Αποστολή της συγκυβέρνησησς είναι να φορτώσει την κρίση στο λαό

Το προγραμματικό της πλαίσιο επιβεβαιώνει ότι καμιά ανοχή και καμιά αναμονή δεν πρέπει να δείξει το κίνημα

«Στόχος της κυβέρνησης εθνικής ευθύνης είναι να αντιμετωπίσει την κρίση, να ανοίξει το δρόμο της ανάπτυξης και να αναθεωρήσει όρους της Δανειακής Σύμβασης (Μνημονίου), χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας ούτε την παραμονή της στο ευρώ. Και, ασφαλώς, χωρίς να αμφισβητήσει τους αυτονόητους στόχους μηδενισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος, ελέγχου του χρέους και εφαρμογής των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα».

***

Το παραπάνω απόσπασμα από τη διακήρυξη της «κυβέρνησης εθνικής ευθύνης», που δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη Πέμπτη, δίνει με σαφή τρόπο το στίγμα της πολιτικής που θα εφαρμόσει η νέα συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ: Πλήρης τήρηση των δεσμεύσεων με τους εταίρους και δανειστές, αποφασιστική υλοποίηση των προσυμφωνηθέντων αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, με βασικό στόχο να γίνει πιο φτηνή η εργατική δύναμη, κλιμάκωση των μέτρων λιτότητας και περικοπές των κοινωνικών δαπανών, εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Το μήνυμα με απλά λόγια είναι ένα: Την καπιταλιστική κρίση θα πληρώσει ο λαός, που θα βουλιάξει ακόμα πιο βαθιά στη φτώχεια και την εξαθλίωση, προκειμένου να διασωθεί η πλουτοκρατία και η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Ξεκάθαρη αποστολή της νέας τρικομματικής κυβέρνησης, είναι να υλοποιήσει όσο είναι ακόμα νωπή η λαϊκή εντολή και ανοχή, τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα που δεν κατάφερε να προχωρήσει η κυβέρνηση Παπαδήμου, παρά την «ευρεία κοινοβουλευτική στήριξη» που διέθετε.

Ο νέος πρωθυπουργός δεν άφησε περιθώρια για αυταπάτες στην πρώτη συνέντευξη που έδωσε στο γαλλικό περιοδικό «Παρί Ματς»: «Ναι, θα τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας, θα ολοκληρώσουμε τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις του κράτους, θα ενδυναμώσουμε το φορολογικό μας σύστημα. Σε αντάλλαγμα, χρειαζόμαστε μέτρα ανάκαμψης της οικονομίας άμεσα», τόνισε ο Α. Σαμαράς, στέλνοντας σαφές μήνυμα στους εταίρους και δανειστές.

Οταν μάλιστα ρωτήθηκε για το πώς σκοπεύει να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις, δεν δίστασε να γίνει πιο σαφής:«Θα προσελκύσουμε ξένους επενδυτές, θα ιδιωτικοποιήσουμε εταιρείες που έπρεπε να είχαν ιδιωτικοποιηθεί εδώ και πολύ καιρό, θα εγγυηθούμε την ασφάλεια, κυρίως νομική και φορολογική και θα δείξουμε ότι η Ελλάδα μπορεί να είναι ένας τόπος σταθερότητας, αξιοκρατίας και, πάνω απ' όλα, ένα έθνος με θετική ψυχολογία».

Πριν από τις εκλογές ο πρόεδρος της ΝΔ είχε περιγράψει με σαφήνεια πώς θα προσελκύσει ξένους επενδυτές: Δίνοντας «γην και ύδωρ» στα μονοπώλια, δηλαδή δωρεάν φιλέτα γης και υποδομές, μόνιμη φοροασυλία και απαλλαγή από εργοδοτικές εισφορές, και, «φυτεύοντας» επενδύσεις τύπου Cosco σε όλη την Ελλάδα, καταργώντας τα εργασιακά δικαιώματα και περιορίζοντας κι άλλο το δικαίωμα της απεργίας και των διαδηλώσεων.

Κοροϊδεύουν για να αποσπάσουν ανοχή

Οι στόχοι που έχουν συμφωνήσει τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης για την τροποποίηση των όρων του μνημονίου - όχι νέα μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα, όχι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, επαναφορά της μετενέργειας και των συλλογικών συμβάσεων από Σεπτέμβρη, σταδιακή αποκατάσταση των χαμηλόμισθων συντάξεων, μείωση του ΦΠΑ στο 19% στην εστίαση, παράταση του επιδόματος της ανεργίας κατά ένα χρόνο - ακόμα και αν επιτευχθούν, αν δηλαδή γίνουν αποδεκτοί από την τρόικα (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ), δεν πρόκειται να βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο του λαού, που έχει κατρακυλήσει βίαια τα τελευταία δυόμισι χρόνια.

Τα περισσότερα από τα παραπάνω μέτρα συνδέονται με τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, η οποία με τη σειρά της για να ανακάμψει χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερες περικοπές στα δημοσιονομικά, ακόμα φθηνότερη εργατική δύναμη για τους εργοδότες. Είναι φανερό ότι αυτό που στην πραγματικότητα επιδιώκουν, είναι να μη ληφθούν, τουλάχιστον άμεσα, νέα μέτρα, ώστε να καλλιεργηθούν φρούδες προσδοκίες και τάση αναμονής στο λαό. Ομως αυτά που ήδη έχουν ληφθεί και εφαρμόζονται, έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι αρκούν και με το παραπάνω για να φτωχύνουν και εξαθλιώσουν την εργατική τάξη και το λαό.

Το «όχι νέα μείωση μισθών», για παράδειγμα, σημαίνει ότι ο κατώτατος μισθός θα παραμείνει στα 500 ευρώ (400 για τους κάτω των 25 ετών), ενώ στα επίπεδα αυτά θα τείνει και ο «μέσος μισθός», μέσω της υπονόμευσης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, της επέκτασης των ατομικών συμβάσεων και των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων. Αλλωστε, οι «νέες θέσεις εργασίας», που επαγγελλόταν προεκλογικά ο πρόεδρος της ΝΔ, μπορούν να δημιουργηθούν μόνο με μισθούς πείνας και «καθαρές» από εργασιακά δικαιώματα.

Ο Α. Σαμαράς δεν έχει κρύψει ότι για να πάρουν μπροστά «οι μηχανές της (σ.σ. καπιταλιστικής) οικονομίας», οι εργαζόμενοι πρέπει να θυσιάσουν τα εργασιακά δικαιώματα, προβάλλοντας διαρκώς το εκβιαστικό δίλημμα:«δουλειά με μισθούς πείνας και δίχως εργασιακά δικαιώματα ή ανεργία».

Επίσης, για να αποτραπούν τάχα οι απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων, η νέα συγκυβέρνηση πρέπει να προτείνει ισοδύναμα μέτρα, που είναι εξίσου καταστροφικά για τα λαϊκά συμφέροντα. Η «δημοσιονομική εξυγίανση» δεν μπορεί να γίνει με την καταπολέμηση της σπατάλης και της διαφθοράς στο δημόσιο, όπως π.χ. η μείωση των κονδυλίων για συμβούλους, οι συντάξεις - μαϊμού, όπως κορόιδευαν προεκλογικά, αλλά από την περαιτέρω μείωση των κοινωνικών δαπανών, δηλαδή από τις δαπάνες για τα ασφαλιστικά ταμεία και τις συντάξεις, από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τα νοσοκομεία, από το λεγόμενο «μισθολογικό κόστος» στο Δημόσιο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους.

«Στο φουλ» για ιδιωτικοποιήσεις

Εξίσου καταστροφικό είναι το άλλο ισοδύναμο μέτρο που προτείνει η τρικομματική κυβέρνηση για να αποφευχθεί περαιτέρω μείωση των μισθών και των συντάξεων, δηλαδή οι σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Η παραπέρα μονοπώληση κλάδων της παραγωγής, όπου το Δημόσιο κρατούσε έως σήμερα κάποιες θέσεις, θα σημάνει αντικειμενικά νέες ανατροπές σε μισθούς και εργασιακές σχέσεις, αλλά και ακριβότερες υπηρεσίες για το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων.

«Ενας από τους χώρους που μπορούμε να προκαλέσουμε επενδύσεις είναι ο τομέας των αποκρατικοποιήσεων (...). Και όχι μόνο τις αποκρατικοποιήσεις τις γνωστές, που έχουμε πει και που τις ξέρει όλος ο κόσμος, ΕΥΔΑΠ κλπ., αλλά επιπλέον, ακόμα και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, τον ελληνικό σιδηρόδρομο», είχε δηλώσει προεκλογικά ο Α. Σαμαράς, ενώ στα 18 σημεία του κυβερνητικού προγράμματος αναφέρεται ότι υπάρχει έτοιμο σχέδιο για να γίνουν περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις από αυτές που προβλέπονται στο μνημόνιο.

Είναι ολοφάνερο ότι η νέα συγκυβέρνηση είναι δεσμευμένη απέναντι στην ΕΕ και την ελληνική πλουτοκρατία, να φορτώσει στο λαό την καπιταλιστική κρίση και η αναδιαπραγμάτευση καθόλου δεν πρόκειται να ανατρέψει αυτό το στόχο, αντίθετα θα τον διευκολύνει.

Π.Κ.