Ο καπιταλισμός της Ευρώπης και μέσα σε αυτόν και της Ελλάδας, των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας είναι τόσο γερασμένος, τόσο σάπιος, παρασιτικός, που δεν μπορεί πλέον να εξασφαλίσει δυναμική έξοδο από τις κρίσεις, τέτοια που να φέρει βελτίωση εισοδήματος, συνθηκών ζωής και εργασίας για τους εργαζόμενους, όπως και στο παρελθόν.
Αυτή η σαπίλα του καπιταλισμού δεν οφείλεται στα υπάρχοντα ή αναθεωρημένα μνημόνια ή δανειακές συμφωνίες με τους σημερινούς ή άλλους καπιταλιστές συμμάχους της Ελλάδας, αν θα είναι πιο άμεσος σύμμαχος η Γερμανία ή η Βρετανία, οι ΗΠΑ ή η Ρωσία ή η Κίνα. Οι αντιθέσεις μέσα στην Ευρωζώνη και συνολικά μέσα στην EE, ειδικότερα οι αντιθέσεις των ΗΠΑ με τη Γερμανία, δεν είναι ζήτημα ιδεολογικών και πολιτικών διαφορών ανάμεσα σε φιλελεύθερους και σοσιαλδημοκράτες. Είναι αντιθέσεις για το μοίρασμα των αγορών που γίνονται πιο άγριες όταν η πίτα μικραίνει.
Οταν το G-7 ζητά από τη Γερμανία μέτρα για την ενίσχυση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, φοβάται για την τύχη των τραπεζών στις ΗΠΑ, Βρετανία, Ιαπωνία κλπ. Θυμηθείτε στην EE, σοσιαλδημοκράτες και φιλελεύθεροι είχαν συμφωνήσει στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, στη Στρατηγική της EE για το 2010 και στη συνέχεια για το 2020, EE και ΗΠΑ ακολούθησαν την ίδια επίθεση σε εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις.
Ηταν αναπόφευκτο να περιοριστεί η συνοχή της Ευρωζώνης σε συνθήκες κρίσης, γιατί τώρα οι μικρότερες και πιο αδύναμες οικονομίες γίνονται προβληματικές, γίνεται πιο φανερή η ανισομετρία μεταξύ των διαφορετικών κρατών που χρησιμοποιούν το ίδιο νόμισμα. Αλλά αυτό, όπως βλέπετε, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα και την Πορτογαλία, αφορά και την Ισπανία, την Ιταλία, ακόμα και τη Γαλλία του σκληρού πυρήνα.
Πρόκειται για εξέλιξη που θα φέρει κέρδη ακόμα και σε καπιταλιστές από την Ελλάδα, που έχουν επενδυμένο κεφάλαιο έξω από αυτήν, σε πλοία, καταθέσεις κλπ. και περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για ν' αγοράσουν γη, λιμάνια, μεταφορές, πετρέλαιο, φυσικό αέριο κλπ., αφού θα έχουν γίνει φθηνότερα με ένα εγχώριο νόμισμα που θα συνδέεται με το ευρώ αποκλειστικά και μόνο για να εξασφαλίζει προνόμια στους μεγαλοεπενδυτές, στους μεγαλοεισαγωγείς.
Αυτή η σαπίλα του καπιταλισμού δεν οφείλεται στα υπάρχοντα ή αναθεωρημένα μνημόνια ή δανειακές συμφωνίες με τους σημερινούς ή άλλους καπιταλιστές συμμάχους της Ελλάδας, αν θα είναι πιο άμεσος σύμμαχος η Γερμανία ή η Βρετανία, οι ΗΠΑ ή η Ρωσία ή η Κίνα. Οι αντιθέσεις μέσα στην Ευρωζώνη και συνολικά μέσα στην EE, ειδικότερα οι αντιθέσεις των ΗΠΑ με τη Γερμανία, δεν είναι ζήτημα ιδεολογικών και πολιτικών διαφορών ανάμεσα σε φιλελεύθερους και σοσιαλδημοκράτες. Είναι αντιθέσεις για το μοίρασμα των αγορών που γίνονται πιο άγριες όταν η πίτα μικραίνει.
Οταν το G-7 ζητά από τη Γερμανία μέτρα για την ενίσχυση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, φοβάται για την τύχη των τραπεζών στις ΗΠΑ, Βρετανία, Ιαπωνία κλπ. Θυμηθείτε στην EE, σοσιαλδημοκράτες και φιλελεύθεροι είχαν συμφωνήσει στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, στη Στρατηγική της EE για το 2010 και στη συνέχεια για το 2020, EE και ΗΠΑ ακολούθησαν την ίδια επίθεση σε εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις.
Ηταν αναπόφευκτο να περιοριστεί η συνοχή της Ευρωζώνης σε συνθήκες κρίσης, γιατί τώρα οι μικρότερες και πιο αδύναμες οικονομίες γίνονται προβληματικές, γίνεται πιο φανερή η ανισομετρία μεταξύ των διαφορετικών κρατών που χρησιμοποιούν το ίδιο νόμισμα. Αλλά αυτό, όπως βλέπετε, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα και την Πορτογαλία, αφορά και την Ισπανία, την Ιταλία, ακόμα και τη Γαλλία του σκληρού πυρήνα.
Πρόκειται για εξέλιξη που θα φέρει κέρδη ακόμα και σε καπιταλιστές από την Ελλάδα, που έχουν επενδυμένο κεφάλαιο έξω από αυτήν, σε πλοία, καταθέσεις κλπ. και περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για ν' αγοράσουν γη, λιμάνια, μεταφορές, πετρέλαιο, φυσικό αέριο κλπ., αφού θα έχουν γίνει φθηνότερα με ένα εγχώριο νόμισμα που θα συνδέεται με το ευρώ αποκλειστικά και μόνο για να εξασφαλίζει προνόμια στους μεγαλοεπενδυτές, στους μεγαλοεισαγωγείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου