Οργάνωση της αντεπίθεσης

Ακούς τον Βενιζέλο του ΠΑΣΟΚ, διαβάζεις τον Δασκαλόπουλο του ΣΕΒ και το μυαλό σου πάει στον ...Τσίπρα. Τέτοια ταύτιση θέσεων. Με καρμπόν δουλεύουν;

Η απάντηση βρίσκεται σ' ένα παράλληλο «σύμπαν», αυτό του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Οπου το πραγματικό δεδομένο είναι ότι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ ελέγχουν τις κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις, αυτές στις οποίες ο ΣΕΒ βρίσκει διαχρονικά έναν καλό συνομιλητή. Δεν είναι θέμα καρμπόν, λοιπόν, οι κοινές τους θέσεις. Είναι κοινό το ταξικό συμφέρον που υπηρετούν κι αυτό είναι το συμφέρον της αστικής τάξης.

Η επισήμανση του ΚΚΕ ότι το επίπεδο της πολιτικής συνείδησης είναι άμεσα συναρτώμενο με το επίπεδο της ταξικής πάλης και κατά συνέπεια όλα κρίνονται από την αλλαγή των συσχετισμών, έτσι που η εργατική τάξη να έχει πράγματι τον πρώτο λόγο στα του οίκου της, επιβεβαιώνεται στην πράξη.

Το χτεσινό κάλεσμα του ΠΑΜΕ, να πυκνώσουν οι εργάτες τις γραμμές των σωματείων, να απομονώσουν εργοδοτικούς και κυβερνητικούς, να επιβάλουν το δίκιο τους στο δρόμο του αγώνα, αποκτά επείγοντα χαρακτήρα.

***

Καλά τα επικοινωνιακά τεχνάσματα (να υπερασπίζεις την ΕΕ και τις πολιτικές της για τα καπιταλιστικά κέρδη στον τομέα της ενέργειας και παράλληλα να παριστάνεις τον υπερασπιστή των αδυνάτων που δεν μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα, αυτό έκανε χτες ο Τσίπρας), αλλά καλύτερη η οργάνωση των ανθρώπων έτσι που να τα βγάλουν πέρα. Καθημερινό το δελτίο με ειδήσεις από τη δράση των λαϊκών επιτροπών που επανασυνδέουν το ρεύμα σε σπίτια ή εμποδίζουν το κόψιμό του, αλλά λέξη για τέτοιες ειδήσεις στον αστικό Τύπο.

Αφήνοντας στην άκρη τα παραμύθια για το «νέο αέρα» που πνέει στην Ευρώπη, διαβάζουμε το σχέδιο για τις συντάξεις και διαπιστώνουμε ότι είναι μέρος αυτού του «νέου αέρα» που πνέει στην Ευρώπη. Οπως «νέος αέρας» είναι οι 15.000 Ελληνες που μετανάστευσαν στη Γερμανία (στοιχεία Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης - ΟΟΣΑ). «Νέος αέρας» και το γεγονός ότι έχει μειωθεί αισθητά η μετανάστευση προς την Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιρλανδία, στις οποίες, επιπλέον, η ανεργία μεταξύ των μεταναστών έχει αυξηθεί κατά περίπου 10%.

«Νέος αέρας» και το γεγονός ότι η Κομισιόν διαπιστώνει πως πλέον το 68% του πληθυσμού στην Ελλάδα ζει κάτω από το όριο της φτώχειας (σ.σ. δηλαδή με εισόδημα κάτω από το 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος) και διαθέτει πάνω από το 40% του εισοδήματός του για το ενοίκιο ή την αποπληρωμή στεγαστικού δανείου. «Νέος αέρας» τελικά είναι το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης και το ξεγύμνωμα κάθε πολιτικής που ασκείται ή εξαγγέλλεται έχοντας σαν ένα το κρατούμενο την υπεράσπιση των καπιταλιστικών κερδών.

***

Εδώ είμαστε λοιπόν.

Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ δίνουν μάχη στη Βουλή για το πώς θα εξαφανίσουν το ΚΚΕ και χωροταξικά από τα έδρανα, στην πραγματική ζωή, εκεί όπου η ταξική αντιπαράθεση είναι αμείλικτη, οι κομμουνιστές βρίσκονται ήδη στην πρώτη γραμμή της πάλης. Αυτός είναι ο δρόμος, σ' αυτόν συνεχίζουμε. Αφήνουμε τις γραβάτες και τα σύγχρονα «ζιβάγκο» στη χωροταξία τους.

Ασχετη λεπτομέρεια: Ο εισαγγελέας στη Ρόδο κάλεσε τους απεργούς του επισιτισμού να πάρουν υπόψη ότι τα συμβόλαια των ξενοδόχων περιέχουν ρήτρα ακύρωσης αν υπάρχει «πολιτική αστάθεια». Ως «πολιτική αστάθεια» ο εισαγγελέας αντιμετωπίζει την απεργία και αποδεικνύει με ένα ακόμα παράδειγμα ποιανού είναι το κράτος, ποιανού είναι οι νόμοι, και γιατί - τελικά - μια απεργία δεν είναι αστεία υπόθεση, είναι αντιπαράθεση εφ' όλης της ύλης, είναι πάλη τάξης με τάξη. Και ως τέτοια απαιτεί στο τιμόνι να βρίσκονται εκείνοι που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να πάνε τον αγώνα στα πραγματικά του όρια, εκεί όπου η εργατική τάξη θα αντιπαλεύει στα ίσα την αστική μέχρι να γκρεμίσει την ίδια και την εξουσία της.

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ