Ο αγώνας συνεχίζεται

Κόμπαζε προχτές βράδυ ο πρωθυπουργός για τις αντιλαϊκές ανατροπές που επέβαλλε η κυβέρνησή του. Ορθιοι χειροκροτούσαν οι βουλευτές του για την ψήφιση των μέτρων. Αλλά φευ... Μόνο σίγουροι δεν ήταν. Η μεγάλη 48ωρη πανελλαδική απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων, τα μεγάλα λαϊκά συλλαλητήρια σε δεκάδες πόλεις της χώρας και ειδικά στην Αθήνα, στα οποία έβαλαν και πάλι τη σφραγίδα τους οι ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ, μπορεί να μην απέτρεψαν την ψήφιση των μέτρων, έδωσαν όμως ένα πρώτο αποφασιστικό χτύπημα. Η πλειοψηφία των εργαζομένων και του λαού μας δεν νομιμοποιεί τα μέτρα στη συνείδησή του, δεν τα αποδέχεται, παρά τους εκβιασμούς, τις ιταμές απειλές και τις προσπάθειες αποπροσανατολισμού του.

Ας μην επιχαίρει η κυβέρνηση. Αργά ή γρήγορα θα βρει απέναντί της ακόμα περισσότερους εργαζόμενους, πιο αποφασισμένους. Για τους εργάτες που συνθλίβονται, τους μικρομεσαίους που οδηγούνται μαζικά στη χρεοκοπία, τους φτωχούς αγρότες που διώχνονται από τα χωράφια τους, για τους νέους που τους κλείνουν το δρόμο, για τους συνταξιούχους που τους εξοντώνουν, ο αγώνας δεν τελείωσε. Ο αγώνας συνεχίζεται, γιατί ο λαός μας δεν θα οδηγηθεί στην αυτοχειρία. Δεν θα μπει στο καβούκι του, με όση καταστολή και αν χρησιμοποιήσουν, όσους πραιτοριανούς σαν της Χρυσής Αυγής και αν επιστρατεύσει η πλουτοκρατία. Αυτός ο αγώνας, αυτή η δυναμική που έδειξαν και οι κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών, μπορεί να ισχυροποιηθεί ακόμα περισσότερο, αν πλατύτερα λαϊκά στρώματα συνειδητοποιήσουν όχι μόνο το βάθος της επίθεσης, αλλά και τη δύναμη που βρίσκεται πίσω απ' αυτή: Τα μονοπώλια. Μόνο η πάλη ενάντια στους μονοπωλιακούς ομίλους, ντόπιους και ξένους, μπορεί σήμερα να αποτελεί την πραγματική διέξοδο για το λαό μας. Κάθε συμβιβασμός, κάθε υπεκφυγή απ' αυτόν τον αγώνα, ισοδυναμεί με προδοσία του κινήματος, με ανοιχτή εγκατάλειψη των πραγματικών συμφερόντων των εργαζομένων. Εδώ, δοκιμάζεται κάθε πολιτική δύναμη, κάθε συνδικάτο, συνολικά το κίνημα.

Αλλά για μια τέτοια πάλη, για ένα κίνημα αξιόμαχο και εξοπλισμένο στον αγώνα κατά των μονοπωλίων απαιτείται σήμερα πλατιά λαϊκή συστράτευση. Μαζική ένταξη και δράση στα συνδικάτα, στους συλλόγους αυτοαπασχολουμένων, στους αγροτικούς συλλόγους, στις Λαϊκές Επιτροπές και στις Επιτροπές Αγώνα. Είναι η ώρα, για ανασύνταξη του κινήματος που θα πατά και θα στηρίζεται στην καθημερινή δράση των απλών λαϊκών ανθρώπων, στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στην επιχείρηση. Με γενικές συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς, με συζήτηση, ζύμωση και πρωτοβουλίες σε κλαδικό και τοπικό επίπεδο που θα συσπειρώνουν, θα εμπνέουν και θα μπλοκάρουν στην πράξη τα μέτρα που χειροτερεύουν τη ζωή του λαού μας. Δράση και πάλη για να μπούνε εμπόδια στην εφαρμογή των αντιλαϊκών ανατροπών. Αξιοποιώντας την πείρα των προηγούμενων μηνών και εβδομάδων, να φουντώσει σε κάθε γειτονιά και πόλη το πνεύμα της ανυπακοής και της απειθαρχίας. Μέσα στα εργοστάσια, να πυροδοτήσουμε το καμίνι της αντίστασης για να μπει φραγμός στις ορέξεις της εργοδοσίας.

Ο λαός μας βρίσκεται μπροστά σε κρίσιμο σταυροδρόμι, σε κρίσιμες αποφάσεις. Ο αγώνας ενάντια στον οδοστρωτήρα των μονοπωλίων, η άρνηση να πληρώσει το χρέος, η αποδέσμευση από τα βάναυσα δεσμά και τις χειροπέδες που του πέρασαν με την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι η μοναδική ελπιδοφόρα προοπτική. Μια προοπτική που μπορεί να έρθει μόνο με αυτόν πρωταγωνιστή και κυρίαρχο και στο επίπεδο της οικονομίας.