Η τακτική «άλλα στα σαλόνια, άλλα στα μπαλκόνια» φαίνεται να βολεύει πολύ τον ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια ώρα που κορυφαία του στελέχη, που όλοι γνωρίζουν ότι είναι αυτά που έχουν τον πρώτο και τελευταίο λόγο ως προς τη διαμόρφωση πολιτικών θέσεων και προτάσεων, δίνουν διαβεβαιώσεις στους αστούς ότι θα ασκήσουν διαχείριση σύμφωνη με τις ανάγκες και τα συμφέροντά τους, ότι θα κάνουν το παν για να εξοικονομήσουν πόρους που θα χρηματοδοτήσουν τις επενδύσεις τους, την ώρα που τα «αντιμνημονιακά» έχουν κόψει λάσπη απ' τις παρεμβάσεις τους και αναιρούνται μία προς μία οι ψηφοθηρικές υποσχέσεις που έδωσε στο λαό ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά...
Την ίδια αυτή ώρα δίνεται στη δημοσιότητα η απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ όπου χωράνε τα πάντα: Και αστική διαχείριση και χρήμα για τους κεφαλαιοκράτες και το χρέος στο λαό αλλά και ο ...σοσιαλιστικός μετασχηματισμός, οι αγώνες, οι συγκρούσεις και πάει λέγοντας το παραμύθι.
Σταχυολογούμε δυό-τρία «μαργαριτάρια»:
1. «Το δημόσιο χρέος λειτουργεί ως εκβιασμός για την χωρίς τέλος αναδιανομή εισοδήματος και εξουσίας προς όφελος των κερδών και του μεγάλου κεφαλαίου, μέσα από την πτώχευση της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας, τη διάλυση του κοινωνικού κράτους (...) Την κρίση του συστήματος καλούνται να πληρώσουν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι νέοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικροεπιχειρηματίες».
Αναφέρονται στο χρέος που σώρευσε η πλουτοκρατία και που οι ίδιοι καλούν το λαό να αποδεχτεί αδιαμαρτύρητα την αποπληρωμή του, η οποία μεταφράζεται σε όλα αυτά τα οποία τάχα καταγγέλουν.
2. «Η ηγεσία της Ευρωζώνης και της ΕΕ χρησιμοποιούν το χρέος ως μοχλό για να οικοδομήσουν μια Ευρώπη του κεφαλαίου, του ακραίου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού (...) Απέναντι στη χώρα μας συμπεριφέρονται σαν να είναι αποικία χρέους, προσβάλλοντας ευθέως την εθνική και λαϊκή κυριαρχία και αξιοπρέπεια».
Δεν χρειάζεται να οικοδομήσουν μια Ευρώπη του κεφαλαίου για τον απλό λόγο ότι η ΕΕ ήταν πάντα και παραμένει του κεφαλαίου. Οσο για τα περί «εθνικής κυριαρχίας» και «αξιοπρέπειας» δεν είδαμε να χαλιέται και πολύ η αστική τάξη, επιλογή της οποίας ήταν και παραμένει η ένταξη της χώρας στην ΕΕ. Την οποία φυσικά και υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ συσκοτίζοντας ότι σέρνει μαζί της εκχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων και πολλά πολλά ακόμα.
3. «Ο στόχος μας είναι να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις δημοκρατικής ανατροπής της σημερινής κυβέρνησης, με γενικό ξεσηκωμό και διενέργεια εκλογών και η συγκρότηση μιας νέας κυβέρνησης της αριστεράς (...) Η κυβέρνηση αυτή θα έχει ως στόχο την ανακοπή της σημερινής καταστροφικής πορείας, την υπέρβαση της κρίσης με την κοινωνία όρθια και την οικονομική και οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας. Η πορεία αυτή θα είναι μια διαδικασία μεγάλων συγκρούσεων και προοδευτικών ανακατατάξεων, όμως παράλληλα και σε συνδυασμό με την τροποποίηση του συσχετισμού δυνάμεων θα τίθενται ζητήματα που θα απαιτούν ευρύτερες αλλαγές και θα θέτουν στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού».
Θέλουν μια κυβέρνηση που θα στηρίξει την καπιταλιστική οικονομία. Και θέλουν στο στόχο αυτό να σύρουν το εργατικό λαϊκό κίνημα, βάζοντάς το να παλεύει για συμφέροντα εχθρικά προς τα δικά του. Και η κοινωνία όρθια και η καπιταλιστική οικονομία ανθηρή, συνιστούν αντίφαση εν τις όροις... Όσο για τις συγκρούσεις και το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό; Εδώ γελάμε; Ενισχύοντας τον καπιταλισμό, κάνεις αυτό ακριβώς και τίποτα περισσότερο.
4. «Απαιτείται η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος, η ανατροπή του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού που λειτούργησε ως στυλοβάτης της μνημονιακής πολιτικής και η εξυγίανση των συνδικάτων (...) Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να συνδεθεί με τις αγωνιστικές παραδόσεις του και να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των εργαζομένων (...) οι εργαζόμενοι (...) να εξυγιάνουν τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις από εκφυλιστικά φαινόμενα, να αλλάξουν τις ηγεσίες που δεν έπαιξαν τον ρόλο τους».
Το έργο αυτό προτείνουμε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να το αναθέσει στα προβεβλημένα συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που έπαιξαν τέτοιο ρόλο στο συνδικαλιστικό κίνημα και σήμερα στεγάζονται στον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα ψήφισαν και με τα δύο χέρια τη συγκεκριμένη απόφαση! Στόχος φυσικά και δεν είναι ο ταξικός προσανατολισμός του εργατικού κινήματος, τον οποίο έχουν χτυπήσει με όλα τα μέσα που διαθέτουν. Στόχος τους είναι ένα εργατικό κίνημα, κυβερνητικό αλλά της δικής τους κυβέρνησης και όχι κάποιας άλλης.
5. «Η επιλογή και η δέσμευσή μας μέσα από την ιδεολογικοπολιτική διακήρυξή μας είναι σαφής: θα δώσουμε προτεραιότητα στις ανάγκες της κοινωνίας και της ανάπτυξης και όχι στους δανειστές (...) Δεσμευόμαστε να αντιταχθούμε δυναμικά στην επίθεση της άρχουσας τάξης που λεηλατεί το λαό και τη χώρα, να απαλλαγούμε από το άχθος των μνημονίων (...) Καλούμε τον ελληνικό λαό να μετατρέψει τη σημερινή εθνική και κοινωνική τραγωδία σε μια έφοδο στο μέλλον».
Ξεκινάμε απ' το τέλος. Η τραγωδία δεν είναι εθνική. Τη βιώνει μόνο ο λαός κι απ' τα βάσανά του κερδίζει η πλουτοκρατία. Παραπέρα. Κάποιος να ενημερώσει για τους στόχους αυτούς τον Αλ. Τσίπρα, τον Γ. Δραγασάκη που δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να προβούν σε μονομερείς ενέργειες, πως ότι κάνουν θα το συνεννοηθούν με τους δανειστές προκειμένου να καταλήξουν σε αμοιβαία επωφελή συμφωνία κ.λπ. κ.λπ. Επιπλέον κάποιος να ενημερώσει και τους αστούς για την πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ να τους ...αντισταθεί. Μην πιαστούν στον ύπνο και ξυπνήσουν στο ...σοσιαλισμό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου