Τα δεδομένα για την υπερχρέωση των νοικοκυριών δε φέρνουν τίποτα καινούργιο εκτός από το ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα ως τώρα αποτελέσματα της πολιτικής της για να εξασφαλίσει άλλοθι για νέα μέτρα: «δεν πληρώνονται οι φόροι, άρα αυξάνεται το έλλειμμα, άρα χρειάζονται κι άλλα μέτρα»...
Σ' αυτό το παιχνίδι παίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ που αντιγράφει πλέον όλο και περισσότερο την αμερικάνικη συνταγή σύμφωνα με την οποία τα κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία έχουν μεν ταυτόσημη τη γενική πολιτική τους, αλλά διαφοροποιούνται κατά καιρούς σε ένα «συν - πλην κάτι ψιλά τοις εκατό» στην επιβολή των φόρων.
Στην ίδια κατεύθυνση, ενώ, δηλαδή, συμφωνούν στη γενική γραμμή, ότι το κράτος πρέπει να αναμορφωθεί ώστε να εξυπηρετεί καλύτερα τις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου, διαφοροποιούνται στο ποιοι πρέπει να πληρώσουν το... μάρμαρο. Σε κάθε περίπτωση μιλάνε για απολύσεις με τον φίλιο Τύπο του καθενός να εστιάζει επιλεκτικά στα επιμέρους.
***
Περισσότερο ενδιαφέρουσες είναι οι ανησυχίες που εκφράζονται όλο και πιο πυκνά στις αναλύσεις των αστών για τον κίνδυνο ο λαός να απηυδήσει. Εδώ, ενώ καταγράφουν τον κίνδυνο, φροντίζουν και να ευνουχίσουν προκαταβολικά την αντίδραση. Την περιορίζουν στα επιμέρους της πολιτικής, καθώς ο πραγματικός φόβος τους είναι ότι οι πολλές επιμέρους αντιδράσεις θα μετατραπούν σε μεγάλο ποτάμι ενάντια στο σύνολο μιας πολιτικής που δουλεύει αποκλειστικά για το κεφάλαιο.
***
Χρησμοί, όπως αυτός της Λαγκάρντ, έχουν προϋπάρξει ιστορικά με μέγιστο το γνωστό «ήξεις αφήξεις, ουκ εν πολέμω θνήξεις», όπου μεταφέροντας το κόμμα κατά μια λέξη, η αισιοδοξία μετατρέπεται σε άγγελμα θανάτου. Ετσι είναι και το «εφόσον η Ελλάδα εκπληρώσει τις δικές της υποχρεώσεις»... Αναγγέλλει βύθιση με φρασεολογία χαράς. Αλίμονο σ' όποιον ελπίζει στους χρησμούς ενός ιμπεριαλιστικού κέντρου.
***
Τρέμετε λαμόγια! Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι το καθεστώς σας τελειώνει. Βέβαια, επειδή έχει γνώση των οργανωτικών καταστάσεων του κόμματός του δε μιλάει προσωποποιημένα για τα λαμόγια, αλλά γενικά για το καθεστώς...
***
Και μιας κι ο λόγος για λαμόγια, ας καταγράψουμε κάτι παράξενα πράγματα: Υποτίθεται ότι τα μέλη της ΕΣΗΕΑ στέκονται στο πλευρό των 2.500 υπό απόλυση της ΝΕΤ. Αυτοί οι 4.500 που έχουν υποβάλει ήδη αίτηση για τις πρώτες 589 θέσεις στη ΝΕΡΙΤ από πού προέρχονται;
***
Οπως ήδη έχουμε μάθει με αφορμή τα περίφημα «Γουίκιλικς» κάθε κίνηση του σύγχρονου ανθρώπου καταγράφεται. Ειδικά ο κρατικός μηχανισμός γνωρίζει λεπτομέρειες από τη ζωή των ανθρώπων που οι ίδιοι έχουν ξεχάσει. Πώς γίνεται, όμως κάθε τρις και λίγο να ζητάει να αποδείξουν οι άνθρωποι ότι δεν είναι ελέφαντες; Ενας ανάπηρος δημόσιος υπάλληλος, για παράδειγμα, έχει περάσει από επιτροπές και κόντρα επιτροπές και κάθε ευρώ που παίρνει επίδομα περνά από τριάντα ελέγχους. Η υπηρεσία του ξέρει ότι είναι ανάπηρος. Γιατί του ζητάνε να αποδείξει ξανά ότι είναι ανάπηρος; Τα στοιχεία ενός πολύτεκνου, άλλο παράδειγμα, τα γνωρίζει κάθε εταιρεία που πουλάει μωρουδιακά. Στην περίπτωση που είναι δημόσιος υπάλληλος γιατί του ξαναζητάνε να αποδείξει ότι είναι πολύτεκνος αφού τα στοιχεία τα διαθέτουν;
Προσπαθούν να δώσουν εικόνα αξιοκρατίας σε μια υπόθεση όπου η προγραφή πάει σύννεφο. Το γεγονός ότι παρουσίασαν, τη δασκάλα που πέθανε στη Λάρισα, μετά θάνατον στις λίστες αυτών που μπαίνουν σε διαθεσιμότητα δηλώνει και το απάνθρωπο της απόφασης και τον εμπαιγμό περί αξιοκρατίας.
***
Η καλή είδηση αφορά στο κάμπινγκ. Για να αποφύγουμε το πρόστιμο των 300 ευρώ το κεφάλι, επικαλούμαστε τη σχετική έρευνα και δηλώνουμε ότι κάνουμε θεραπεία επαναφοράς βιορυθμού. Εκτός κι αν επιβάλουν και στο κάμπινγκ χαράτσι όπως αυτό στα νοσοκομεία, οπότε αν κάθε μέρα παραμονής στο ύπαιθρο υπολογιστεί σαν ξεχωριστή συνεδρία, τότε θα εύχεσαι να είχες μείνει με διαταραγμένους βιορυθμούς. Μια δοκιμή, πάντως, δεν βλάπτει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου