Η πρόταση του ΚΚΕ για λαϊκή συμμαχία μπορεί να συσπειρώσει εκατομμύρια εργαζόμενους, φτωχούς αυτοαπασχολούμενους, αγρότες, γυναίκες και νέους που πλήττονται από την βαναυσότητα της εξουσίας των μονοπωλίων.
Και οι λόγοι για αυτή τη συσπείρωση είναι πολλοί μα πάνω από όλα είναι αντικειμενικοί. Είναι συμφέρον αυτών των στρωμάτων να συμπράξουν και να συμμαχήσουν με την εργατική τάξη γιατί μόνο έτσι θα καλύψουν τις βασικές ανάγκες των οικογενειών τους, μόνο έτσι θα βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής τους και θα απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν, συμβάλλοντας στην κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας.
Αυτό ακριβώς είναι που φοβούνται όμως και οι αστοί αλλά και οι οπορτουνιστικές δυνάμεις σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς, το άρθρο της Αυγής την Κυριακή 16/12, όπου αναφέρει πως: “Το ΚΚΕ θέλει να συμμαχήσει με τον εαυτό του”.
Πού βλέπει η Αυγή και ο Σύριζα την απομόνωση και την συμμαχία του ΚΚΕ μόνο με τον εαυτό του? Η πρόταση για τη λαϊκή συμμαχία αγκαλιάζει πλατιές λαϊκές μάζες που έχουν αντικειμενικά συμφέρον όχι μόνο να παλέψουν για τα άμεσα προβλήματα αλλά και να συμμαχήσουν με την εργατική τάξη, στην κατεύθυνση για την κατάκτηση της λαικής εξουσίας.
Έχουν συμφέρον να συνταχθούν αγρότες, εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι που βλέπουν τη ζωή τους να καταστρέφεται από τα αδηφάγα μονοπώλια, σε αυτή τη γραμμή.
Η Αυγή και ο Σύριζα όταν μιλούν για συμμαχία εννοούν τη σύμπραξη μαζί τους στη βάση μιας πολιτικής διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι μπορούν μονοπώλια και εργάτες να συνυπάρξουν με ίσα δικαιώματα!
Η πρακτική τους άλλωστε στο εργατικό κίνημα, αυτό επιβεβαιώνει. Συμπράττουν με τις παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ σε μία προσπάθεια να χτυπήσουν και να αποδυναμώσουν τον ταξικό πόλο μέσα στο κίνημα. Στηρίζουν και συμμετέχουν στην αυταπάτη του κοινωνικού διαλόγου των εταίρων που μόνο δεινά έχει επιφέρει στη ζωή της εργατικής τάξης. Υπογράφουν κατάπτυστες συμφωνίες για μισθούς και δικαιώματα με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, όπου η πλειοψηφία με πρωτοστάτη την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, υπέγραψε συλλογική σύμβαση εργασίας με μείωση μισθών από 6 – 18%!
Αποδέχονται το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων, στο όνομα της “ανάπτυξης” και του ανταγωνισμούπου για τους εργαζόμενους σημαίνει μειωμένα μεροκάματα και δικαιώματα ενώ για το κεφάλαιο αυξημένα κέρδη και προνόμια.
Η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της χρειάζονται ένα διαμετρικά αντίθετο κίνημα. Μαζικό, με δυνατή εσωτερική ζωή στα σωματεία και τις μαζικές οργανώσεις που θα προσελκύει όλο και περισσότερους στις συνελεύσεις που θα οργανώνουν τα εργατικά σωματεία, οι οργανώσεις των αυτοαπασχολουμένων, της αγροτιάς, των σπουδαστών και μαθητών, των γυναικείων οργανώσεων που συνιστούν τη βάση της Συμμαχίας. Οι εργαζόμενοι θα μετέχουν στην οργάνωση των κινητοποιήσεων, στη λήψη αποφάσεων, στις εκλογικές διαδικασίες αντιπροσώπευσης από τα κάτω προς τα πάνω, στις πολύμορφες δραστηριότητες που αγκαλιάζουν όλο το φάσμα των προβλημάτων, διαδικασίες μέσα στις οποίες θα δυναμώνει η πολιτική πείρα, θα ξεπερνιούνται φόβοι, δισταγμοί και ταλαντεύσεις, θα σταθεροποιούνται όσο γίνεται περισσότεροι αγωνιστές στο δρόμο της ταξικής πάλης, της λαϊκής συμμαχίας για την επίλυση του προβλήματος της εξουσίας.
Χρειάζονται ένα κίνημα που θα είναι αποφασισμένο, να κατακτήσει την εξουσία και να δικαιώσει τους εργάτες και τους συμμάχους της. Ένα κίνημα που θα κάνει πράξη το σύνθημα: «ένας για όλους, και όλοι για έναν».
902.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου