Καλέ, άει στον διάολο!

Την ανάγκη να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή και να ανακουφιστούν οι κοινωνικές ομάδες που κυρίως πλήττονται από την κρίση, επισήμανε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, σε εκδήλωση του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στο Ζάππειο. Ο πρωθυπουργός τόνισε πως "σε αυτές τις κρίσιμες ώρες η ελληνική κυβέρνηση αγωνίζεται μέρα νύχτα να σηκώσει ψηλά την πατρίδα μας, για να προχωρήσει η ανάκαμψη". Ο κ. Σαμαράς μάλιστα επισήμανε πως "για να έχουμε ανάπτυξη πρέπει να δώσουμε ευκαιρίες σε όλους και ειδικά στα νέα παιδιά για δουλειά", ενώ έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην κοινωνική συνοχή η οποία και έχει τραυματιστεί αυτές τις δύσκολες ώρες, όπως είπε χαρακτηριστικά. Ο κ. Σαμαράς, μάλιστα, χαρακτήρισε πρωτοφανές το γεγονός ότι η ανεργία στους νέους φτάνει το 60%. "Πιστεύω στο φιλότιμο και την καρδιά του Έλληνα και στον αγώνα που δίνουμε, είμαι σίγουρος πως όλοι οι Έλληνες θα νικήσουμε σε αυτό τον αγώνα με έμπνευση, δουλειά, φιλότιμο και με αγάπη" τόνισε. (Από το χτεσινό φύλλο τής εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος")

Καλέ, άει στον διάολο με την "κοινωνική συνοχή"! Ποιά κοινωνική συνοχή, θες να διατηρήσεις, ρε Αντώνη; Πού την είδες την κοινωνική συνοχή; Εδώ υπάρχουν
άνθρωποι που αυτοκτονούν είτε επειδή δεν μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς είτε επειδή δεν μπορούν να ταΐσουν τα παιδιά τους, υπάρχουν νέοι που μεταναστεύουν επειδή δεν μπορούν να βρουν δουλειά, υπάρχουν τριαντάρηδες και σαραντάρηδες που μένουν ακόμη με τους γονείς τους επειδή δεν μπορούν να στήσουν δική τους οικογένεια, υπάρχουν γερόντια που αναζητούν εναγωνίως έναν θεό για να στηρίξουν τις ελπίδες τους επειδή δεν μπορούν να προμηθευτούν τα φάρμακά τους, υπάρχουν παιδιά που λιποθυμούν μέσα στα σχολεία τους επειδή έρχονται νηστικά από το σπίτι τους, υπάρχουν φουκαράδες που δεν έχουν ρεύμα επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν τα πανωπροίκια και τα χαράτσια τής ΔΕΗ, υπάρχουν χιλιάδες πολίτες που τουρτουρίζουν από το κρύο επειδή δεν μπορούν να αντέξουν το κόστος θέρμανσής τους κι εσύ μιλάς για κοινωνική συνοχή; Ρε συ, πλάκα μας κάνεις;

Καλέ, άει στον διάολο που πλήττονται οι κοινωνικές ομάδες από την κρίση! Από ποιά κρίση πλήττονται, ρε Αντώνη; Από το γαμήσι που τους έχεις σκάσει πλήττονται, λεβέντη μου! Πλήττονται από τις περικοπές στις αποδοχές τους, από την ισοπέδωση των δικαιωμάτων τους, από την διάλυση της υγείας, από το ξεχαρβάλωμα της παιδείας, από τα χαράτσια, από την υψηλή φορολογία, από το μαύρισμα της ψυχής τους κι από τις κάθε λογής κατακεφαλιές που τρώνε καθημερινά. Από την κρίση πλήττονται οι τράπεζες και τα μονοπώλια, όχι οι πολίτες. Αλλά εσένα για τις τράπεζες και τα μονοπώλια σε πιάνει κόψιμο, όχι για λαϊκές κοινωνικές ομάδες. Γι' αυτό στηρίζεις τις τράπεζες και τα μονοπώλια ενώ τις κοινωνικές ομάδες τις έχεις γραμμένες στα παπάρια σου.

Καλέ, άει στον διάολο που η κυβέρνηση αγωνίζεται για την ανάκαμψη! Ποιανού την ανάκαμψη, ρε Αντώνη; Την δική μου ή του Σάλλα; Της κόρης μου που σε λίγο παίρνει το πτυχίο της και δεν έχει ιδέα για το τι την περιμένει ή του Μυτιληναίου; Των εργαζομένων που φτύνουν αίμα για τέσσερα κατοστάρικα τον μήνα ή του Μάνεση; Των απλών ανθρώπων που πεθαίνουν καθημερινά δίχως φάρμακα ή των φαρμακοβιομηχάνων; Των παιδιών που δεν έχουν δασκάλους ή του Μεντιτερράνεαν Κόλλετζ; Σκατά, Αντώνη! Το μόνο που βρήκες να πεις είναι ότι εγγυάσαι πως εφέτος δεν θα μειωθεί ο κατώτερος μισθός. Παπάρια μάντολες, Αντώνη.

Καλέ, άει στον διάολο που θα δώσετε ευκαιρίες για δουλειά στα νέα παιδιά! Τί σόι δουλειές θα είναι αυτές, ρε Αντώνη; Με ένα πεντακοσάρικο μεικτά; Δίχως ασφάλιση; Με προσανατολισμό πίτσα-μπόυ στους πολιτικούς μηχανικούς, σερβιτόρου στους φιλολόγους και "πού πάει ο κύριος;" στους μαθηματικούς; Ή, μήπως, δεκάωρο εργάτης με πενταροδεκάρες και δίχως επιδόματα; Δε γαμιόμαστε ν' ασπρίσουμε, ρε Αντώνη;

Καλέ, άει στον διάολο που πήρατε χαμπάρι ότι η ανεργία των νέων έφτασε το 60%! Ρε συ Αντώνη, δεν πήγε κατ' ευθείαν στο 60% αυτή η γαμημένη η ανεργία. Πέρασε κι από το 30%, πέρασε κι από το 40%, πέρασε κι από το 50%. Τώρα την πήρες χαμπάρι; Καλέ, τί αντανακλαστικά είναι αυτά; Τόση οξυδέρκεια πια; Απίστευτο! Και γιατί είναι πρωτοφανές αυτό το φαινόμενο; Δηλαδή, τί περίμενες; Από την μία εσύ να διώχνεις χιλιάδες δημοσίων υπαλλήλων, να στεγνώνεις την τσέπη των δυνάμει καταναλωτών και να κλείνεις κάθε λογής μικρομεσαίες επιχειρήσεις με την πολιτική σου αλλά από την άλλη να βρίσκουν δουλειά οι νέοι; Ρε συ, μας δουλεύεις; Πόσο μπουμπούνας πρέπει να είσαι για να μη καταλαβαίνεις ότι αυτή η ανεργία που σε παραξενεύει είναι απότοκο της πολιτικής που ακολουθείς;

Καλέ, άει στον διάολο που ζητάτε από τους πεινασμένους "έμπνευση, δουλειά, φιλότιμο και αγάπη"! Άκου "αγάπη"! Πάει ο Βαλεντίνος, Αντώνη! Πέρασε! Για ποιά αγάπη μιλάς; Ποιόν θες να αγαπήσουμε; Πες το μας να γελάσουμε, γαμώ το φελέκι μου. Και για ποιόν θες να δείξουμε φιλότιμο; Για τον πάσχοντα βιομήχανο ή τον ταλαίπωρο τραπεζίτη; Πες το μας κι αυτό, να την βρούμε για θάνατο, π' ανάθεμα το μυαλό που κουμαντάρεις. Κι όταν λες "δουλειά", τί πράμα εννοείς; Γιατί κι εμείς δουλειά ζητάμε. Πώς δεν συναντιόμαστε λοιπόν; Εκτός αν έκανες miss-spelling (που λένε κι αγγλομαθείς), κατέβασες από λάθος τον τόνο στην λήγουσα.και μίλησες για δουλειά ενώ ήθελες να πεις δουλεία.

Ωραία μας τα είπες, Αντώνη. Φτου σου, μη σε βασκάνω, π' ανάθεμα την φράντζα σου!
Cogito ergo sum