ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΥΡΙΖΑ: "ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΥΓΙΩΝ... ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ..."

Αναξιόπιστος, αφερέγγυος ο ΣΥΡΙΖΑ

Σήμερα αρχίζει το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι συνέδριο που βασικό του στόχο θα έχει την επεξεργασία της γραμμής εξαπάτησης και ενσωμάτωσης του λαού στα πλαίσια του συστήματος. Ο εργαζόμενος λαός δεν έχει τίποτα το καλό να περιμένει από το συνέδριο ενός κόμματος που έχει στόχο να διαχειριστεί το σύστημα. Να μην πιστέψει καμία απ' τις εξαγγελίες του για ρήξεις, για ανατροπές, ακόμα και για σοσιαλισμό, καμία από τις δημαγωγικές κορόνες κατά της κυβέρνησης. Κριτήριο δεν είναι τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Κριτήριο είναι αυτά που λέει μπροστά στους βιομηχάνους για υγιή επιχειρηματικότητα κ.ά., κριτήριο είναι οι κωλοτούμπες που κάνει για τα μνημόνια που απ' την κατάργηση έχει φτάσει στη διαπραγμάτευση.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν ως βασικά κριτήρια όσα αναφέραμε παραπάνω αλλά και επιπρόσθετα για το ΣΥΡΙΖΑ:

• Οτι είναι κόμμα αναξιόπιστο και αφερέγγυο σε όλα τα ζητήματα. Ιδιαίτερα όσοι αισθάνονται αριστεροί πρέπει να τους σηκώνεται η τρίχα με όσα βλέπουν και ακούνε. Η προσδοκία "ό,τι και να 'ναι ο ΣΥΡΙΖΑ, δε θα είναι σαν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ" θα διαψευσθεί γιατί η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ, εάν βρεθεί στην κυβέρνηση, είναι καταδικασμένος να αποδειχτεί χειρότερος απ' τους σημερινούς διαχειριστές. Μόνο και μόνο ότι θα διαψεύσει και θα απογοητεύσει σε σύντομο χρονικό διάστημα όσους τον στηρίζουν θα είναι μεγάλο πλήγμα για το λαϊκό κίνημα, όπως έγινε στη Γαλλία, στην Ιταλία κ.ά.
• Σήμερα θέτουμε ορισμένα ακόμα ζητήματα στην κρίση σας, στην κρίση του κάθε εργαζόμενου, του κάθε ανθρώπου καλής θέλησης.

Γιατί ο Τσίπρας ρίχνει τώρα το σύνθημα να φύγει η αντιδημοκρατική κυβέρνηση της δεξιάς, η κυβέρνηση των μνημονίων και ταυτόχρονα θολώνει όλο και περισσότερο, σκόπιμα, το τι θα κάνει όταν έρθει στην κυβέρνηση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συνειδητά αποσπά την αντιδημοκρατική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης από τα ταξικά συμφέροντα που υπηρετεί, από την οικονομική της πολιτική. Το κάνει γιατί θέλει να αξιοποιήσει, να εκμεταλλευτεί την ευαισθησία τμήματος του ελληνικού λαού στα ζητήματα δημοκρατίας και ταυτόχρονα να μεταφέρει τη συζήτηση από τα ζητήματα της οικονομίας στα ζητήματα της δημοκρατίας. Γιατί θέλει να κρύψει ότι και η δική του πολιτική είναι πολιτική διαχείρισης του συστήματος. Πάει λοιπόν σκόπιμα τη συζήτηση εκεί που τον βολεύει τώρα για να εξυπηρετήσει τις εκλογικές του σκοπιμότητες.

Θέλει κίνημα στα μέτρα της διαχειριστικής του πολιτικής

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που κόπτεται για το "ακηδεμόνευτο" και "αυτόνομο" κίνημα, τώρα μπροστά στη διεκδίκηση της κυβέρνησης, τα δίνει όλα. Γι' αυτό όλο και πιο συχνά και πιο χοντροκομμένα δεν αφήνουν αγώνα εργαζομένων που να μην προσπαθούν να τον καπηλευτούν. Εμφανίζονται συστηματικά παντού, από τις κινητοποιήσεις στον "Κατσέλη", από τις κινητοποιήσεις στο νοσοκομείο Λοιμωδών, από τις κινητοποιήσεις στο νοσοκομείο Πατησίων και παντού, ενώ είναι κινητοποιήσεις συνδικάτων αυτοί προσπαθούν να τις εκμεταλλευτούν για εκλογικές σκοπιμότητες. Κρύβοντας τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων. Σπέρνουν σύγχυση, αποπροσανατολίζουν.

Για παράδειγμα, την αίτηση πτώχευσης της επιχείρησης "Κατσέλη" που ανήκει στον όμιλο "Γολιάθ" της οικογένειας Δαβίδ την εξηγούν με το γελοίο επιχείρημα της "ανίκανης διοίκησης". Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα κάνει αυτά τυχαία. Τα κάνει γιατί θέλει ένα κίνημα κομμένο και ραμμένο στη διαχειριστική του πολιτική.

Για το σκοπό αυτό συνδυάζει μια οπορτουνιστική και τυχοδιωκτική τακτική. Οταν τους βολεύει για να χτυπήσουν το ταξικό κίνημα χρησιμοποιούν το "αυτόνομο" και "ακηδεμόνευτο κίνημα". Τώρα παίρνοντας υπόψη τη μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια και τη φθορά της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, θυμήθηκαν την "ανασύνταξη", προσπαθώντας να θολώσουν το πραγματικό ταξικό περιεχόμενο της ταξικής ανασύνταξης του κινήματος. Προσπαθούν να κρύψουν τις πραγματικές τους επιδιώξεις με μεγάλα και κούφια λόγια για αγωνιστικά και ταξικά συνδικάτα που δεν τα πιστεύουν. Στην πραγματικότητα, επιχειρούν να διαμορφώσουν άλλο πόλο, με ομοσπονδίες και συνδικάτα, με τη συμμετοχή αμαρτωλών εργατοπατέρων, προερχόμενων από το ΠΑΣΟΚ, τύπου Κολλά, καθώς και γνωστών και μη εξαιρετέων συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο γνωστός Βασιλόπουλος. Με στόχο να προετοιμασθεί η νέα βάρδια των εργατοπατέρων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Για το σκοπό αυτό συνδυάζουν όλες τις μεθόδους που υπονομεύουν το κίνημα. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Υποστηρίζουν απεργίες στο ποδάρι, απεργίες διαρκείας και την ίδια ώρα τα στελέχη τους πρωτοστατούν στην απεργοσπασία, όπως στις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, στην απεργία αλληλεγγύης στην ΕΡΤ κ.ά.

Αξιοποιούν όλα τα μέσα, από τις νοθείες στις αρχαιρεσίες, απ' τη συνεργασία με την εργοδοσία, έχουν σταθερό και μόνιμο μέτωπο ενάντια στο ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ.

Θέλουν το ΚΚΕ νεροκουβαλητή στην πολιτική τους

Τώρα τελευταία ακούγεται όλο και πιο συχνά από το ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλους καλοπροαίρετους ανθρώπους: "Τώρα όλοι μαζί και το ΚΚΕ. Εχουμε διαφορές αλλά δεν πάει άλλο η κατάσταση. Το ΚΚΕ με τις θέσεις του και τη συνέπειά του αποτελεί εγγύηση τόσο στο κίνημα όσο και σε μια κυβέρνηση της αριστεράς". Με όλα αυτά τα δήθεν αφελή και πονηρά επιχειρούν να πλαγιοκοπήσουν και να πλήξουν το ΚΚΕ με αυτό το ψευτο - επιχείρημα.

Το ΚΚΕ δεν το θέλουν για εγγυητή. Το θέλουν για νεροκουβαλητή στη δική τους πολιτική. Το θέλουν συνένοχο και συνυπεύθυνο για να εξαπατηθεί και χτυπηθεί το λαϊκό κίνημα. Για να βάλει πλάτη να ξεπεράσει η αστική τάξη την κρίση της. Για να αξιοποιήσουν το κύρος του για να εξαπατηθεί ο λαός. Να χτυπηθεί ύπουλα το κίνημα.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ όταν το λέει αυτό περί "ενότητας" υποκρίνεται γιατί, την ίδια ώρα, δε θέλει να βλέπει το ΚΚΕ ούτε ζωγραφιστό. Μην ξεχνάει κανείς πώς στολίζουν το ηρωικό ΚΚΕ: "Αυτιστικό απολίθωμα", "παρωχημένο", "δογματικό" κ.ά.

Επικαλούνται όμως την ενότητα γιατί θέλουν να ψαρεύουν σε θολά νερά αγνούς αγωνιστές. Γι' αυτούς τους λόγους δε μένουνε εκεί. Αφού γνωρίζουν, εκ των προτέρων, την, από θέσεις αρχών, αρνητική απάντηση του Κόμματος, την υποκριτική τους έκκληση για ενότητα τη συμπληρώνουν με την απειλή, ότι εάν το ΚΚΕ δεν πάει μαζί τους θα το πληρώσει, ότι η ηγεσία του ΚΚΕ αναλαμβάνει ιστορικές ευθύνες, πρέπει να απομονωθεί και να συρρικνωθεί το ΚΚΕ για να υποχρεωθεί να αλλάξει πολιτική.

Αποκαλύπτουν έτσι τους πραγματικούς τους στόχους που είναι "ή θα ενσωματωθείτε στην πολιτική διαχείρισης ή θα εξαφανιστείτε".

Ομως, στο ΚΚΕ δεν πιάνουν απειλές και εκβιασμοί. Γιατί το ΚΚΕ έχει ιστορία 95 χρόνων. Σ' αυτή τη μακρόχρονη ιστορική διαδρομή έχει βγάλει βαθιά συμπεράσματα, έχει βγάλει διδάγματα. Συμβιβασμό με τον ταξικό αντίπαλο και τον οπορτουνισμό δεν πρόκειται να κάνει, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν προδοσία για την εργατική τάξη και το λαϊκό κίνημα. Γιατί το ΚΚΕ αποτελεί εγγύηση για το λαό, για τους αγώνες και τα συμφέροντά του, όχι για το σύστημα και τους οπορτουνιστές. Είναι εγγύηση γιατί, τώρα, σε άλλη μία δύσκολη καμπή της ιστορίας, δε συμβιβάζεται, δε βάζει πλάτη στην αστική τάξη και τους διαχειριστές της.

Είναι εγγύηση γιατί έχει δικαιωθεί στις προβλέψεις του με οδηγό την ιδεολογία του. Θα δικαιωθεί και αυτή τη φορά για τις προβλέψεις και τη στάση του κόντρα σε εχθρούς και "φίλους".

Οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να έχουν εμπιστοσύνη στο δικό τους Κόμμα και στις επιλογές του, να συνεχίζουν να το στηρίζουν σταθερά και αταλάντευτα γιατί η πορεία της λαϊκής πάλης θα εξαρτηθεί από το πόσο ισχυρό θα είναι το ΚΚΕ και όχι από το ποιος διαχειριστής θα βρίσκεται στην κυβέρνηση».