«Κουτσαβάκια»

Το ύφος του Βενιζέλου στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή και στην Ολομέλεια της Βουλής, χτες και προχτές,

αυτό το ύφος της ξέχειλης αλαζονίας και του τραμπουκισμού της εξουσίας που το απόλαυσε το πανελλήνιο μέσα από τις τηλεοπτικές οθόνες, δεν είναι παρά το αμακιγιάριστο ύφος τους απέναντι στο λαό.

Ας κάνουμε, λοιπόν, το εξής πείραμα:

Ας πάρουμε από τη μια μεριά τον «τσαμπουκά» τους, το «νταηλίκι» τους, τη «βροντερή» φωνή τους, το απειλητικά προτεταμένο τους δάχτυλο όταν απευθύνονται στο λαό.

Κι ας το συγκρίνουμε:

Με τα... σταυρωμένα χεράκια τους όταν μιλούν με τους βιομήχανους και το ΣΕΒ.

Με την... ελαφρά κάμψη της κορμοστασιάς τους όταν μιλούν με τους εφοπλιστές.

Με το... μειλίχιο τόνο τους όποτε τολμούν να ανοίξουν το στόμα τους μπροστά στους τραπεζίτες.

Συγκρίνετε:

Από τη μια το «αστραποβόλο» βλέμμα τους και τον «αποφασιστικό» τόνο τους όταν θωρούν κι όταν απευθύνονται στο λαό.

Κι από την άλλη τη...χαμηλοβλεπούσα σκιά τους και το τρέμουλο της φωνής τους όταν βρίσκονται μπροστά στο ΣΕΒ, στους Μέρκελ και τους Τόμσεν, όταν έχουν απέναντι τους Γιούνγκερ και τους Ολι Ρεν.

*

Και τότε θα βγει το ασφαλές συμπέρασμα για τη διαφορά που υπάρχει

ανάμεσα στη «μαγκιά», από τη μια μεριά,

και στο θρασύδειλο «κουτσαβακισμό», από την άλλη.

***

Οταν ένας λαός αντιμετωπίζει τον κίνδυνο του αφανισμού, έχει δύο επιλογές:

`Η να σκύψει στην τυραννία και να δεχτεί τις αλυσίδες του,

ή να πάρει την υπόθεση στα χέρια του.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ