«Χρυσή Αυγή»: Δύναμη κρούσης των καπιταλιστών ενάντια στους εργάτες

Η «Χρυσή Αυγή» κάνει κοινωνική πολιτική μοιράζοντας τρόφιμα. Αλλά μόνο σε Ελληνες και όχι σε μετανάστες. Η «Χρυσή Αυγή» κάνει εθελοντική αιμοδοσία, αλλά δίνει αίμα μόνο για Ελληνες. Η «Χρυσή Αυγή» «πουλάει προστασία» δωρεάν στους ανθρώπους που κινδυνεύουν από την εγκληματικότητα, αλλά μόνο από την εγκληματικότητα των μεταναστών. Η «Χρυσή Αυγή» χτυπά μετανάστες στη Ραφήνα, μαζί με βουλευτές της και μετά με στρατιωτικό σχηματισμό μαζί με τις επίσημες αρχές, δηλαδή Περιφερειάρχη, Δήμαρχο, παπάδες, στρατό, αστυνομία κ.λπ. παρελαύνουν όλοι μαζί στη λιτανεία της εικόνας. Η «Χρυσή Αυγή», προχτές, μοίραζε τζάμπα τρόφιμα, κλέβοντάς τα από το μαγαζί μετανάστη. Η «Χρυσή Αυγή» συζητά με επιχειρηματίες για προσλήψεις Ελλήνων ανέργων και όχι μεταναστών, ή τους ζητά να διώξουν μετανάστες εργάτες και να προσλάβουν Ελληνες. Τώρα μπορούν να το κάνουν, αφού τα μεροκάματα εξαθλίωσης που έδιναν στους μετανάστες έχουν καθιερωθεί, μετά τα αντεργατικά μέτρα, για όλους τους εργάτες. Και πιθανά να το θέλουν και οι μεγαλοεπιχειρηματίες ως βαλβίδα εκτόνωσης όχι τόσο μέρους της ανεργίας γενικά, αλλά των ανέργων Ελλήνων. Η «Χρυσή Αυγή» δρα και ως «γραφείο ευρέσεως εργασίας», ως ΟΑΕΔ.

Ολο αυτό το σκηνικό προβάλλεται δεόντως και αναπαράγεται από τα αστικά ΜΜΕ, για να δείξουν τάχα το «αποκρουστικό της πρόσωπο» και κυρίως να πολεμήσουν τάχα τη ρατσιστική της δράση. Αλλά αυτό που καταφέρνουν, ή πιο σωστά το κάνουν συνειδητά, είναι να εμφανίζουν τη «Χρυσή Αυγή» ως μηχανισμό που αντικαθιστά λειτουργίες του αστικού κράτους σε όφελος, ιδιαίτερα των εξαθλιωμένων τμημάτων της εργατικής τάξης, του λαού. Και μάλιστα ως δύναμη που δε διστάζει ακόμη και με τη βία να λύσει τέτοια προβλήματα. Οχι όμως ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, ούτε στους μεγαλοεπιχειρηματίες, που τα δημιουργούν και τα αναπαράγουν. Σ' αυτούς συμπαραστέκονται, επειδή έχουν ζόρια στην κερδοφορία, λόγω κρίσης. Γι' αυτό προτρέπουν Ελληνες εργαζόμενους να δουλέψουν με μισθούς πείνας, αντί να διεκδικήσουν, μεσολαβώντας τάχα στο να τους βρουν δουλειά. Και, βεβαίως, οι μεγαλοεπιχειρηματίες κερδοφορούν τα μέγιστα.

Το αστικό κοινοβούλιο αποφάσισε να «στηλιτεύσει» τους βουλευτές της «Χρυσής Αυγής» για τη συμμετοχή τους στα άγρια τραμπούκικα ναζιστικού τύπου χτυπήματα στη Ραφήνα. Ετσι, η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής ενέκρινε ένα κείμενο που μιλά για καταδίκη «κάθε πράξης βουλευτών που πλήττει το κύρος του κοινοβουλευτικού θεσμού και των βουλευτών», καλώντας τους βουλευτές της «Χρυσής Αυγής» «όχι μόνο να μην συμμετέχουν του λοιπού σε κάθε μορφή παρανομίας και αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς, αλλά και να συγκρατούν τους οπαδούς τους από τέτοιες ενέργειες».

Και τώρα τι θα γίνει; Θα σταματήσουν βουλευτές και μέλη της «Χρυσής Αυγής» να δρουν ως «μπράβοι της νύχτας»; Οχι. Το αστικό κοινοβούλιο έκανε μια ενέργεια ίσα ίσα για να βγάλει την υποχρέωση, πασχίζοντας να δείξει ότι προστατεύει τους θεσμούς και το λαό από τους τραμπούκους. Να δείξει ότι η «γυναίκα του Καίσαρα» φαίνεται τουλάχιστον τίμια, ή πρέπει να φαίνεται.

Πώς και γιατί τη «φουσκώνουν»

Τι προκύπτει από τα παραπάνω; Οτι το αστικό πολιτικό σύστημα θέλει να δείχνει ότι αποστρέφεται τη «Χρυσή Αυγή». Και τι κάνει η «Χρυσή Αυγή»; Πασχίζει να αποδείξει ότι είναι αυτό που αυτοαποκαλείται, «αντισυστημική δύναμη». Ενάντια σε ποιο σύστημα; «Στο σάπιο κατεστημένο», στους «πολιτικούς της διαφθοράς», στους«ψευτοπατριώτες», στους «νταβατζήδες», στους «διεθνείς τοκογλύφους», «στη φαυλοκρατία» και την«οικογενειοκρατία». Είναι όλα όσα εκφράστηκαν στις πλατείες, για τους προδότες πολιτικούς, που ξεπουλούν την Ελλάδα, τα λαμόγια που τα πιάνουν, με αποκορύφωμα το σύνθημα «οι 300 στο Γουδή».

Λένε, επίσης, «Οχι στο μνημόνιο της υποταγής», «Οχι στους πολιτικούς της διαφθοράς», «Οχι στους ψευτοπατριώτες», «ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΞΕΝΗ ΚΑΤΟΧΗ της Τρόικα, των διεθνών τοκογλύφων και του σιωνιστικού κεφαλαίου». Χρησιμοποιεί μια φρασεολογία αγανάκτησης όχι για την εκμετάλλευση του λαού από τα μονοπώλια, αλλά για το σημερινό αστικό πολιτικό σύστημα που παίρνει και εφαρμόζει αντιλαϊκά μέτρα, επειδή είναι διεφθαρμένο και όχι επειδή στηρίζει το κεφάλαιο. Μιλά για «κατοχή» από την τρόικα, για «ξεπούλημα», αλλά στηρίζει γενικά τους Ελληνες και τους κεφαλαιοκράτες, τα μονοπώλια.

Δεν έχει μεγάλο πρόβλημα το σύστημα από τέτοια φαινόμενα. Ισα - ίσα τα χρησιμοποιεί ως βαλβίδες εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας πριν αποκτήσει πραγματικά συνειδητά χαρακτηριστικά ταξικής αμφισβήτησης της εξουσίας και της ιδιοκτησίας του κεφαλαίου. Οπως δεν είχε και με τις πλατείες, ίσα - ίσα τις πρόβαλλε, τις ενίσχυε, κόντρα στο εργατικό κίνημα.

Ετσι εκτυλίσσεται ένα οργανωμένο σχέδιο, ώστε μια δύναμη του συστήματος όπως η «Χρυσή Αυγή», με ναζιστική ιδεολογία και δράση δολοφονική, να την εμφανίζει ως αντισυστημική και να ενισχύει αυτήν την εικόνα της το ίδιο το αστικό πολιτικό σύστημα. Το βολεύει. Πρώτ' απ' όλα γιατί διοχετεύει τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε μια δική του πολιτική δύναμη, και μάλιστα δύναμη κρούσης για πάταξη παρανόμων, όπως χαρακτηρίζουν τους μετανάστες. Του χρειάζεται μια τέτοια δύναμη ενάντια στο κίνημα.

Η συγκεκριμένη δράση της «Χρυσής Αυγής» δεν είναι ούτε τυχαία ούτε αυθόρμητη. Είναι καλά μελετημένη και οργανωμένη για να συσπειρώνει, εν μέσω κρίσης, αδύναμες και εξαθλιωμένες λαϊκές δυνάμεις, στο όνομα της δυνατότητας να τους προσφέρει δήθεν ανακούφιση, έστω και ένα πιάτο φαΐ, όταν το κράτος και η κυβέρνηση τους εγκαταλείπει. Και τους δίνει διέξοδο, προβάλλοντας ως δύναμη κρούσης για τη δική τους προστασία από τις συνέπειες της κρίσης, προσφέροντας τάχα «κοινωνικό έργο», κόντρα όμως σε άλλα αδύναμα και εξαθλιωμένα τμήματα όπως οι μετανάστες. Ταυτόχρονα, καλλιεργεί ψυχολογία αποστροφής στην αναγκαιότητα διεκδίκησης, ανάπτυξης πάλης για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, εντείνει τη στρεβλή συνείδηση ότι κάποια δύναμη έξω από μένα, χωρίς τη δική μου συμμετοχή, μπορεί ακόμη και με τη βία, να μου λύσει το πρόβλημα. Αρα δε χρειάζεται η συμμετοχή στην οργανωμένη πάλη ενάντια στο κεφάλαιο.

Ολη αυτή η εξελισσόμενη πραγματικότητα είναι η προετοιμασία των ταγμάτων εφόδου ενάντια στο εργατικό κίνημα, που το σύστημα θέλει να αποκτήσουν ισχυρό λαϊκό έρεισμα, για να αντιμετωπίσουν όταν τους χρειαστεί πιο αποτελεσματικά την ταξική πάλη. Καλλιεργούν ψυχολογία στήριξης στη «Χρυσή Αυγή» και την τραμπούκικη δράση της, στρέφοντας εργαζόμενους ενάντια στην οργανωμένη ταξική πάλη. Και αυτό είναι όπλο για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Με τους οποίους φροντίζει η «Χρυσή Αυγή» να αποκτά άμεση σχέση, ακόμη και ως υποκατάστατο του ΟΑΕΔ. `Η ως μοχλός χτυπήματος της οργάνωσης μιας απεργίας όπως έκανε με τα εργοστάσια της «Χαλυβουργίας» στη Μαγνησία, στηρίζοντας τον Μάνεση. Αλλωστε, η μέθοδος, ανεξάρτητα από επιμέρους διαφορές, είναι δοκιμασμένη από την περίοδο που το κεφάλαιο στη Γερμανία και το αστικό πολιτικό σύστημα, στηριγμένο στο σύνταγμα της Βαϊμάρης, ενίσχυε τον Χίτλερ για να τον ανεβάσει στην κυβέρνηση.

Τι είναι η «Χρυσή Αυγή»;

Είναι η «Χρυσή Αυγή» μια εθνικοσοσιαλιστική - φασιστική οργάνωση;

Η επιλογή της να μην αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοια μπορεί κάλλιστα να αποτελεί μια κίνηση τακτικής, προκειμένου να μη στιγματιστεί από την αρνητική εικόνα για την ιδεολογία και την πρακτική του εθνικοσοσιαλισμού που υπάρχει σε πλατιά λαϊκά στρώματα, εξαιτίας και των ιστορικών εμπειριών στη χώρα μας. Υπάρχουν όμως αρκετά στοιχεία που πρέπει να μας κάνουν να απαντήσουμε καταφατικά στο παραπάνω ερώτημα:

• Η ακραία ιδεολογία της ΧΑ με την πρόταξη του έθνους ως «ανώτερη εκδήλωση» της φυλής και του κράτους ως στοιχείου που σταθεροποιεί και αναπτύσσει το έθνος. Η προβολή του ελληνικού έθνους ως υπεράνω όλων - χαρακτηριστικό το: «Πάνω απ' όλα για μας είναι το Ελληνικό Αίμα».
• Τα ιδεολογήματα για την πραγμάτωση μιας «Μεγάλης Ελλάδας», σε συνδυασμό με τις επιθετικές, τυχοδιωκτικές θέσεις σε μια σειρά μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής (Βόρεια Ηπειρος, Μακεδονία, Θράκη, κ.τ.λ.).
• Η αντίληψή της για το κράτος που εξασφαλίζει την αρμονική συμβίωση των τάξεων «όπως σ' έναν ζωντανό οργανισμό».
• Η αντι-πλουτοκρατική συνθηματολογία, με αιχμή τόσο προς το εσωτερικό της χώρας, όσο και προς το διεθνές τραπεζικό σύστημα, χωρίς όμως να θίγεται το δικαίωμα ιδιοκτησίας πάνω στα μέσα παραγωγής.
• Η μη αναγνώριση της εργατικής τάξης ως αυτοτελές κοινωνικό υποκείμενο και ο συνεπαγόμενος αντικομμουνισμός (ενάντια στον «αντεθνικό μπολσεβικισμό») ως συστατικό στοιχείο της ιδεολογίας.
• Η προσπάθεια διαμόρφωσης μαζικής βάσης και επίδρασης, πρώτα και κύρια στα μικροαστικά στρώματα που συμπιέζονται από τα μονοπώλια, με ερεθισμό των πιο ταπεινών ιδιοκτησιακών κινήτρων.
• Η ταυτόχρονη προσπάθεια διείσδυσης σε αδιαμόρφωτα στρώματα της εργατικής τάξης, με την προβολή μέτρων που δήθεν θα δώσουν κάποια άμεση ανακούφιση (προστασία κατοικίας, ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης, κ.τ.λ).
• Η αναζήτηση ενός φυλετικού εχθρού, καταρχάς στο εσωτερικό της χώρας, που ευθύνεται για μια σειρά άμεσα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων (Εβραίοι στη ναζιστική Γερμανία, σκουρόχρωμοι και μαύροι λαθρομετανάστες στη σημερινή Ελλάδα). Προσπάθειες δημιουργίας δυναμικών, εκπαιδευμένων, ημι-στρατιωτικών ομάδων κρούσης, που ακόμα εμφανίζονται περιστασιακά, αλλά όλο και συχνότερα. Στόχος αυτών των ομάδων είναι η ένοπλη αντιμετώπιση του εργατικού κινήματος και η στήριξη του αστικού καθεστώτος. (Χαρακτηριστικές είναι οι βδομαδιάτικες ημι-στρατιωτικές παρελάσεις δυνάμεων της ΧΑ στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και η «εκπαίδευση» τμημάτων της σε ορεινές περιοχές).

Η Ιστορία έχει διδάξει ότι απέναντι στην ολοένα και μεγαλύτερη αντιδραστικοποίηση του συστήματος, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης, η εργατική τάξη δεν πρέπει να υποστείλει τη σημαία του ταξικού αγώνα ενάντια στην εξουσία της αστικής τάξης.

Δυνάμεις όπως η «Χρυσή Αυγή» εκκολάφθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα στο έδαφος του αντικομμουνισμού, της συκοφαντίας των ταξικών αγώνων της εργατικής τάξης, στο έδαφος της ταύτισης ναζισμού - κομμουνισμού που προωθούν τα αστικά πολιτικά κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ. διάφορα αστικά κέντρα, τα ΜΜΕ, τα αντικομμουνιστικά μνημόνια της ΕΕ.

Η «Χρυσή Αυγή» είναι δολοφονική δύναμη κρούσης του συστήματος που θα κάνει τα πάντα, και με κάθε μέσο, για τη σωτηρία του κεφαλαίου ενάντια στο οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα.

Ι.