Να σημάνει συναγερμός!

Να μην περάσουν η εξαπάτηση και ο εφησυχασμός

Η κυβέρνηση κάνει λόγο για «εναλλακτικά» σενάρια, κρύβοντας ότι όλα θα είναι εξίσου οδυνηρά για το λαό

Στην εξαπάτηση και στις αυταπάτες καταφεύγουν ήδη τα κόμματα της συγκυβέρνησης προκειμένου να κρυφτεί το νέο συντριπτικό χτύπημα που ετοιμάζεται ενάντια στην Κοινωνική Ασφάλιση και να εμποδιστεί η οργάνωση της λαϊκής πάλης.

Ετσι, ενώ από τη μία μεριά ολοταχώς αναζητά τρόπους για να «εξοικονομήσει» άμεσα χρήματα από τα κρατικά ταμεία που θα προσφέρει απλόχερα στο μεγάλο κεφάλαιο αλλά και να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις που εδώ και χρόνια έχουν σχεδιάσει στην Ευρωπαϊκή Ενωση, από την άλλη μεριά άρχισαν ήδη να επιστρατεύονται ψέματα και εκβιασμοί ώστε να παραπλανηθούν οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες και να εγκλωβιστούν στην αδράνεια και το συμβιβασμό. Από τη στιγμή που ομολογήθηκε ότι στα βασικά σχέδια που εξετάζονται είναι η νέα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης (στα 67 πλέον) και η νέα αύξηση των ενσήμων που απαιτούνται για την κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος (από τα 4.500 ένσημα στα 6.000 ένσημα), τα αστικά ΜΜΕ και επιτελεία κάνουν ό,τι μπορούν για να εφησυχάσουν και να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους. Αυτό εξυπηρετούν οι διαρροές περί δήθεν «αντιρρήσεων» που υπάρχουν στο εσωτερικό της κυβέρνησης, όταν και τα τρία κόμματα που τη συναποτελούν πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ και της «ανταγωνιστικότητας» και άρα είναι αποφασισμένα να στηρίξουν τα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας με κάθε τρόπο.

Ομως, το σκηνικό είναι γνωστό: Κάθε φορά που ετοιμάζεται μια μεγάλη ανατροπή στήνεται πρώτα μια καλοσχεδιασμένη επιχείρηση υποκρισίας. Οι εργαζόμενοι, τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να δείξουν καμιά εμπιστοσύνη σε κανέναν από αυτούς που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στηρίζουν, ανέχονται ή δικαιολογούν τις απαιτήσεις της πλουτοκρατίας, όποιο καμουφλάζ κι αν χρησιμοποιούν (μιλώντας για «αναγκαίο κακό» ή για «απαίτηση των δανειστών»). Ηδη, τις τελευταίες μέρες πυκνώνουν οι πληροφορίες που λένε ότι οι νέες μειώσεις στις συντάξεις θα αφορούν και τους χαμηλοσυνταξιούχους (αφού πάνω από το 65% των συνταξιούχων παίρνουν συντάξεις κάτω των 700 ευρώ), όταν μέχρι πρότινος η κυβέρνηση διερρήγνυε τα ιμάτιά της για την προστασία τους.

Πρέπει να βγουν συμπεράσματα: Η έξοδος από την κρίση δεν μπορεί να γίνει και με προστασία των μονοπωλίων και με προστασία του λαού. Οποιος στηρίζει τα μονοπώλια δεν μπορεί παρά να στηρίζει τη συντριβή του λαού. Τα νέα επώδυνα μέτρα όχι μόνο δεν είναι προσωρινά, όχι μόνο δε θα προστατεύσουν στο ελάχιστο τα λαϊκά στρώματα από την εξαθλίωση, αλλά θα προετοιμάσουν το έδαφος για νέα, ακόμα πιο αποφασιστική (και άρα πιο οδυνηρή για το λαό) υπεράσπιση της κερδοφορίας της μεγαλοεργοδοσίας.

Επίθεση ολομέτωπη

Την ίδια στιγμή, όλα δείχνουν ότι και η νέα αντιασφαλιστική επίθεση θα είναι ολομέτωπη. Το παραδέχτηκε σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα ο υπουργός Εργασίας. Εκανε λόγο για αναδρομική ισχύ των νέων μέτρων (που αφορούν, π.χ., στη μείωση του εφάπαξ), ομολόγησε πως στο στόχαστρο δεν αποκλείεται να μπουν ξανά και όσοι μπορούσαν να βγαίνουν νωρίτερα σε σύνταξη λόγω της έκθεσής τους σε μια σειρά συνθήκες (π.χ. εργαζόμενοι σε ΒΑΕ, μητέρες ανήλικων και ανάπηρων παιδιών). Μάλιστα, ο Γ. Βρούτσης διαβεβαίωσε για τη... μαεστρία με την οποία η κυβέρνηση θα επιδιώξει να χειριστεί τυχόν «διαφωνίες» που θα εμφανιστούν, αφού έχουν ετοιμαστεί πολλά σενάρια για τη μορφή που θα έχει η νέα επίθεση.

Συνολικά, από τη μείωση των συντάξεων και τις περικοπές σε εφάπαξ, προνοιακά και κοινωνικά επιδόματα η κυβέρνηση σχεδιάζει να «εξοικονομήσει» περίπου 5 έως 6 δισ. ευρώ.

• Συγκεκριμένα, σήμερα για να κατοχυρώσει κάποιος το δικαίωμα στη σύνταξη, και μάλιστα στα κατώτερα όρια των 486 ευρώ μεικτά, απαιτείται τουλάχιστον 15ετής εργασία ή ακριβέστερα 4.500 μέρες ασφάλισης, αφού βέβαια ο εργαζόμενος συμπληρώσει το απαιτούμενο όριο ηλικίας, που πλέον για όλους, άνδρες και γυναίκες, και σε όλα τα Ταμεία (για τις παλιές ασφαλισμένες από την 1/1/2015), διαμορφώνεται στο 65ο έτος. Τώρα το σχέδιο της συγκυβέρνησης προβλέπει ότι αντί για 4.500 ένσημα θα απαιτούνται 6.000 ένσημα για να μπορεί κάποιος να λάβει σύνταξη. Οποιος κατά τη διάρκεια του εργάσιμου βίου του δε συμπληρώνει αυτή την προϋπόθεση... θα μένει χωρίς σύνταξη.

Επιπλέον, ανάμεσα στα μέτρα που επεξεργάζονται είναι:

• Μείωση από 3% έως 15% στις κύριες συντάξεις, που όπως όλα δείχνουν θα επιβληθεί ακόμα και σε συντάξεις των 700 ευρώ και μάλιστα από το πρώτο ευρώ του ποσού.
• Περικοπή συντάξεων και με τη θεσμοθέτηση ενός ενιαίου πλαφόν για δικαιούχους περισσότερων της μίας σύνταξης. Το πλαφόν θα οριστεί γύρω από την περιοχή των 2.300 - 2.500 ευρώ (θα αθροίζονται συντάξεις από παράλληλη ασφάλιση, επικουρικές ή χηρείας).
• Παράλληλα με το πλαφόν, περικοπή και τυχόν δεύτερης σύνταξης μέχρι και 35%.
• Κατάργηση της 13ης και 14ης επικουρικής σύνταξης.
• Μείωση και των αγροτικών συντάξεων κατά 30 ευρώ, από τα 360 σήμερα, στα 330 ευρώ.
• Δεν αποκλείεται η εξολοκλήρου κατάργηση του ποσού που έχει απομείνει από τη 13η και 14η σύνταξη των δημοσίων υπαλλήλων (500 ευρώ δώρο Χριστουγέννων και από 250 ευρώ για δώρο Πάσχα και επίδομα αδείας) και το αντίστοιχο ποσό των 800 ευρώ για τους συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα.
• Μείωση όλων των εφάπαξ από 10% έως 40% ακόμα και στα Ταμεία που δεν αντιμετωπίζουν αναλογιστικό πρόβλημα.

Τα σχέδια για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με δεδομένα τα σημερινά επίπεδα της ανεργίας και της υποαπασχόλησης (αλλά και της συνεχούς διευκόλυνσης των απολύσεων, της εργασιακής περιπλάνησης) εγγυώνται ότι η «αγορά εργασίας» θα γεμίσει εξαντλημένους εργαζόμενους που επειδή δε θα έχουν τα απαραίτητα ένσημα θα αναγκάζονται να ψάχνουν μεροκάματο μέχρι τα 70 και τα 80 τους χρόνια. Εργαζόμενους που θα εκβιάζονται για να δουλέψουν κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί, ενώ δίπλα τους η γενιά των παιδιών τους θα εκβιάζεται με τη σειρά της για να δεχτεί κι αυτή να δουλέψει χωρίς δικαιώματα.

Να σημάνει συναγερμός!

Γι' αυτό και πρέπει να σημάνει πανεργατικός συναγερμός για τα νέα σχέδια. Να μην περάσει η προσπάθεια εφησυχασμού και παραπλάνησης των εργαζομένων και των συνταξιούχων.

Το ΠΑΜΕ έχει καλέσει «τα συνδικάτα να πάρουν ευθύνη. Να ενημερώσουν άμεσα τους εργαζόμενους, να ξεσηκωθούν. Να εκφράσουν την αντίθεσή τους στα σχεδιαζόμενα μέτρα που χτυπούν την ίδια τη ζωή τους. Ιδιαίτερα να οργανώσουν την πάλη των νέων, των γυναικών. Τα μέτρα αυτά να μην περάσουν».