Η «αριστεροσύνη» του ΣΥΡΙΖΑ... και «ο καθείς εφ' ω ετάχθη»

Την ...αριστεροσύνη του ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται η χτεσινή «Αυγή» για να ψέξει το ΚΚΕ ότι ασκεί άδικη κριτική σε βάρος του. Παραθέτει μάλιστα διάφορα παραδείγματα «ατάκτως ερριμμένα», από θέσεις που διατύπωσε κατά καιρούς το ΚΚΕ για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στα επιμέρους μέτωπα, αλλά και στη στρατηγική του γραμμή, για να ισχυριστεί τελικά ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα λέει το ΚΚΕ, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερός! Αρα, σύμφωνα με την «Αυγή», δεν είναι δυνατόν, για παράδειγμα, οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα ναρκωτικά να αναπαράγουν τη ναρκω-κουλτούρα. Ούτε είναι δυνατόν η στρατηγική του να υπηρετεί το κεφάλαιο και οι θέσεις του για την κρίση να γίνονται αντικείμενο αξιοποίησης από ιμπεριαλιστικά κέντρα ανταγωνιστικά προς τη Γερμανία. Ούτε γίνεται - σύμφωνα πάντα με την
«Αυγή» - η διαχείριση που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ να οδηγεί στη σφαγή του λαού από άλλο δρόμο. Γιατί; Μα επειδή - αναφωνεί η «Αυγή» - ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερός! Τους θυμίζουμε ότι στήριξαν το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης που απελευθέρωνε τη χρήση ναρκωτικών, ότι όσον αφορά στην εξωτερική πολιτική δε λένε κουβέντα για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, εκτιμούν πολύ την πολιτική διαχείρισης των ΗΠΑ και του Ομπάμα, λένε για εξυγίανση των τραπεζών, μιλούν για δημιουργία συνθηκών ώστε να έλθουν οι επενδυτές για να αναπτυχθεί η οικονομία, αλλά αυτό απαιτεί πάμφθηνους εργαζόμενους. Γιατί λοιπόν σκούζουν; Ας μην τρώγονται με τα ρούχα τους εκεί στην «Αυγή», την ίδια ώρα μάλιστα που ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει από μόνος του ότι προσαρμόζεται στον αναβαθμισμένο «θεσμικό» ρόλο που του αναθέτει το σύστημα.
Οσο για το αν ηττήθηκαν οι χαλυβουργοί, όπως ισχυρίζεται η «Αυγή», «επειδή ο πολιτικός συσχετισμός δύναμης ήταν εναντίον τους», ας ψαχτούν καλύτερα εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ για τις πλάτες που βάζουν τόσα χρόνια στον εκφυλισμό του κινήματος, στηρίζοντας τους εργοδοτικούς - κυβερνητικούς συνδικαλιστές στη ΓΣΕΕ και παντού. Ας ψαχτούν καλύτερα για την ηττοπάθεια που καλλιεργεί στο κίνημα η θέση ότι οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων θα ικανοποιηθούν στη «δευτέρα παρουσία» και ότι αυτό που τώρα μετράει είναι να συνυπάρξουν με καλύτερους τάχα όρους εργάτες και αφεντικά. Κόντρα σ' αυτές τις λογικές πάλεψαν οι χαλυβουργοί και ο αγώνας τους είναι νίκη και παρακαταθήκη για την εργατική τάξη. Αλλά ποιος θα τα πει αυτά στον ΣΥΡΙΖΑ; Ο Βασιλόπουλος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, που υπογράφει μειώσεις στους μισθούς; 'Η ο Ράιχενμπαχ, με τον οποίο το οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησε προχτές ότι μοιράζονται τους ίδιους στόχους ως προς τα δημοσιονομικά;