Το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ για το επόμενο διάστημα

Παρουσιάζοντας το πλαίσιο πάλης του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος για το επόμενο διάστημα, το μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, Γιώργος Πέρρος, είπε - μεταξύ άλλων - στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, στη Θεσσαλονίκη.

* * *

Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ σημαίνει συναγερμό. Να δημιουργηθεί κλίμα μάχης παντού. Στο φουλ οι μηχανές. Καμιά υποχώρηση, κανένας φόβος. Η μάχη θα κριθεί στους τόπους δουλειάς.

Τα δικαιώματα, η ζωή η ίδια της εργατικής λαϊκής οικογένειας στα τάρταρα - τα κέρδη, τα προνόμια των καπιταλιστών στα ουράνια. Στον πόλεμο αυτό δεν απαντάς με γαρίφαλα. Αλλά με όλες τις δυνάμεις καλά οργανωμένες, καλά προετοιμασμένες και με γραμμή πάλης τη ρήξη και ανατροπή.

Καλούμε τα σωματεία, τις ομοσπονδίες, τα εργατικά κέντρα, κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη ξεχωριστά. Ούτε ώρα χαμένη:

Η εργατική τάξη της χώρας μας, τα λαϊκά στρώματα έχουν τη δύναμη να σταματήσουν την επίθεση, να παρεμποδίσουν, να καθυστερήσουν, να ματαιώσουν προσωρινά και στην πορεία να ανατρέψουν συνολικά την αντιλαϊκή βαρβαρότητα. Να τα φέρουν όλα τούμπα. Να ανοίξουν το δρόμο προς μια άλλη φιλολαϊκή ανάπτυξη. Με ενιαίο μέτωπο πάλης απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική.

Ο,τι αφορά τη ζωή της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων είναι αιτία σύγκρουσης, βάση συσπείρωσης και αγώνα.

Τα συνδικάτα οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, η φτωχή αγροτιά, η νεολαία, οι γυναίκες να πάρουν την ευθύνη της οργάνωσης της πάλης, της αντίστασης αξιοποιώντας όλες τις μορφές, διαφορετικά δεν θα υπάρχει τέλος στην επίθεση. Να πάρουν αποφάσεις απόρριψης των μέτρων. Το καθήκον της οργάνωσης στους τόπους δουλειάς, στους μαζικούς φορείς των αυτοαπασχολούμενων, των γυναικών, της νεολαίας είναι καθοριστικής σημασίας ζήτημα στην αναμέτρηση με τα μονοπώλια. Να μπουν μπροστά. Να παραμερίσουν με οργανωμένο αγώνα τα κόμματα της πλουτοκρατίας, την ΕΕ. Να ξεκαθαρίσουν από τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, με τις δυνάμεις της «Αυτόνομης Παρέμβασης» του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ που μιλούν για διαχειριστικές προτάσεις, που θα οδηγήσουν την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα σε λύσεις προς όφελος των μονοπωλίων.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα κοινό συμφέρον με την πλουτοκρατία

Δεν έχουν κανένα κοινό συμφέρον με τον ΣΕΒ, την πλουτοκρατία. Με ταμπούρι του αγώνα τους τόπους δουλειάς, τα εργοστάσια και τα σωματεία να αρχίζει ένα κίνημα σύγκρουσης που θα απλώνεται παντού στις εργατογειτονιές, στα χωράφια, εκεί που τα μονοπώλια καταστρέφουν τη ζωή των εργατών των λαϊκών στρωμάτων. Θα εξαρτηθεί από τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα αν θα περάσουν τα βάρβαρα μέτρα.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, για άλλη μια φορά:

-- Αθωώνει τους καπιταλιστές όταν, μιλώντας για «δόγμα νεοφιλελευθερισμού που υιοθέτησε η κυβέρνηση», επιχειρεί να πείσει το λαό ότι δε φταίει η καπιταλιστική ανάπτυξη, ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής για τα βάσανα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, αλλά η συνταγή που ακολουθούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.

Παραπλανούν έτσι σκόπιμα το λαό, αφού προβάλλουν σα φάρμακο για τη λύση των προβλημάτων τα «αναπτυξιακά εργαλεία» που γέννησαν την κρίση, που οδήγησαν το λαό στη σχετική και απόλυτη εξαθλίωση. Π.χ. απλόχερες επιχορηγήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, φοροαπαλλαγές στα μονοπώλια, γαλαντόμα στήριξη επενδύσεων με κριτήριο την καπιταλιστική ανάπτυξη, κ. ά.

-- Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ παραμορφώνει την πραγματικότητα διά της πλαγίας οδού, όταν στηλιτεύει δήθεν θέσεις της οικονομίας που ενοχοποιούν τις αυξήσεις των μισθών για τη μείωση της ανταγωνιστικότητας και την αύξηση του πληθωρισμού. Ο λόγος που παραπλανεί είναι γιατί καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να πιστέψουν οι εργαζόμενες λαϊκές μάζες ότι η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων μπορεί να συμβαδίσει με την προώθηση της λαϊκής ευημερίας.

Η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων προϋποθέτει τη διαμόρφωση μισθών και δικαιωμάτων επιπέδου Κίνας και Ινδίας. Μόνο έτσι οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές δημιουργούν προϋποθέσεις για να μπορέσουν να ανταγωνιστούν τις νεοαναδυόμενες καπιταλιστικές οικονομίες. Το διαμηνύουν σε όλους τους τόνους εντός της ΕΕ Σοσιαλδημοκράτες, Χριστιανοδημοκράτες, Πράσινοι και πάσης φύσεως αριστερίζοντες. Η μόνη τους διαφορά είναι στο μείγμα πολιτικής που θα ακολουθηθεί. Ο στόχος όμως παραμένει ακλόνητος που είναι το στραγγάλισμα της εργατικής δύναμης.

Αποκρύπτουν ότι και σε ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες με ελάχιστα δημοσιονομικά ελλείμματα και χρέη, χωρίς την παρουσία ΔΝΤ, λαμβάνονται τα ίδια αντιλαϊκά μέτρα που λαμβάνονται και στη χώρα μας, π.χ. Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία η εργατική τάξη στις χώρες αυτές βλέπει το βιοτικό της επίπεδο να κατακρημνίζεται εξίσου.

Αυτήν την τάξη, που κινείται εντός των τειχών της ΕΕ, την προασπίζεται η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και οι λεγόμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις. Ανεξάρτητα με ποιο μείγμα διαχειριστικής πολιτικής συντάσσεται, ο στόχος της είναι η προώθηση της ταξικής συνεργασίας, η προστασία και διεύρυνση των κερδών των μονοπωλίων.

-- Προβαίνει σε λεονταρισμούς για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, όταν στις επιχειρήσεις που, μέρος τους έχει πουληθεί στο μεγάλο κεφάλαιο, οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, για να προωθηθούν με τις ελάχιστες λαϊκές αντιδράσεις. Εστρωσαν το έδαφος, για να καταστήσουν ανήμπορο το συνδικαλιστικό κίνημα στις ΔΕΚΟ και στο Δημόσιο να αντιδράσει, αδρανοποιώντας το αγωνιστικό φρόνημα και τη ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων, μιλώντας για λειτουργία των επιχειρήσεων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, τασσόμενοι υπέρ της απελευθέρωσης όλων των βασικών τομέων (Ενέργεια, Τηλεπικοινωνίες, Μεταφορές κ.λπ.), υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων.

Γίνεται, για πολλοστή φορά, φανερό ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ως αποτέλεσμα της γραμμής υπεράσπισης της τάξης των σφετεριστών του πλούτου που παράγουμε, της κοινωνικής μειοψηφίας των παρασίτων, ούτε θέλει, ούτε μπορεί να κουνήσει το μικρό της δαχτυλάκι για την ανάσχεση έστω αυτής της βαρβαρότητας.

Είναι τεράστιες οι ευθύνες της «Αυτόνομης Παρέμβασης», η οποία επιχειρεί να πείσει τους εργαζόμενους ότι η μερική διαγραφή του χρέους θα τους σώσει. Αναγνωρίζουν έτσι ότι το χρέος το δημιούργησαν οι εργαζόμενοι και πρέπει να πληρώσουν. Μιλούν για αποδέσμευση από την τρόικα και όχι από την ΕΕ, αυτή τη λυκοσυμμαχία των πολυεθνικών. Λένε για παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, αλλά αποκρύπτουν ότι δε γίνεται με τα μονοπώλια που έχουν την εξουσία σε όλους τους κλάδους παραγωγής, μέσα στην ΕΕ και μαζί με τα μονοπώλια. Το ζήτημα που θέτουν είναι η καλύτερη διαπραγμάτευση και όχι η ακύρωση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων, η μονομερής διαγραφή του χρέους, η αποδέσμευση από την ΕΕ. Υπογράφουν σε κλάδους Συλλογικές Συμβάσεις με μεγάλες μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων των εργαζομένων, στο όνομα του ρεαλισμού, κατεβάζοντας τον πήχη των απαιτήσεών τους. Είναι, τελικά, μαζί με τις άλλες δυνάμεις που μιλούν για μια άλλη διαχείριση, που είναι σε βάρος της ζωής και των δικαιωμάτων του λαού. Οδηγούν την εργατική τάξη στην υποταγή, στο συμβιβασμό, στη μοιρολατρία.

Είναι εξίσου και ακόμα πιο επιζήμια επιλογή η στήριξη αυτών των παρατάξεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Είναι ενίσχυση των αυταπατών, της επιλογής του μικρότερου κακού, είναι στήριξη της ίδιας καταστροφικής γραμμής, αυτής της ταξικής συνεργασίας. Οπου τα συνδικάτα υιοθέτησαν αυτήν τη γραμμή πάλης, το συνδικαλιστικό κίνημα οδηγήθηκε πιο βαθιά στη γραμμή του συμβιβασμού και της υποταγής, της διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης.

Κίνημα ενιαίο και αποφασισμένο ενάντια στα μονοπώλια

Πρέπει, τελικά, ο λαός να βαδίσει για τον πόλεμο και να κερδίσει τον πόλεμο. Και ο πόλεμος θα είναι ο λαός από τη μια μεριά και τα μονοπώλια από την άλλη. Οι εργαζόμενοι πρέπει άμεσα, με την οργάνωσή τους στα Σωματεία, την ενίσχυση του ΠΑΜΕ, να τους απομονώσουν και να τους απογυμνώσουν οργανωτικά και πολιτικά. Να υπερασπιζόμαστε την ενότητα της εργατικής τάξης και ως προς τους σκοπούς της. Κίνημα ενιαίο και αποφασισμένο απέναντι στα μονοπώλια, στην ΕΕ για άλλο δρόμο ανάπτυξης, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες της, για ρήξεις και ανατροπές, ως το επίπεδο της εξουσίας, για κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Από τη σκοπιά αυτή, εμείς πρέπει να οριοθετήσουμε την πραγματική διαχωριστική γραμμή. Γραμμή ταξικής πάλης ή συμβιβασμού με το κεφάλαιο. Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι να απαλλαγεί το συνδικαλιστικό κίνημα από τα βαρίδια της ταξικής συνεργασίας και υποταγής. Γι' αυτό και είναι αναγκαία η αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα. Αποτελεί όρο, για να μπορεί το κίνημα να δίνει απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική και να έχει νικηφόρους και με προοπτική αγώνες. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ακολουθούν τις ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και εκείνων των συνδικάτων που όχι μόνο συμφωνούν με τα μέτρα των κυβερνήσεων, του κεφαλαίου, όχι μόνο μπαίνουν μπροστά για να υλοποιηθούν αλλά και τα συνδιαμορφώνουν με τους σφαγείς μας. Βέβαια, ένα ακόμη σημαντικό βήμα που πρέπει να κάνει η εργατική τάξη είναι να οργανωθεί στον τόπο δουλειάς, στον κλάδο. Να δυναμώσει τη συλλογική δράση και συμμετοχή σε όλες τις διαδικασίες. Να μαζικοποιήσει τα συνδικάτα.

Κανείς μόνος του δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη βαρβαρότητα

Οργανώνουμε τη μάχη με κεντρικά συνθήματα:

Τέρμα οι θυσίες για τους καπιταλιστές. Κάτω η φοροληστεία, τα μνημόνια, οι δανειακές συμβάσεις, οι αντεργατικοί νόμοι.

Κανένας μόνος του δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη βαρβαρότητα που ζει, τη φτώχεια, την ανεργία, τα νέα χαράτσια. Οργανωμένη αντίσταση και άρνηση να καταβάλουμε στα ταμεία τους τη νέα φοροληστεία. Δεν έχει να κερδίσει τίποτα, δεν έχει κοινό συμφέρον με το κεφάλαιο, την ΕΕ, τα κόμματα της πλουτοκρατίας. Σε κάθε τόπο δουλειάς να γίνει συζήτηση και να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι, να καταδικαστούν τα μέτρα, να συζητηθούν τρόποι αντίστασης στον τόπο δουλειάς, στον κλάδο, στη γειτονιά, να προετοιμαστεί άμεσα ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ.

Τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, του ΜΑΣ, της ΟΓΕ στη Θεσσαλονίκη και σε όλες τις πόλεις με τους συνταξιούχους και τα εργατικά συνδικάτα το Σάββατο να αποτελέσουν έκφραση της μαζικής αγανάκτησης και καταδίκης των μέτρων, αφετηρία κλιμάκωσης νέων ακόμα πιο μαζικών αποφασιστικών αγώνων σε κάθε χώρο, σε κάθε κλάδο και συνολικότερα.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΙ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΕΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ, ΑΛΛΑ ΣΥΝΟΛΙΚΟΤΕΡΑ ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ.

Αγώνας για την κοινωνική τους απελευθέρωση από τη σύγχρονη σκλαβιά.

Αγώνας για να απαλλαγούν από τον παρασιτισμό και τη σαπίλα του καπιταλισμού. Από το σύστημα εκμετάλλευσης, βίας, καταπίεσης, που υπερασπίζουν η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ) και όλοι, όσοι έχουν κορόνα στο κεφάλι τους την ΕΕ. Απέναντι σε αυτήν την αντιλαϊκή συμμαχία, εμείς χτίζουμε τη δική μας συμμαχία, με στόχο: Να υπερασπιστούμε την εργατική και λαϊκή οικογένεια από τη βάρβαρη εκμετάλλευση, τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Να δώσουμε ελπίδα και προοπτική στους εργαζόμενους, στο λαό. Η συμμαχία μας να πάρει στα χέρια της όλο τον πλούτο και την εξουσία. Γι' αυτό και επιδιώκουμε να αποκτήσει συσπείρωση, ποδάρια παντού. Να δυναμώσει η συμμαχία του ΠΑΜΕ με τους αυτοαπασχολούμενους την ΠΑΣΕΒΕ, τη φτωχή αγροτιά την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ, το ΜΑΣ.

Το όραμά μας είναι ζωή με δικαιώματα

Αυτό το μήνυμα στέλνουμε από τη Θεσσαλονίκη. Το δικό μας όραμα είναι ζωή με δικαιώματα, λαϊκή ευημερία, χωρίς αφεντικά κι εκμετάλλευση. `Η θα είσαι με τα μονοπώλια και τα κέρδη τους, ή με το λαό και τα συμφέροντά του.

Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης είναι ανάπτυξη για τα μονοπώλια και ισοπέδωση της ζωής του λαού. Μπορούμε να τους ανατρέψουμε. Με ισχυρό ταξικό κίνημα που θα αμφισβητεί το μονόδρομό τους, τον καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης που μας θέλει μισοεργαζόμενους, μισοάνεργους, ξεζουμισμένους. Η ζωή ποτέ δεν πήγε μπροστά για την εργατική τάξη χωρίς σκληρούς αγώνες με την εργοδοσία, το κράτος και τους αστικούς νόμους που προστατεύουν τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

Να απορριφθούν τα μέτρα και η πολιτική που τα γεννά. Η σύγκρουση με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης είναι μονόδρομος για τη λαϊκή αντεπίθεση, για να ζήσουμε όχι σαν σκλάβοι του 21ου αιώνα, αλλά σαν αφέντες του πλούτου που παράγουμε.

Να πάρουμε στα χέρια μας τη ζωή μας, τη ζωή των οικογενειών μας, το μέλλον μας, το μέλλον του τόπου. Εμείς είμαστε η Ελλάδα. Ολοι στον αγώνα με μια φωνή, μαζική, μαχητική συστράτευση τώρα.

-- Για να απαλλαγούμε από τα χρέη. Καμία αναγνώριση. Να διαγραφούν. Τέρμα οι διαπραγματεύσεις. Να σταματήσει η ληστεία. Οποια διαπραγμάτευση σημαίνει νέα μνημόνια. Να αποδεσμευτούμε από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Είναι θηλιά στο λαιμό μας. Να καταργηθούν όλα τα μνημόνια, οι δανειακές συμβάσεις και όλοι οι αντεργατικοί νόμοι. Να πάρουμε εμείς στα χέρια μας τον πλούτο του τόπου που έχουμε δημιουργήσει και να διώξουμε από το κεφάλι μας τα μονοπώλια που εκμεταλλεύονται τα μέσα παραγωγής και τον εθνικό πλούτο για λογαριασμό τους. Εμείς μπορούμε να βάλουμε μπροστά όλη την παραγωγική μηχανή. Εμείς πρέπει να πάρουμε την εξουσία.

Ηρθε η ώρα να κηρύξουμε αμείλικτο πόλεμο σε μεγάλα συμφέροντα, κόμματα - υπηρέτες και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, που όλα αυτά τα χρόνια έχουν καθίσει στο σβέρκο μας και απαιτούν από μας να υποτασσόμαστε κάθε φορά στη δική τους πολιτική, στις δικές τους επιλογές.

Καμία συνδικαλιστική οργάνωση, πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια δεν πρέπει να βάλει την υπογραφή της στην γκιλοτίνα που έχουν στήσει. Κανένας εργαζόμενος να μην υποκύψει στους εκβιασμούς της κυβέρνησης, της εργοδοσίας. Κανένας τίμιος συνδικαλιστής να μη βάλει την υπογραφή του στη σφαγή της ζωής της τάξης του. Να απορρίψουμε τη θεωρία των μονοπωλίων ότι οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματά τους είναι «κόστος» και πρέπει να σφαγιαστούν. Δεν είναι μονόδρομος η υποχώρηση, ο συμβιβασμός και η υποταγή για να σωθούν τα κέρδη των πολυεθνικών και να διασωθεί το ξεπερασμένο και σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Να πετάξουμε στα άχρηστα την αυταπάτη ότι αν αλλάξουν οι διαχειριστές θα γίνει πιο ανθρώπινο. Οτι αν μεγαλώσει η κερδοφορία των επιχειρήσεων θα γλιτώσει ο εργαζόμενος από την ανεργία, το χτύπημα των δικαιωμάτων του.

Οργάνωση και αντεπίθεση

Καλούμε την εργατική τάξη να πρωτοστατήσει και να διεκδικήσει, με οργάνωση, αντεπίθεση τη ζωή της ολόκληρη και να απαιτήσει:

• Καμιά μείωση μισθών. Ανάκληση όλων των μειώσεων που επιβλήθηκαν. Πάλη για αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, με αυξήσεις για την ικανοποίηση όλων των αναγκών των εργαζομένων.
• Μέτρα προστασίας των ανέργων. Απλοποίηση των προϋποθέσεων για τη χορήγηση του επιδόματος ανεργίας, επέκτασή του σε μικρούς επαγγελματίες και εμπόρους που έκλεισαν οι επιχειρήσεις τους και στους αγρότες που ξεκληρίστηκαν, χωρίς τον περιορισμό της πλήρους αποπληρωμής των ασφαλιστικών εισφορών προς ΟΑΕΕ.
• Χορήγηση επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους και όχι μόνο στο 30% που το λαμβάνουν σήμερα.
• Αμεση επαναφορά του επιδόματος ανεργίας και άλλων κλαδικών επιδομάτων στα επίπεδα του 2011 ως βάση για μια γενναία αύξηση του επιδόματος ανεργίας.
• Επίδομα ανεργίας για όλο το χρονικό διάστημα της ανεργίας.
• Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται σαν συντάξιμος χρόνος ασφάλισης.
• Στους ανέργους να χορηγείται δωρεάν κάρτα απεριορίστων διαδρομών στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Απαγόρευση της διακοπής παροχής ρεύματος, νερού και σταθερού τηλεφώνου στους ανέργους και τα τιμολόγια των πρώην ΔΕΚΟ, για όσον καιρό κάποιος είναι άνεργος, να είναι μειωμένα κατά 50%.
• Προσλήψεις στους τομείς Υγείας, Πρόνοιας, Εκπαίδευσης, και σε άλλα έργα κοινωνικών υποδομών με όρους μόνιμης και σταθερής εργασίας για τη μείωση της ανεργίας και κάλυψη των μεγάλων κενών που υπάρχουν. Μέτρα για την υλοποίηση στεγαστικής πολιτικής υπέρ του λαού με έμφαση στα νέα ζευγάρια, τους χαμηλόμισθους, τους άστεγους με κρατική ευθύνη και χρηματοδότηση.

Ασφαλιστικό - συντάξεις - επιδόματα

• Αμεση ανάκληση όλων των μειώσεων που επιβλήθηκαν στις κύριες και τις επικουρικές συντάξεις τα τελευταία 2,5 χρόνια.
• Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος.
• Επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης για όλα τα Ταμεία.
• Γενικό όριο συνταξιοδότησης 60 για τους άντρες, 55 για τις γυναίκες.
• Καμιά κατώτερη σύνταξη να μην υπολείπεται από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας των επιπέδων του 2011, ως αφετηρία για την άνοδο της κατώτερης σύνταξης στα 1.120 ευρώ.
• Επαναφορά του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων με όσα ίσχυαν πριν από το νόμο 3863 του 2010.
• Κατάργηση του Προεδρικού Διατάγματος που εξαίρεσε από τη λίστα των ΒΑΕ 168.000 εργαζόμενους.
• Επιστροφή όλων των κλεμμένων από το τζογάρισμα των αποθεματικών τους στο χρηματιστήριο.
• Κάλυψη στο ακέραιο από το κράτος και το κεφάλαιο των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων που λεηλατήθηκαν από το λεγόμενο κούρεμα ομολόγων που είναι περίπου 14 δισ. ευρώ.
• Πάλη για τη διασφάλιση της παροχής συντάξεων και παροχών, ανεξάρτητα από την ταμειακή ρευστότητα των ασφαλιστικών ταμείων.
• Αμεση καταβολή όλων των επιδομάτων των ΑμΕΑ και χρονίως πασχόντων, χωρίς περικοπές και καθυστερήσεις.
• Καμιά περικοπή αλλά αύξηση των επιδομάτων στις πολύτεκνες και μονογονεϊκές οικογένειες και της κοινωνικής σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας.
• Καταβολή του επιδόματος τοκετού και στις γυναίκες που γεννούν στα δημόσια και στα συμβεβλημένα με τον ΕΟΠΥΥ ιδιωτικά μαιευτήρια.

Δυναμώνουμε την πάλη μας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεά Παιδεία και Υγεία με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στους τομείς αυτούς.

Η νεολαία να απαντήσει με οργάνωση

Μεταξύ άλλων, ο Γ. Πέρρος επισήμανε:

«Οι υπεύθυνοι για την κρίση την αξιοποιούν για να τσακίσουν το λαό, προκειμένου να διασφαλίσουν την κερδοφορία τους και την αδίστακτη εκμετάλλευση των εργαζομένων. Ιδιαίτερα χτυπούν τη νεολαία. Θέλουν τη νεολαία να παρακαλεί για δουλειά, να στέκεται με τις ώρες στις ουρές του ΟΑΕΔ, ψάχνοντας στα ψευτοπρογράμματα απασχόλησης να ανακουφιστεί έστω και για λίγο, να είναι έτοιμη να εργαστεί χωρίς συμβάσεις, με μισθούς πείνας. Να ξυπνάει και να κοιμάται με το άγχος της δουλειάς, του μεροκάματου, της ανεργίας. Καλούμε τους φοιτητές και σπουδαστές, τους νέους, να δυναμώσουν την πάλη μέσα στις σχολές τους. Η παραγωγή τούς περιμένει με τους χειρότερους όρους. Καλούμε ιδιαίτερα τους εργαζόμενους φοιτητές, τους σπουδαστές των τεχνικών σχολών που ήδη έχουν πάρει γεύση από το μέλλον που μας προετοιμάζουν, να βγουν μπροστά με το ΠΑΜΕ. Να οργανωθούν στα σωματεία τους, να δυναμώσει η ταξική απάντηση στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει.

Οι νέοι εργάτες και εργάτριες σε κάθε κλάδο, να πυκνώσουν τις γραμμές των σωματείων. Να απομονώσουν τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που δίνει διαπιστευτήρια υποταγής στα αφεντικά του. Το σύνθημα "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη" δε θα δικαιωθεί ούτε σε διεθνή δικαστήρια και θεσμούς ούτε στη Βουλή. Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους, στα εργοστάσια και στους τόπους δουλειάς, στις σχολές με το ΠΑΜΕ μπροστά. Μια μειοψηφία εκμεταλλευτών, τα μονοπώλια, επιβάλλουν με τη δύναμη που έχουν συγκεντρώσει, συνθήκες σκλαβιάς για την πλειοψηφία του λαού. Είναι αυτό που αποκαλούμε δικτατορία των μονοπωλίων».