφιση των μέτρων, με τη στάση τους δημιουργούσαν αναμονές και αυταπάτες. Αλλωστε, κάθε φορά η αφετηρία της αντίθεσής τους δε γινόταν από πόνο προς τις εργατικές, λαϊκές δυνάμεις, αλλά για άλλους λόγους. Το πολύ πολύ να τους ενδιαφέρει το πώς θα επιμεριστεί η βαρβαρότητα ανάμεσα στα διάφορα τμήματα του λαού.
Το ίδιο κάνουν και τώρα με τον ενιαίο φόρο ακινήτων, που συζητάνε εάν θα επιβαρυνθούν περισσότερο τα χωράφια ή τα σπίτια των πόλεων. Ομως πάει πολύ να εμφανίζονται ως φιλολαϊκοί οι βουλευτές της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ που με την ψήφο τους έχουν επιβάλει μια αντιλαϊκή πολιτική διαρκείας. Το ενδιαφέρον τους για το λαό δεν αντέχεται!!!
Στην προκειμένη περίπτωση όμως οι κινήσεις τους είναι εκ του πονηρού. Εκτός από άλλους λόγους που σπρώχνουν την αντίθεσή τους, καθώς και την προσπάθεια να εμφανιστούν με φιλολαϊκή προβιά, πρόκειται για καραμπινάτη προσπάθεια να περάσουν την τακτική τού «διαίρει και βασίλευε», να στραφεί το ένα τμήμα του λαού εναντίον του άλλου. Κάτι δηλαδή σαν τη συζήτηση για τους εργαζόμενους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα...
Με φράσεις όπως «ανταρσία», «πολεμικό κλίμα» και άλλα παρόμοια δημιουργείται η εντύπωση στον αναγνώστη ότι οι κυβερνητικοί βουλευτές έχουν βγει στα κεραμίδια για να μην περάσει το κυβερνητικό νομοσχέδιο.
Αυτή η «παράσταση» έχει ανέβει δεκάδες φορές στο παρελθόν και τελικά οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν μας έσωσαν από κανένα μέτρο. Το αντίθετο έγινε και μάλιστα εκτός από την ψήφιση των μέτρων, με τη στάση τους δημιουργούσαν αναμονές και αυταπάτες. Αλλωστε, κάθε φορά η αφετηρία της αντίθεσής τους δε γινόταν από πόνο προς τις εργατικές, λαϊκές δυνάμεις, αλλά για άλλους λόγους. Το πολύ πολύ να τους ενδιαφέρει το πώς θα επιμεριστεί η βαρβαρότητα ανάμεσα στα διάφορα τμήματα του λαού.
Το ίδιο κάνουν και τώρα με τον ενιαίο φόρο ακινήτων, που συζητάνε εάν θα επιβαρυνθούν περισσότερο τα χωράφια ή τα σπίτια των πόλεων. Ομως πάει πολύ να εμφανίζονται ως φιλολαϊκοί οι βουλευτές της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ που με την ψήφο τους έχουν επιβάλει μια αντιλαϊκή πολιτική διαρκείας. Το ενδιαφέρον τους για το λαό δεν αντέχεται!!!
Στην προκειμένη περίπτωση όμως οι κινήσεις τους είναι εκ του πονηρού. Εκτός από άλλους λόγους που σπρώχνουν την αντίθεσή τους, καθώς και την προσπάθεια να εμφανιστούν με φιλολαϊκή προβιά, πρόκειται για καραμπινάτη προσπάθεια να περάσουν την τακτική τού «διαίρει και βασίλευε», να στραφεί το ένα τμήμα του λαού εναντίον του άλλου. Κάτι δηλαδή σαν τη συζήτηση για τους εργαζόμενους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου