Ετσι ζεσταίνεται το αυγό του φιδιού στον κόρφο του αστικού συστήματος.

Τη Χρυσή Αυγή την «ταΐζει» το σύστημα και τη χρησιμοποιεί σαν μπαμπούλα και βούρδουλα ενάντια στο εργατικό λαϊκό κίνημα. 

Ο τρόπος που την αβαντάρουν, δεν είναι πάντα ορατός. 

Για παράδειγμα, ακόμα και η υπερπροβολή της από τα αστικά ΜΜΕ (τσαμπουκάδες, φιλανθρωπίες, φασαρίες μέσα στη Βουλή), έστω κι αν σερβίρεται σαν «αρνητική προβολή», ενισχύει την εικόνα της Χρυσής Αυγής. 

Αλλα ΜΜΕ αποδέχονται τη Χρυσή Αυγή σαν «αντισυστημική» τάχα δύναμη, άλλα την κριτικάρουν από τη σκοπιά της κοινοβουλευτικής νομιμότητας, άλλοι την αθωώνουν έμμεσα, αναπαράγοντας τη «θεωρία των δυο άκρων». 

Ολοι τους κρύβουν το χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής σαν δύναμη που τρέφεται από το κεφάλαιο και το αστικό σύστημα, που είναι γέννημα θρέμμα του καπιταλισμού. 

Η αρθρογραφία μετά την επίθεση της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα, προσφέρει δείγματα για το πώς οι αστικές δυνάμεις και τα ΜΜΕ του συστήματος, καλλιεργούν ανοχή απέναντι στη συστημική φασιστική οργάνωση, ακόμα και όταν λένε ότι καταδικάζουν τη δράση της.

Ορισμένα παραδείγματα:

• Γράφει η «Δημιουργία Ξανά» του Τζήμερου σε ανακοίνωσή της: «Οι νόμοι, λοιπόν, ορίζουν ότι το να χτυπάς τον άλλον απαγορεύεται. Χρειάζεται πολιτικό σχόλιο γι' αυτό; Οχι, βέβαια. Οι νόμοι επίσης ορίζουν ότι το να κολλάς ή να αναρτάς αφίσες σε δημόσιο χώρο απαγορεύεται. Ούτε γι' αυτό χρειάζεται πολιτικό σχόλιο (...) Και για να προλάβουμε... σκόπιμες παρανοήσεις: δεν ζυγίζει το ίδιο, ως αδίκημα, ο ξυλοδαρμός με την αφισοκόλληση. Ο προσδιορισμός της βαρύτητας όμως είναι δουλειά της Δικαιοσύνης. Δουλειά των πολιτικών είναι να σταματήσουν να δίνουν πολιτική κάλυψη στην παρανομία. Ξεκινώντας από το κόμμα τους»... Δηλαδή; Να αποφασίσει η Δικαιοσύνη για το ποιος είναι πιο «παράνομος»: Αυτός που προπαγανδίζει την πολιτική του πρόταση υπέρ του λαού, ή αυτός που πάει να σκοτώσει πρωτοπόρους εργάτες αγωνιστές, που οργανώνουν τους συναδέλφους τους ενάντια στην επιθετικότητα του κράτους και της εργοδοσίας; Το μίσος για τους εργάτες και το ΚΚΕ, σε αντιδιαστολή με το γλυκοκοίταγμα της Χρυσής Αυγής από το κόμμα του Τζήμερου, βγάζει μάτι.
• Αλλο παράδειγμα, είναι ο Μπ. Παπαδημητρίου στο ΣΚΑΪ, ο οποίος είπε: «Γιατί όχι μια σοβαρότερη Χρυσή Αυγή να μην τη δεχθούμε να υποστηρίξει - όπως συνέβη χτες στη Νορβηγία - μια συντηρητική συμμαχία;». Και σε άρθρο του στην «Καθημερινή»: «Ο σημερινός χώρος των εθνικιστών και άλλων πολιτών που αναδεικνύουν, δημοσκοπικώς, τη Χ.Α. σε ρυθμιστικό παράγοντα, εύκολα θα συμπαραταχθεί σε μια Συντηρητική Συμμαχία, εγκαταλείποντας ορισμένες ακραία αποτρόπαιες συμπεριφορές (...) Σε τελευταία ανάλυση, ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή!». 
• Δηλαδή, πλήρης αθώωση της Χρυσής Αυγής σαν εγκληματική οργάνωση και αναγόρευσή της σε κεντρικό «παίχτη» του αστικού πολιτικού συστήματος.
• Γράφει ο Γ. Πρετεντέρης στα χτεσινά ΝΕΑ: «Διάβασα προχτές ότι κάπου στην Αττική ο τοπικός σύλλογος γονέων κατέλαβε ένα... νηπιαγωγείο! Λυπάμαι λοιπόν αλλά όταν τα σχολεία, οι πλατείες, οι γειτονιές μετατρέπονται σε γήπεδα αναμέτρησης, ο ασκός του Αιόλου έχει ανοίξει. Η επιλογή του μίσους αποτελεί τελικά το κοινό χαρακτηριστικό όσων επιχειρούν από τα δεξιά και τα αριστερά να κατεδαφίσουν τη χώρα ισχυριζόμενοι ότι θα τη φτιάξουν καλύτερη». 
• Δηλαδή, στο ίδιο τσουβάλι όσοι αγωνίζονται για καλύτερη Υγεία, Παιδεία, για το μεροκάματο και τα δικαιώματά τους και η Χρυσή Αυγή που κάνει νταηλίκια σ' όποιον πάει να σηκώσει κεφάλι. Βία το ένα, βία και το άλλο λέει ο Πρετεντέρης, αναπαράγοντας συνειδητά τη «θεωρία των δυο άκρων», που ταΐζει τη Χρυσή Αυγή.
• Γράφει ο Τ. Παππάς στη χτεσινή «Εφημερίδα των Συντακτών» για όποιον αντιμετωπίζει το νεοναζισμό σαν μακρύ χέρι του συστήματος ότι κάνει λάθος γιατί:«Υποτιμά τη λαϊκότητά του, την εμβέλεια του αντισυστημικού λόγου του και υποβαθμίζει τη σχέση που έχει οικοδομήσει με τμήματα των λαϊκών στρωμάτων».
• Κατά τον αρθρογράφο έχει λαϊκότητα ο νεοναζισμός, η Χρυσή Αυγή! Δηλαδή ο αντικομμουνισμός, ο οχετός για τους μετανάστες και το υβρεολόγιο της Χρυσής Αυγής είναι «λαϊκότητα» και «αντισυστημικός λόγος με εμβέλεια». Τα συσσίτια μόνο για Ελληνες, που γίνονται με δωρεές των εφοπλιστών και στόχο έχουν να χειραγωγήσουν το λαό, έγιναν στοιχεία «λαϊκότητας» και οικοδόμησης σχέσεων «με τμήματα των λαϊκών στρωμάτων».
• Ο Ν. Ευαγγελάτος, την επομένη της επίθεσης, έβγαλε στον αέρα του ΣΚΑΪ τον Κασιδιάρη για να αντικρούσει με αντικομμουνισμό και ψέματα τις καταγγελίες όσων δέχτηκαν την επίθεση στο Πέραμα. Το σχόλιο του παρουσιαστή ήταν: «Αυτό που κρατάμε είναι ότι η κύριος Κασιδιάρης καταδικάζει τη βία»...!

Ετσι ζεσταίνεται το αυγό του φιδιού στον κόρφο του αστικού συστήματος. Καθήκον του λαού είναι οργανωμένα να τσακίσει το φασισμό, μαζί με το σύστημα που τον εκκολάπτει.

Π.