ΚΚΕδολόγοι της κακιάς ώρας

Ο Θ. Καρτερός ΚΚΕδολογεί στην «Αυγή της Κυριακής». Προσπαθεί να πείσει τους αναγνώστες του ότι η στρατηγική συμμαχιών του ΚΚΕ απέτυχε και πως αποδείχτηκε λάθος η μη συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ. Δηλώνει μάλιστα την πικρία του επειδή η Απόφαση της ΚΕ για τις δυο εκλογικές μάχες δεν συνιστά και αλλαγή στρατηγικής, όπως ο ίδιος, το κόμμα του και σύσσωμος ο αστικός κόσμος θα ήθελε και προσδοκούσε. 
Αφήνει όμως μια χαραμάδα ελπίδας σε όλους αυτούς,
ότι «το ΚΚΕ βρίσκεται σε σταυροδρόμι». Αναρωτιέται μάλιστα αν το ΚΚΕ «θα επιμείνει στις εμμονές ότι για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ; (...) Στην υποτίμηση της ολέθριας σημασίας του Μνημονίου; (...) 'Η θα αποφασίσει να ενωθεί με το μεγάλο ρεύμα αντίστασης και αντεπίθεσης που δημιουργείται - και που εκφράστηκε και εκλογικά;»... 
Κάπου το έχασε το νήμα ο Καρτερός. Μάλλον δεν τον ενημέρωσαν ότι το κόμμα του, που έκανε το μνημόνιο προεκλογική παντιέρα, δεν στηρίζει την Πρόταση Νόμου του ΚΚΕ για κατάργησή του, μαζί με όλους τους εφαρμοστικούς νόμους, το μεσοπρόθεσμο και τις δανειακές συμβάσεις. Ούτε φαίνεται να του είπαν πως το «νέο ρεύμα» που δημιουργείται στο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό της αναδιαπραγμάτευσης, μια που η καταγγελία και κατάργηση του μνημονίου πήγαν περίπατο για τους όψιμους αντιμνημονιακούς. Και, βεβαίως, της πληρωμής του χρέους. 
Στην πρεμούρα του να συκοφαντήσει το ΚΚΕ και να χτυπήσει τη στρατηγική του (αυτή είναι που τους ενοχλεί) πιάστηκε αδιάβαστος ο Καρτερός. Ετσι είναι όμως. Οταν σαν κόμμα σού αναθέτουν τη λάντζα να γεμίσεις με «αντιμνημονιακό» αέρα τα πανιά της αστικής διαχείρισης, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα βρεθείς γυμνός απέναντι στο λαό. Για να αποδειχτεί ότι πραγματικά φιλολαϊκή δύναμη είναι μόνο εκείνη που στο μνημόνιο βλέπει τη στρατηγική της ΕΕ και μ' αυτή συγκρούεται. Ολα τα άλλα είναι για λαϊκή κατανάλωση και για ΚΚΕδολόγους της πλάκας...