Το οπορτουνιστικό μόρφωμα της λεγόμενης «Επανάστασης των Πολιτών» (από κόμματα μέλη του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς - Κομμουνιστική Επανίδρυση, Κόμμα Ιταλών Κομμουνιστών, Οικολόγους και άλλες δυνάμεις με συνθήματα ενάντια στη διαφθορά), που είχε καθαρά πρόγραμμα σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης του καπιταλισμού και άφηνε ανοιχτή την «πόρτα» συνεργασίας με την κεντροαριστερά, σημείωσε μεγάλη υποχώρηση σε ψήφους και ποσοστά.
Στην Ιταλία, δεκαετίες τώρα, έχουν δοκιμαστεί πολλά και διάφορα μείγματα διαχείρισης και πολλά «κόλπα» χειραγώγησης του λαού. Με την επιχείριση «Καθαρά χέρια», ενάντια δήθεν στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, εξαφανίστηκαν κυριολεκτικά παραδοσιακά αστικά κόμματα, όπως των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών, που όμως αντικαταστάθηκαν με νέα, όπως π.χ. του Μπερλουσκόνι, δείχνοντας ότι η αστική τάξη βρίσκει πάντα λύσεις για να συνεχίζει την εκμετάλλευση και τη χειραγώγηση των εργαζομένων, να αφαιρεί συνεχώς κατακτήσεις και δικαιώματα. Η χρόνια υποχώρηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος εξαιτίας της λεγόμενης «κυβερνώσας αριστεράς», δηλαδή της οπορτουνιστικής μετάλλαξης του κάποτε Κομμουνιστικού Κόμματος, με εκλογικά ποσοστά πάνω από 30%, που ακολουθούσε τη γραμμή του λεγόμενου «ιστορικού συμβιβασμού» με τους αστούς, και συμμετοχή σε κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης, οδήγησε στο συμβιβασμό και την υποταγή των εργαζομένων στο καπιταλιστικό σύστημα. Οδήγησε συνδικάτα να κάνουν δημοψηφίσματα για το πόσο θα χάσουν οι εργάτες στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» και της «διάσωσης θέσεων εργασίας». Η ανυπαρξία ουσιαστικής εναλλακτικής διεξόδου για τα λαϊκά στρώματα και επαναστατικής στρατηγικής έχει ως αποτέλεσμα οι εργάτες να στοιχίζονται κάτω από τις σημαίες των αστών.
Ολα τα παραπάνω δείχνουν και την ουσία της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ που καλεί σε εναλλαγή κυβέρνησης που θα φέρει τάχα φιλολαϊκές λύσεις με τα μονοπώλια στην οικονομία και στην εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ ερμηνεύει το εκλογικό αποτέλεσμα ως αντίθεση στην πολιτική της Μέρκελ. Αλλά ποιο το όφελος για το λαό; Επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ εκθείαζε την πολιτική Μόντι και μάλιστα καλούσε την κυβέρνηση να συμμαχήσει μαζί του στα πλαίσια της ΕΕ και της Ευρωζώνης... Να γιατί πρέπει ο λαός να βγάλει συμπεράσματα. Το αποτέλεσμα είναι ήττα για το εργατικό κίνημα της Ιταλίας. Μονόδρομος για τους εργαζόμενους είναι η αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική πάλη, αυτή θα δώσει διέξοδο σε όφελός τους.
Μου φαίνεται ότι και πάλι διαβάζω ένα ακόμα άρθρο που ερμηνεύει το ιταλικό εκλογικό αποτέλεσμα με ελληνικούς όρους χωρίς καν να μπαίνει στην ψυχολογία των Ιταλών. Τα άλλα άρθρα κατηγορούν τους Ιταλούς και αυτό τους παρουσιάζει έρμαια. Και αυτός ο αρθρογράφος δεν μπορέι να δει ότι όταν ένας λαός αποφασίζει να καταγρεμνίσει ουσιαστικά τα κομματικά στρατόπεδα βγάζοντας πρώτο κόμμα (τρίτο λόγω συνασπισμών) έναν φορέα χωρίς ιδεολογική ταυτότητα, τότε δείχνει την ανάγκη για κάτι νέο, για κάτι διαφορετικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Ιταλοί απέρριψαν κάθε κομμουνιστική/σοσιαλιστική λογική. Θέλουν κάτι διαφορετικό, αναζητούν κάτι που ακόμα δεν έχει πάρει μορφή. Φυσικά αυτό ενδέχεται να αποδειχθεί φενάκη και να απογοητευτούν.
Αλλά δεν επιτρέπεται να μιλάμε με δικούς μας όρους (και πως βολεύει τη δική μας ρητορεία, κρίνοντας έναν ολόκληρο λαό) χωρίς να βλέπουμε τη δική του στάση, τα δικά του μικρά κινήματα που οδήγησαν σε τέτοιο αποτέλεσμα.