Όχι, ούτε εσένα σε ξέχασα. Εσένα που από τη Δευτέρα το βράδυ περίπου, το πιο cool θέμα για σένα στη πόλη, ήταν το κλείσιμο του σταθμού των παλαιολιθικών, ξεχασμένων, ορφανών του Στάλιν, κατευθυνόμενων… αυτών του ΚΚΕ ρε παιδί μου. Και εσύ έτρεξες αφού το διάβασες στην αρχική σελίδα που σου βγαίνει, πριν διαβάσεις τα (χωρίς ουσία) mail σου, όχι πολύ μακριά βέβαια, μέχρι το διπλανό παράθυρο που άνοιξες στον υπολογιστή που έχεις σπίτι σου, εκτός αν και μετά από πολύ κόπο και θυσίες, καταφέρνεις και συντηρείς internet στο σούπερ smartphone σου (που ακόμα δίνεις δόσεις μέσω πιστωτικής). Σκέφτηκες να το σηκώσεις πρώτος στα social media αλλά είδες (με χαρά) ότι και άλλοι όμοιοι σου το έχουν ήδη κάνει, και μάλιστα, το έχουν ομαδοποιήσει κιόλας.
Σκέφτεσαι, πολύ κιόλας. Θες για άλλη μια φορά να έχεις εσύ το προνόμιο της μεγαλύτερης εξυπνάδας με τις λιγότερες λέξεις, ανάμεσα στο κοπάδι που είναι μαζεμένο εδώ, αλλά ο καθένας πίσω από τη δική του οθόνη...
Για σένα, δεν παίζει καμία απολύτως σημασία ότι δεν είχες ακούσει και δεν είχες δει το συγκεκριμένο σταθμό, επειδή ήταν πιο πίσω στην ταξινόμηση προγράμματος της τηλεόρασης σου (εκτός αν το παίζεις super κουλτούρα και δεν έχεις τηλεόραση συνειδητά, γιατί σε ψυχοπλακώνει ή σου λέει ψέματα). Ήξερες όμως ότι οι συγκεκριμένοι είναι ο ορισμός της «μη έγκυρης και αντικειμενικής» ενημέρωσης και ότι στα διαλείμματα των «διαλέξεων - προπαγάνδας - πλύσης εγκεφάλου», το μόνο που έβλεπες ή άκουγες ήταν Μπόλεκ και Λόλεκ, μαξιλάρια, παντόφλες ή μπουζούκια και αντάρτικα (το «αντάρτικα» δεν ξέρεις τι είναι αλλά σε κάποιο blog το διάβασες και ξέρεις ότι τα παίζουν αυτοί και μόνο αυτοί). Διάβασες (και όχι από μία πηγή, αλλά σαν τσάκαλος που είσαι, παρατήρησες ότι παλιότερα, πάλι πολλοί είχαν γράψει) ότι αυτοί του ΚΚΕ είχαν ξανακάνει απολύσεις. Κάπως έτσι μωρέ, αλλά τι σημασία έχει; Το παίζουν επαναστάτες αλλά απολύουν κόσμο, κουνάνε σαν πιόνι κάποιο πράμα που λέγεται ΠΑΜΕ ή κάπως έτσι, και συνηθίζουν να φωνάζουν γενικώς, μιλώντας μια ξύλινη γλώσσα. Μην ξεχάσω ότι πάντα λένε ΟΧΙ σε όλα. Τι που το ξέρω; Όλοι αυτοί που με κάνουν και γελάω (πολλές φορές χωρίς λόγο) στα «σατυρικά» προγράμματα της τηλεόρασης αυτό λένε, εγώ γιατί να μην τους πιστέψω;
Άκουσες που το συζητούσαν και στη καφετέρια που βγήκες εχτές. Θεώρησες βλακεία να ξανακάνεις σχόλιο πάνω σ’ αυτό, γιατί είχες ήδη κάνει στα social media και πήρες πολλά θετικά σχόλια (ή μήπως όχι και πρέπει να ξανατσεκάρεις τους λογαριασμούς σου), οπότε, ξαναέπεσες με μανία στο smartphone σου, που είπαμε παραπάνω, ανακάλυψες άλλα 2-3 καινούργια στέκια της πόλης με πολύ εναλλακτικά μέσα (το τι είναι εναλλακτικό δεν το ξέρεις και ακριβώς, αλλά τι σημασία έχει; αφού πηγαίνουν όλοι, και εσύ μαζί τους), και στον υπόλοιπο χρόνο σου ασχολήθηκες με τους αγαπημένους σου bloggers και τις (άμπελο) φιλοσοφίες τους, ενώ τσεκάρισες για άλλη μια φορά το site που διαφημίζει το μαγαζί που θα πας να κάνεις το επόμενο σου tattoo (το οποίο κοστίζει όσο ένα μηνιάτικο επίδομα ανεργίας αλλά ψιλά γράμματα).
Μάθε λοιπόν ότι αυτό που (προσωρινά) έκλεισε είναι πάνω απ’ όλα απώλεια για 'ΣΕΝΑ. Ναι, για 'σένα που σε λίγο χρονικό διάστημα, είτε για δουλειά, είτε για τα ένσημα που σου χρωστάνε, είτε για το μεροκάματο που λιγοστεύει αλλά και για όλα αυτά μαζί, δεν θα έχεις τη δυνατότητα να το δεις σαν είδηση ούτε εκεί που μπαίνεις, ούτε καν με το μακαρόνι το νούμερο 2 από το παράθυρο σου (ναι το ξέρω ότι ούτε στο ντουλάπι σου έχεις τέτοια μακαρόνια αλλά βλέπω ότι δεν έχεις γενικώς κάτι χρήσιμο). Ίσως να είσαι απόφοιτος κάποιας τεχνικής σχολής ή πανεπιστημίου και έχεις απολέσει από καιρό την ιδέα της καριέρας στο εξωτερικό λόγω κρίσης αλλά επειδή κάποια στιγμή, βιαίως μεν, θα μάθεις ότι η κρίση έχει φτάσει και εκεί που ήθελες να πας.
Λυπάμαι που στο λέω, αλλά έχασες και τη δυνατότητα να μπεις στη λογική του πραγματικά διασκεδάζω - ψυχαγωγούμαι - μορφώνομαι και όχι στη λογική διασκεδάζω - εκτονώνομαι - κολλάω 10 «πλαστικές» λέξεις τη μία δίπλα στην άλλη για να το παίξω έξυπνος και μορφωμένος. Δεν μπορώ να φανταστώ το μέγεθος της απογοήτευσης σου όταν θα καταλάβεις πόσο ίδιος είσαι με αυτούς, που κατά τα άλλα βρίζεις (στο internet πάντα), γιατί πασχίζεις να αποδείξεις ανά πάσα ώρα και στιγμή πόσο «ψαγμένος και έμπειρος» είσαι, ενώ το ψάξιμο σου και η εμπειρία σου μετρώνται μόνο με τη μονάδα μέτρησης σελίδων περιήγησης σε αναζήτηση στο internet.
Θα μπορούσα να σου αφιερώσω ακόμα πάρα πολλές ώρες για να σου δείξω και να σου εξηγήσω τι έχασες, θα προτιμήσω όμως να σου πω τι θα γίνει παρακάτω.
Με ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ τρόπο και αν χρειαστεί, θα μας ξαναδείς μπροστά σου να κάνουμε ότι κάνουμε εδώ και ένα αιώνα. Εκεί όμως μοιραία θα έρθει και η ώρα σου να διαλέξεις: Ή θα πρέπει να μαθαίνεις και να δείχνεις πώς θα το μαθαίνουν και οι άλλοι αυτό που συμφέρει εσένα και τον διπλανό σου, ή να συνεχίσεις να ζεις στον λαβύρινθο που κάποιοι χτίσανε γύρω από σένα και εσύ θα αισθάνεσαι προς στιγμήν ευτυχισμένος. Η ανθρώπινη εξέλιξη, δημιουργία, αξιοπρέπεια είναι πολλά παραπάνω από επικεφαλίδες, bulletins ή hash tags στα blogs και τα social media, άσε που χρειάζεται παραπάνω κόπο από τη δύναμη που βάζεις για να χτυπήσεις τα πλήκτρα στο πληκτρολόγιο σου.
Καλό σου βράδυ προς το παρόν και ας είναι ντάλα μεσημέρι. Εμείς συνεχίζουμε.
Υ.Γ. 1: Το ξέρω ότι θα ήθελες να στα γράψω με hash tags και στα greekglish κιόλας αλλά επίτηδες, σε κούρασα λίγο παραπάνω.
Υ.Γ. 2: Αν από όλα τα παραπάνω σου έμειναν μόνο οι εκφράσεις στις παρενθέσεις έχεις χοντρό πρόβλημα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου