«Μέρες απεργίας» είναι ο τίτλος 10λεπτου ντοκυμαντέρ που είδε το φως της δημοσιότητας αυτές τις μέρες στο διαδίκτυο.
Το θέμα του, η απεργία στη Χαλυβουργία Ελλάδας.
Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα μιλάμε για μια κορυφαία σύγκρουση των ταξικών δυνάμεων και των δυνάμεων του κεφαλαίου.
Η πρώτη απορία που σου δημιουργείται βλέποντας το ντοκυμαντέρ είναι ότι πουθενά μα πουθενά δεν φαίνεται , δεν διαπιστώνεται o ρόλος που έπαιξε και παίζει το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ σε αυτή την απεργία και ας ήταν απο την πρώτη στιγμή , κυριολεκτικά, δίπλα στους απεργούς.
Δεν γίνεται να μη χαμογελάσει κάποιος ακούγοντας τη δημοσιογράφο της Ελευθεροτυπίας, Μαρία Λουκά να λέει ανάμεσα στα άλλα
«… σε αυτό μια βασική παράμετρος, για να πετύχεις το στόχο σου εντέλει που είναι η χειραγώγηση της συλλογικής συνείδησης, είναι και η αποσιώπηση γεγονότων ή η διαστρέβλωση γεγονότων».
Γενικά η δημοσιογράφος μιλάει, σωστά, για το ρόλο των ΜΜΕ στην συγκεκριμένη απεργία και γενικά στους εργατικούς αγώνες.
Εδώ όμως ισχύει η λαϊκή παροιμία «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί». Είναι γνωστό σε όλους όσους παλεύουν μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ ότι η συγκεκριμένη εφημερίδα έχει παίξει βρώμικο ρόλο στη συκοφάντηση των αγώνων.
Είναι γνωστή η στάση της στα γεγονότα της 48ωρης απεργίας 19-20 Οκτώβρη.
Συνεχίζοντας να βλέπει κανείς το ντοκυμαντέρ θα μάθει ότι το τηλεοπτικό κοινό πληροφορήθηκε πρώτη φορά για την απεργία των Χαλυβουργών ένα…Σάββατο σε κάποιο πρωινάδικο, από τον ηθοποιό κ.Μάριο Αθανασίου.
Τώρα αν ο 902 από την πρώτη στιγμή πληροφορεί, δεν έχει σημασία.
Τελειώνοντας μαθαίνουμε ποιος συμπαραστέκεται στον αγώνα των Χαλυβουργών. Ο …Νίκος ο ακτιβιστής, από το ΔΙΚΤΥΟ για τα πολιτικά δικαιώματα, που στα Προπύλαια που μαζεύει υπογραφές και χρήματα!!!
Γενικά γίνεται προσπάθεια από τους συντελεστές να καταλάβουμε ότι όλος αυτός ο αγώνας πήρε της διαστάσεις που ξέρετε, έτσι από κεκτημένη ταχύτητα......
Δείτε το ντοκυμαντέρ και θα καταλάβετε.
Δε νομίζω ότι χρειάζονται πολλές αναλύσεις.
Ο στόχος τους είναι ολοφάνερος.
Ο πανικός τους μεγάλος, γιατί η νίκη των Χαλυβουργών θα είναι νίκη του ταξικού κινήματος.
Θα είναι το οριστικό τελείωμα των συμβιβασμένων και ξεπουλημενων της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, των ΣΥΝοδοιπόρων τους, και των κολαούζων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ..
Θα σημάνει κυριολεκτικά τη γιγάντωση του Π.Α.ΜΕ.
Η ιδέα και μόνο τους τρομάζει.
PanosP
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου